-
41.《庆清朝慢》 宋·詹玉
红雨争妍,芳尘生润,将春都揉成泥。
分明蕙风薇露,持搦花枝。
款款汗酥薰透,娇羞无奈湿云痴。
偏厮称,霓裳霞佩,玉骨冰肌。 -
42.《春霁(春晴)》 宋·胡浩然
迟日融和,乍雨歇东郊,嫩草凝碧。
紫燕双飞,海棠相衬,妆点上林春色。
点然望极。
因人天气浑无力。 -
43.《剑器近·夜来雨》 宋·袁去华
夜来雨。
赖倩得、东风吹住。
海棠正妖娆处。
且留取。 -
44.《满江红 己巳二月二十二日游北门,有感》 宋·陆文圭
试检春光,都不在、槿篱茅屋。
荒城外、牯眠衰草,鸦啼枯木。
黄染菜花无意绪,青描柳叶浑粗俗。
忆繁华、不似少年游,伤心目。 -
45.《丽情曲》 明·蔡宗尧
兰房过雨蕙径空,绿云蔼蔼怀春风。
欹枕牙床睡初醒,胭脂汗湿罗衣红。
鸳鸯牵绣丝未歇,软瘦香肌倦如雪。
玉麟堕地浑不知,流苏夜暖斜明月。
珠帘半卷春日高,海棠飞起双蝴蝶。 -
46.《春行》 宋·陆游
九日春阴一日晴,强扶衰病此闲行。
猩红带露海棠湿,鸭绿平堤湖水明。
酒贱柳阴逢醉卧,土肥稻垄看深耕。
山翁莫道浑无用,解与明时说太平。 -
47.《贫甚卖常用酒杯作诗自戏》 宋·陆游
桃李成尘浑不数,海棠也作臙脂雨;清明未到春已空,枝上流莺替人语。
逢春日日合醉归,莫笑典衣穷杜甫。
生时不肯浇舌本,死後空持酹坟土。
门前三百里湖光,天与先生作醉乡。
银杯羽化不须叹,多钱使人生窟郎。 -
48.《春晚书斋壁》 宋·陆游
海棠已成雪,桃李不足言。
纤纤麦被野。
郁郁桑连村。
稚蚕细如螘,杜宇号朝昏。 -
49.《寒食相将诸子游翟得园十诗》 宋·杨万里
小小茅亭短短窗,海棠围里柳中央。
乍晴萱草浑无力,落尽梅花尚有香。 -
50.《雨中五首》 宋·张耒
春残厌寒搅,雨多空日长。
饭余时策杖,睡足独焚香。
芍药正酣寝,海棠浑未妆。
贤哉堂下竹,相对只苍苍。 -
51.《太和芍药最盛有红都胜黄楼子为之冠昔山谷常》 宋·周必大
红胜依稀如魏紫,缃楼彷佛似姚黄。
元丰诗尹浑无语,岂是参谋阙海棠。 -
52.《嘉陵江舟中三绝》 宋·洪咨夔
东风吹老地棠花,燕子归来认得家。
茅屋石田浑好在,白头何苦尚天涯。 -
53.《西林入室歌》 宋·白玉蟾
有一明珠光烁烁,照破三千大千国。
观音菩萨正定心,释迦如来大圆觉。
或如春色媚山河,或似秋光爽岩壑。
亦名九转大还丹,谓之长生不死药。 -
54.《赠孙何状元》 宋·魏野
天非道莫尊,道非贤莫存。
始知贤人生,与道为轮辕。
明庭亲选士,虑彼贤愚浑。
天子至文明,擢公为状元。 -
55.《题余公亭》 宋·强至
公自披榛上筑城,以公题榜壮图经。
名佳应与溪山久,地胜浑疑草木灵。
到喜琴樽能满意,退嫌圭组只劳形。
异时邦俗思贤化,还似甘棠爱此亭。 -
56.《杂言二首》 宋·李流谦
春来无处无芳草,但觉故园春更好。
海棠前日梦见之,今日看来浑未老。
樱桃红杏相因依,梅阴吐芽青满枝。
世间亦有如意事,酒熟正好花开时。 -
57.《留别子肃子仪三首》 宋·赵蕃
长年梦黄堰,今日饮红灰。
径绿无多草,庭阴半是梅。
海棠留雨醉,杨柳傲风媒。
对此浑无事,一杯重一杯。 -
58.《四川茶马牛宝章修扬子墨池以书索题咏》 宋·魏了翁
子云一去千余载,惟有成都墨池在,草玄此地是邪非,玄文今在人谁知。
虽逃刘歆酱瓿阸,鼠壤蛛窠蠹鱼宅。
岂无学者工探求,不讥僭圣几残余赘肬。 -
59.《雪后祈晴》 宋·仇远
闰正月过二月来,溧阳溪头花乱开。
浓云急雨洊雷电,不待羯鼓花奴催。
江南天气全然别,昨夜清寒今日热。
东风忽转西北风,吹作霏霏一天雪。 -
60.《近诗殊少閒行绿阴下喜成杂言以自勉继此当日》 宋·张镃
去冬诗绝稀,作意待好春。
春至病始甦,强赋情少真。
梅花到海棠,不过数十首。
其间岂无兴,有笔慵开口。