-
1.《芙蓉花》 宋·方岳
绿裳丹脸水芙蓉,不谓佳名偶自同。
一朵方酣初日色,千枝应发去年丛。
莫惊坠露添新紫,更待微霜晕浅红。
却笑牡丹犹浅俗,但将浓艳醉春风。 -
2.《寒溪》 唐·孟郊
霜洗水色尽,寒溪见纤鳞。
幸临虚空镜,照此残悴身。
潜滑不自隐,露底莹更新。
豁如君子怀,曾是危陷人。 -
3.《汉宫春》 宋·周紫芝
然如身在孤山,雪后园林、水边篱落,使人神气俱清。
又明日,乃作此词歌于妙香寮中,亦仆西来一可喜事也
香满箱奁,看沈犀弄水,浓麝含薰。
荀郎一时旧事,尽属王孙。 -
4.《清平乐》 宋·向子諲
有留人意。
拂叶攀花无限思。
露湿浓香满袂。
别来过了秋光。 -
5.《西江月(赋木犀次李季功韵)》 宋·郭应祥
碎影乱筛月地,浓香时度风檐。
渊明有菊径开三。
不似此花雅淡。
兰蕙芬敷可并,芙蓉浅俗堪嫌。
美人妆罢笑窥帘。
插鬓些儿正欠。 -
6.《自嗟》 宋·陆游
青蔬半亩老生涯,霜鬓萧萧只自嗟。
勋业蹉跎空许国,文词浅俗不名家。
残骸皆作麒麟楦,旧友仍非处士牙。
收得平生钓竿手,长安西日更须遮。 -
7.《南方未腊梅花已开北土虽春未有秀者因怀昔时》 宋·宋祁
江南寒意薄,未腊见梅芳。
为有轻盈态,都无浅俗香。
倚风斜夕脸,呵雪噤晨妆。
刀尺凭鲛杼,比邻托粉墙。 -
8.《有闻帐中香以为熬蝎者戏用前韵二首》 宋·黄庭坚
我读蔚宗香传,文章不减二班。
误以甲为浅俗,却知麝要防闲。 -
9.《赠学仙者》 宋·司马光
微迳透重峦,茅堂竹叶冠。
方瞳映骨静,秀气逼人寒。
夜火装丹灶,晴霜醮石坛。
不须惊浅俗,轻举入云端。 -
10.《和冲卿崇文宿营直睹壁上题名见寄并寄如了不》 宋·司马光
白袍昔纷纷,相与会东堂。
帝梧碧萧瑟,翔集皆鸾凤。
伊余素空疏,滥吹翰黑场。
不为群隽遗,出处聊簪裳。 -
11.《觅龙涎巧石》 宋·姜特立
甲蠡浅俗枣仍昏,沉水龙涎气最芬。
敢望凝香如燕寝,竹炉聊欲试氤氲。 -
12.《雪禁体》 宋·陈杰
南风导前北风续,仁气潜随杀机伏。
初疑惨淡八表昏,忽变光明大千足。
上天之载德如毛,帝力不知封比屋。
垢污过眼俱衣被,枯朽何心亦膏沐。 -
13.《陈再有诗诮梅开晚对酬》 宋·李复
漠漠飞香散不收,无言对客似含羞。
虽非雪里孤根暖,却免黄时细雨愁。
争意竞先多浅俗,高情持重自风流。
一株又见垂垂发,肯学江边取次休。 -
14.《宴清都(夹钟羽,俗名中吕调饯荣王仲亨还京)》 宋·吴文英
翠羽飞梁苑。
连催发,暮樯留话江燕。
尘街堕珥,瑶扉乍钥,彩绳双罥。
新烟暗叶成阴,效翠妩、西陵送远。 -
15.《蕙兰芳引(林钟商,俗名歇指调赋藏一家吴郡王画兰)》 宋·吴文英
空翠染云,楚山迥故人南北。
秀骨冷盈盈,清洗九秋涧绿。
奉车旧畹,料未许、千金轻儥。
浅笑还不语,蔓草罗裙一幅。 -
16.《瑞龙吟(黄钟商,俗名大石调,犯正平调蓬莱阁)》 宋·吴文英
堕虹际。
层观翠冷玲珑,五云飞起。
玉虬萦结城根,澹烟半野,斜阳半市。
瞰危睇。 -
17.《赋女冠还俗》 宋·孙惟信
叠却霞绡上醮衣,女童髽髻绿杨垂。
重调蛾黛为眉浅,再试弓鞋与步迟。
紫府烟花莺唤醒,仙房云雨鹤通知。
帘低红杏春风暖,清梦应曾见旧师。 -
18.《山园小梅得疏影横斜水清浅暗香浮动月黄十四》 宋·赵时韶
为有清癯骨相寒,月明时候正相关。
本来面貌无尘俗,更向冰池自照看。 -
19.《次韵林子章阻浅留滞》 宋·范成大
客行端似未归云,指点璇杓几易辰。
喜有风花黄作晕,似闻溪涨绿生鳞。
我从走俗言无味,君已鸣文笔有神。
绣段炳然空辱赠,急翻缇袭扫蛛尘。 -
20.《和吴微明疏影横斜水清浅七咏韵》 宋·李吕
深丛茉莉香有余,浓李争春俗不除。
借箸推排风味胜,尖新莫向小梅疏。