-
1.《点绛唇(惠山夜月赠鼓琴者,时作流水弄·)》 宋·毛滂
弄绣岭横秋,玉螭吹暑迎凉气。
碧崖流水。
流入春葱指。
半倚朱弦,微ED51连环珥。
通深意。
月明风细。
分付知音耳。 -
2.《水琴》 宋·赵汝鐩
盎缶停涵水一泓,中存雅意超器形。
欲滴未滴天地寂,须臾宫商若相赓。
妙趣不劳徽外索,泛声不自弦上生。
小点恩怨作儿语,大点九皋闻鹤鸣。 -
3.《房公旧竹亭闻琴缅慕风流神期如在因重题此作》 唐·李德裕
流水音长在,青霞意不传。
独悲形解后,谁听广陵弦。 -
4.《高山流水·丁基仲侧室善丝桐赋咏晓达音吕备歌舞之妙》 宋·吴文英
素弦一一起秋风。
写柔情、都在春葱。
徽外断肠声,霜宵暗落惊鸿。
低颦处、翦绿裁红。 -
5.《题汪水云诗卷》 宋·严日益
紫皇宫殿红云低,春归天上日欲西。
瑶池催花挝羯鼓,姚魏在香分雨露。
沉香亭北雉尾高,诗成先夺云锦袍。
纵横奏赋三千字,文采风流多意气。 -
6.《题汪水云诗卷》 宋·张嵩老
君不见伯牙流水心,不是子期谁知音。
又不见颖师浮云操,不是昌黎谁品藻。
伯牙千古颖无人,此心此操谁重陈。
折扬黄华笑哑哑,寥寥太古风无淳。 -
7.《鸣琴泉》 宋·李廌
昔闻流水操,想见流水音。
况复山泉声,声自如鸣琴。
可笑山中人,强作碧沼深。
暗流不复鸣,遗声杳莫寻。 -
8.《雨霖铃 鸣鹤余音卷一》 元·宋德方
高山流水。
叹知音者,世间能几。
终南万里,烟霞归去也,岁云暮矣。
拄杖药炉经卷,除此外、有何行李。 -
9.《西江月(和赵晋臣敷文赋秋水瀑泉)》 宋·辛弃疾
八万四千偈后,更谁妙语披襟。
纫兰结佩有同心。
唤取诗翁来饮。
镂玉裁冰著句,高山流水知音。
胸中不受一尘侵。
却怕灵均独醒。 -
10.《题汪水云诗卷》 宋·觉性
细读燕云吟,静听流水琴。
神游八极高而深,龙溪玉山犹谷响,燕歌吴咏轰雷音。
人中龙, -
11.《窃览都官李郎中和李舍人益酬张舍人弘静…闻雅琴见寄》 唐·鲍溶
朝草天子奏,夜语思忧琴。
因声含香气,其韵流水音。
仙乐朱凤意,灵芝紫鸾心。
翻然远求友,岂独双归林。
松吹暑中冷,星花池上深。
倘俾有声乐,请以丝和金。 -
12.《山居诗》 明·雪山法师
青山叠叠绕珠林,磬响时兼流水音。
虎不避人人避虎,虎能先我息机心。 -
13.《挽傅安道郎中词二首》 宋·韩元吉
蚤负凌云气,长怀流水音。
词场俱白首,世路只丹心。
妙语空成诵,欢盟讵可寻。
泉山几千里,涕泪俱沾襟。 -
14.《黄君会景伊西上》 宋·王迈
杞梓非凡材,骐騄非凡马。
朴樕不入公输门,赏骏岂无伯乐者。
龙泉真宝剑,焦尾亦名琴。
张华有眼识紫气,子期解听流水音。 -
15.《闻琴一首》 宋·何梦桂
自呼浊酒赋江蓠,一曲朱绳万感随。
沙漠美人青冢恨,关河壮士北邙噫。
无人流水音谁赏,老我雍门听转悲。
夜半月明天籁寂,飞乌犹自绕南枝。 -
16.《听琴》 宋·赵汝鐩
午睡谁扣门,隔篱唤童子。
童子走来报,一二琴首士。
摘茗烹沙铫,推窗拂石几。
高山流水音,屡弹不肯止。
我心本虚淡,无用宫商洗。
渊明未尝弦,妙趣岂假此。
道士颇不乐,指衣抱琴起。 -
17.《梅花喜神谱·大蕊八枝》 宋·宋伯仁
高山流水音,泠泠生指下。
无与俗人弹,伯牙恐嘲骂。 -
18.《挽沈叔晦国录》 宋·孙应时
请益从公久,忘年爱我深。
龙阿星斗气,梅竹雪霜心。
回首南湖侣,伤怀流水音。
九原那可作,千里坐悲吟。 -
19.《送德安五休司户》 宋·孙应时
相逢何必早,倾盖已知心。
璞玉常金质,高山流水音。
眼中江汉阔,别后雪云深。
莫作穷途难,功名始自今。 -
20.《长亭送别》 元·王实甫
(夫人、长老上云)今日送张生赴京,十里长亭,安排下筵席;我和长老先行,不见张生、小姐来到。
(旦、末 、红同上)(旦云)今日送张生上朝取应,早是离人伤感,况值那暮秋天气,好烦恼人也呵!“悲欢聚散一杯酒,南北东西万里程。
”[正宫][端正好]碧云天,黄花地,西风紧,北雁南飞。
晓来谁染霜林醉?总是离人泪。