-
221.《鸣水洞辞》 宋·王炎
艾之西兮汨之原,山石划断兮穹巅而崭岩。
瀑流下注兮,其上绝而为亹。
有蛟有龙兮,伏而不怒。
雷鸣崖下兮,穷年风雨。 -
222.《河传 乐府十拟,弁阳老人为古人所未为·素》 元·邵亨贞
一出新意矣。
暇日先生以词寄示,且徵予作,既又获见桥李诸俊用所拟,益切奇出,阅诵累日无厌。
因悟古人作长短句,若慢则音节气概,人各不类,往往自民一家。
至于令则律调步武句语,若无大相远者,间有奇语,不过命以新意,亦未见其各成一家也。 -
223.《河传 乐府十拟,弁阳老人为古人所未为·素》 元·邵亨贞
一出新意矣。
暇日先生以词寄示,且徵予作,既又获见桥李诸俊用所拟,益切奇出,阅诵累日无厌。
因悟古人作长短句,若慢则音节气概,人各不类,往往自民一家。
至于令则律调步武句语,若无大相远者,间有奇语,不过命以新意,亦未见其各成一家也。 -
224.《风流子 次李仲舆秋思韵》 元·邵亨贞
芙蓉秋水绿,河桥畔、驻马落霞明。
念苏小昼楼,蠹侵花简,谢娘朱户,香冷银屏。
怅犹记浔江留夜客,滕阁醉诗宾。
驿上信音,美人迟暮,雁边城郭,霜气凄清。 -
225.《临江仙 为曲山作》 元·王恽
别墅寒梅方入梦,多君来报花期。
野塘流水小桥西。
南枝香烂漫,却恨赏音稀。
正有玉堂人最爱,垂垂两鬓如丝。
和羹心事未应迟。
金尊重醉倒,且莫晚风吹。 -
226.《追和渊明贫土诗七首》 宋·刘黻
高山与流水,妙趣归之琴。
吾愧学未成,菲叹无知音。
但向胸中会,毋劳指下寻。
种菊或可茹,得酒聊复斟。
穷达非所期,动静一以钦。
发为琴之声,邈矣天地心。 -
227.《戛玉亭》 宋·陈岩
丘中流水度鸣琴,静与僧房发妙音。
高下抑扬浑不断,时时写出昔贤心。 -
228.《陪程元诏文彧李久善游汉州天宁元诏有诗见遗》 宋·郭印
四海岂无兄弟亲,气合行须同父母。
相逢坐语忽移时,不觉朝餐辄过午。
品评人物妙雌黄,议论邦家人覼缕。
危言齰舌久自吞,幽愤填膺欣欲吐。 -
229.《次韵寄苏仲质》 宋·丘葵
十年前事付流水,清梦悠悠何处寻。
老去谁怜三献玉,生来不受四知金。
穷途赖有陈雷友,大雅应殊郑卫音。
俗子纷纷败人意,何时握手再论心。 -
230.《题壁间水波观音》 宋·释慧开
曹源正派喜流传,涓滴浑无浪拍天。
任是大悲行手眼,探渠深浅待驴年。 -
231.《观音赞》 宋·释如净
头上宝冠牛戴角,脚下莲华马踏蹄。
通身璎珞皮毛债,历劫风流辊水泥。 -
232.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
没弦琴,有遗音。
调高流水,声振缁林。
碧眼黄头争品弄,无端花擘祖师心。
瑞岩素非妙手,效颦弹一曲看。
叮当叮当,绝听子期迷节奏,和云高挂古松阴。 -
233.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
前宵剪月亭边,曲奏高山流水。
虽云狮子筋弦,品弄必资妙指,不落宫商人耸耳。
嘉州大像增百倍精神,荆溪老龙添十分活意。
正音将谓绝无闻,谁料郑声乱雅中,有此清弹尔。
惭愧惭愧。 -
234.《颂古三十六首》 宋·释惟一
不落宫商太古音,无劳弦上发清声。
高山流水有余意,除却子期谁解听。 -
235.《得两金铺乃秦汉门物以充水滴因作歌》 宋·释文珦
弁翁挽我入吟庐,示以秦汉双金铺。
摩挲已觉铜腥尽,色如朱砂工模糊。
翁说多年弃中野,野人视之犹土苴。
我心辄爱收拾归,用配魏台铜雀瓦。 -
236.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
云开青山横屋头,雨住流水涨门底。
南无家家观世音,回避不及鼻相抵。
非唯鼻相抵,亦乃同见同闻,同齅同舐,同身同意,同得同智。
果满菩提圆,华开世界起。 -
237.《小师智临禅客写真求赞》 宋·释正觉
云石雪松,岁寒之友从;晓月霜钟,清白之音容。
自乐也村歌社舞,平怀也牧笛归农。 -
238.《赠琴僧》 宋·释重顯
太古清音发指端,月当松顶夜堂寒。
悲风流水多呜咽,不听希声不用弹。 -
239.《颂古一○一首》 宋·释子淳
虚堂寂寂夜深寒,携得瑶琴月下弹。
不是知音徒侧耳,悲风流水岂相干。 -
240.《送陈用之远游》 宋·舒岳祥
流水写清音,青山发令姿。
左右惟所取,囊箧恒相随。
君游且有日,欲访燕赵奇。
此行犹在眼,已作久别思。