-
1.《题壁》 唐·严含质
下玄八千亿甲子,丹飞先生严含质。
谪下中天被斑革,六千甲子。
血食涧饮厕猿狖,下浊界。
景云元纪升太一。 -
2.《流觞亭并次韵二首》 宋·秦观
缥缈云峦欲尽头,洒然华构引飞流。
朱盘潋灩开冰监,碧甃萦纡走玉虯。
毛骨渐惊超浊界,风烟骤觉变清秋。
更怜白足如霜句,可羡溪边六逸游。 -
3.《郭熙画图四咏·冬云密雪》 宋·曾丰
湖玉幻山浊界,羞将遮肉眼,清都赢得破天颜。
公收点墨轻丸玫,燠馆凉台侑诗酒。 -
4.《三界》 宋·苏泂
风日催曛暮,江溪半浊清。
春寒归雁急,沙远落鸥惊。
有志诗书误,无家去就轻。
短篷扃不寐,高枕念平生。 -
5.《巴陵界中作》 宋·孔武仲
曲曲秋江滟滟波,直疑乘兴到银河。
逢人欲问支机石,此去星桥路几多。
一别湖湘二十秋,飘然羁旅复萍浮。
冰霜入鬓殊非壮,星斗罗胸却似愁。
浊酒放歌朝拊髀,青灯苦不夜悬头。
惟应此乐无穷已,滚滚沧波尽即休。 -
6.《赠蜀僧闾丘师兄》 唐·杜甫
大师铜梁秀,籍籍名家孙。
呜呼先博士,炳灵精气奔。
惟昔武皇后,临轩御乾坤。
多士尽儒冠,墨客蔼云屯。 -
7.《题思禅寺上方》 唐·独孤及
溪口闻法鼓,停桡登翠屏。
攀云到金界,合掌开禅扃。
郁律众山抱,空濛花雨零。
老僧指香楼,云是不死庭。 -
8.《喜凉》 唐·韩偓
炉炭烧人百疾生,凤狂龙躁减心情。
四山毒瘴乾坤浊,一簟凉风世界清。
楚调忽惊凄玉柱,汉宫应已湿金茎。 -
9.《喜凉》 唐·韩偓
炉炭烧人百疾生,凤狂龙躁减心情。
四山毒瘴乾坤浊,一簟凉风世界清。
楚调忽惊凄玉柱,汉宫应已湿金茎。 -
10.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
11.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
12.《己酉岁九月九日》 魏晋·陶渊明
靡靡秋已夕,凄凄风露交。
蔓草不复荣,园木空自凋。
清气澄余滓,杳然天界高。
哀蝉无留响,丛雁鸣云霄。 -
13.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
14.《东都赋》 两汉·班固
东都主人喟然而叹曰:“痛乎风俗之移人也。
子实秦人,矜夸馆室,保界河山,信识昭、襄而知始皇矣,乌睹大汉之云为乎?夫大汉之开元也,奋布衣以登皇位,由数期而创万代,盖六籍所不能谈,前圣靡得言焉当此之时,功有横而当天,讨有逆而顺民。
故娄敬度势而献其说,萧公权宜而拓其制。
时岂泰而安之哉,计不得以已也。 -
15.《西都赋》 两汉·班固
汉之西都,在于雍州,实曰长安。
左据函谷、二崤之阻,表以太华、终南之山。
右界褒斜、陇首之险,带以洪河、泾、渭之川。
众流之隈,汧涌其西。 -
16.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
17.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
18.《沁园春 赠混真子只诀》 元·王*
道隐无名,包含万象,总在身心。
若一言勘破,本来面目,不生不灭,耀古腾今。
返照回光,存神绝念,直下承当莫外寻。
忠言守,这些儿妙处,至理玄深。 -
19.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
20.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。