-
1.《送欧阳国瑞归铅山》 宋·陈文蔚
交游无数竟谁同,雅羡夫君气似虹。
吾道久随流俗弊,义居今风古人风。
端能纵目秦淮上,解逅论文楚水东。
归去梅花开也未,江头叶叶翦霜风。 -
2.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
3.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
4.《游佑七年丁未十一月朔蔡久轩自江东提刑归抵》 宋·王撝
嵯峨武夷山,中有梁栋姿。
凤凰鸣高岗,隐见视其时。
孰若阿房宫,下容五丈旗。
孰奏箫韶乐,和声召来仪。 -
5.《寄题李监酒不俗阁》 宋·郑刚中
高士常徇俗,无心欲违世。
野鹤在鸡群,饮啄同敛翅。
昂昂望九皋,自有物外意。
下士求免俗,正恐俗难避。 -
6.《酬段丞与诸棋流会宿弊居见赠二十四韵(次用本韵)》 唐·元稹
鸣局宁虚日,闲窗任废时。
琴书甘尽弃,园井讵能窥。
运石疑填海,争筹忆坐帷。
赤心方苦斗,红烛已先施。 -
7.《次韵吴季野再见寄》 宋·王安石
衣裘南北弊风尘,志趣卑污已累亲。
流俗尚疑身察察,交游方笑党频频。
远同鱼乐思濠上,老使鸥惊耻海滨。
邂逅得君还恨晚,能明吾意久无人。 -
8.《徐仲车食於学官吏或以为不可欲罢去之太守不》 宋·秦观
许丞老病聋,督邮白欲废。
贤哉黄次公,鉴裁实精诣。
殷勤谢督邮,此丞乃廉吏。
重听庸何伤,善助无失意。 -
9.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
10.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。