-
1.《浊水求珠》 唐·王起
行潦沈明月,光辉也不浮。
识珍能洞鉴,精宝此来求。
几被泥沙杂,常随混浊流。
润川终自媚,照乘且何由。
的皪终难掩,晶荧愿见收。
蛇行无胫至,饮德已闻酬。 -
2.《相和歌辞·明月照高楼》 唐·雍陶
朗月何高高,楼中帘影寒。
一妇独含叹,四坐谁成欢。
时节屡已移,游旅杳不还。
沧溟倘未涸,妾泪终不干。 -
3.《明月照高楼》 唐·雍陶
朗月何高高,楼中帘影寒。
一妇独含叹,四坐谁成欢。
时节屡已移,游旅杳不还。
沧溟倘未涸,妾泪终不干。 -
4.《曹山延寿院》 宋·陈岩
三解坳泓一角亏,其间浊水照摩尼。
风幡不动炉烟直,正是僧禅定起时。 -
5.《七哀诗》 魏晋·曹植
明月照高楼,流光正徘徊。
上有愁思妇,悲叹有余哀。
借问叹者谁?言是宕子妻。
君行逾十年,孤妾常独栖。 -
6.《七哀》 魏晋·曹植
明月照高楼,流光正徘徊。
上有愁思妇,悲叹有余哀。
借问叹者谁,言是宕子妻。
君行逾十年,孤妾常独栖。 -
7.《苏幕遮 辩水源清浊,木金间隔》 元·潜真子
昆仑山,出猛水。
一派东流,九曲浊连底。
下流不通无处止。
澄净清清,照见神光体。
金木因,为妙旨。
龙虎相交,何假同元义。
只恐众生难省会。
再举阴阳,切切生惭愧。 -
8.《玉照泉》 宋·黄庭坚
仙人持玉照,留在灊西峰。
一往不返顾,尘痕废磨砻。
想当光溢匣,云山叠万重。
有井洌寒泉,照影互相容。 -
9.《次韵僧潜见赠》 宋·苏轼
道人胸中水镜清,万象起灭无逃形。
独依古寺种秋菊,要伴骚人餐落英。
人间底处有南北,纷纷鸿雁何曾冥。
闭门坐穴一禅榻,头上岁月空峥嵘。 -
10.《太平寺水》 宋·杨万里
太平古寺劫灰余,夕阳惟照一塔孤。
得得来看还不乐,竹茎荒处破殿虚。
偶逢老僧听僧话,道是壁间留古画。
徐生绝笔今百年,祖师相傅妙天下。