-
1.《赋张袁州隐斋三首》 宋·度正
杀麑无戚容,活蚁有德色。
不如未见蚁,生道犹不息。
如如隔窗月,光不见微隙。
不患无发时,却患发无益。
一矜障万善,千悔无一得。
要加持养功,跬步见天则。
宇宙渺无穷,此道足充塞。 -
2.《沁园春(庚子岁自寿)》 宋·陈人杰
未省吾生,石室云林,金门玉堂。
但吕公来说,风神清怪,甘公来说,寿禄高强。
果若人言,自应年少,曳紫鸣珂游帝乡。
何为者,更风尘牢落,岐路回皇。 -
3.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。 -
4.《放鱼(自此后诗,到江州作)》 唐·白居易
晓日提竹篮,家僮买春蔬。
青青芹蕨下,叠卧双白鱼。
无声但呀呀,以气相喣濡。
倾篮写地上,拨剌长尺馀。 -
5.《奉和鲁望渔具十五咏·种鱼》 唐·皮日休
移土湖岸边,一半和鱼子。
池中得春雨,点点活如蚁。
一月便翠鳞,终年必赪尾。
借问两绶人,谁知种鱼利。 -
6.《奉和袭美太湖诗二十首·缥缈峰》 唐·陆龟蒙
左右皆跳岑,孤峰挺然起。
因思缥缈称,乃在虚无里。
清晨跻磴道,便是孱颜始。
据石即更歌,遇泉还徙倚。 -
7.《村夜二篇》 唐·陆龟蒙
江上冬日短,裴回草堂暝。
鸿当绝塞来,客向孤村病。
绵绵起归念,咽咽兴微咏。
菊径月方高,橘斋霜已并。 -
8.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
9.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
10.《哨遍》 宋·辛弃疾
今昌父之弟成父,於所居凿池筑亭,榜以旧名。
昌父为成父作诗,属余赋词,余为赋哨遍。
庄周论於蚁弃知,於鱼得计,於羊弃意,其义美矣。
然上文论虱吒於豕而得焚,羊肉为蚁所慕而致残,下文将并结二义,乃独置豕虱不言而遽论鱼,其义无所从起。 -
11.《沁园春(示诸儿)》 宋·陈著
信书成痴,捱到如今,无生可谋。
奈浑家梦饭,谷难虚贷,长年断肉,菜亦慳搜。
风雨潇潇,江山落落,死又还生春复秋。
八十岁,是这般多活,堪吊堪羞。 -
12.《沁园春(示诸儿)》 宋·陈著
信书成痴,捱到如今,无生可谋。
奈浑家梦饭,谷难虚贷,长年断肉,菜亦慳搜。
风雨潇潇,江山落落,死又还生春复秋。
八十岁,是这般多活,堪吊堪羞。 -
13.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
14.《和江邻几景德寺避暑》 宋·梅尧臣
垤蚁不应雨,鸣鸢不生风。
郁气若甑炊,初阳如火红。
裸肤汗交流,腯体膏将熔。
龙头费挹酌,犊鼻强遮蒙。 -
15.《和李天与秀才》 宋·郑侠
西塘老人唤回翁,愚蠢无他生所锺。
簧鼓不闻非耳聋,形器不涉非无踪。
尽伤万类物所蒙,圭璋贝璧矜昂顒。
琐屑之私背大化,尘埃蔀明荆塞胸。 -
16.《齿落》 明·吴俨
我年六十一,已落第三齿。
若更活数年,所存知有几。
刚风着唇吻,利与剑戟比。
岂待入腹中,而后疾病起。 -
17.《和王乐道烘虱》 宋·王安石
秋暑汗流如炙輠,敝衣湿蒸尘垢涴。
施施众虱当此时,择肉甘於虎狼饿。
咀啮侵肤未云已,爬搔次骨终无那。
时时对客辄自扪,千百所除才几个。 -
18.《依韵和持国新植西轩》 宋·梅尧臣
开地临广衢,崇崇十余亩。
新轩稍偏北,治圃亦西酉。
盎中植菡萏,水不过升斗。
小桂未得地,验活徒掐朽。 -
19.《四月八日西湖观民放生》 宋·蔡襄
盈舟载鱼蝦,投泻清波际。
应无校人欺,独行流水惠。
非求升斗活,终免蝼蚁制。
江湖自相忘,洲岛亦还逝。
脱渊思曩戒,嗅饵省非计。
为生岂不幸,萍藻庶可翳。 -
20.《题王诜都尉画山水横卷三首》 宋·苏辙
摩诘本词客,亦自名画师。
平生出入辋川上,鸟飞鱼泳嫌人知。
山光盎盎著眉睫,水声活活流肝脾。
行吟坐咏皆自见,飘然不作世俗词。