-
1.《陈贯道摘坡诗如寄以自号达者之流也为赋浩浩》 宋·文天祥
浩浩歌,人生如寄可奈何。
春秋去来传鸿燕,朝暮出没奔羲娥。
青丝冉冉上霜雪,百年欻若弹指过。
封侯未必胜瓜圃,青门老子聊婆娑。 -
2.《西江月·浩浩弥天匝地》 元·姬翼
浩浩弥天匝地,冥冥贯石穿金。
千形万状内浮沉。
往古来今只恁。
搏块当空未见,遗珠罔象能寻。
无生一曲少知音。
唱出诸方口噤。 -
3.《折桂令·长江浩浩西来》 元·赵禹圭
长江浩浩西来,水面云山,山上楼台。
山水相辉,楼台相映,天地安排。
诗句就云山动色,酒杯倾天地忘怀。
醉眼睁开,遥望蓬莱:
一半烟遮,一半云埋。 -
4.《减字木兰花·秋风浩浩》 元·侯善渊
秋风浩浩,极目霞琳澄瑞绕。
隔岸芦花。
隐映烟笼三两家。
天真秀郁。
谪降寰中光满室。
保佑千春。
朱顶青松延寿同。 -
5.《浩歌》 唐·李贺
南风吹山作平地,帝遣天吴移海水。
王母桃花千遍红,彭祖巫咸几回死?
青毛骢马参差钱,娇春杨柳含缃烟。
筝人劝我金屈卮,神血未凝身问谁? -
6.《杂曲歌辞·浩歌行》 唐·白居易
天长地久无终毕,昨夜今朝又明日。
鬓发苍浪牙齿疏,不觉身年四十七。
前去五十有几年,把镜照面心茫然。 -
7.《渔父·风浩寒溪照胆明》 五代·欧阳炯
风浩寒溪照胆明,小君山上玉蟾生。
荷露坠,翠烟轻,拨剌游鱼几处惊。 -
8.《除夜乐城逢孟浩然》 唐·张子容
远客襄阳郡,来过海岸家。
樽开柏叶酒,灯发九枝花。
妙曲逢卢女,高才得孟嘉。
东山行乐意,非是竞繁华。 -
9.《乐城岁日赠孟浩然(一作王维诗)》 唐·张子容
土地穷瓯越,风光肇建寅。
插桃销瘴疠,移竹近阶墀。
半是吴风俗,仍为楚岁时。
更逢习凿齿,言在汉川湄。 -
10.《送孟八浩然归襄阳二首(下篇一作王维诗)》 唐·张子容
东越相逢地,西亭送别津。
风潮看解缆,云海去愁人。
乡在桃林岸,山连枫树春。
因怀故园意,归与孟家邻。 -
11.《长安早春(一作孟浩然诗)》 唐·张子容
开国维东井,城池起北辰。
咸歌太平日,共乐建寅春。
雪尽黄山树,冰开黑水津。
草迎金埒马,花伴玉楼人。
鸿渐看无数,莺歌听欲频。
何当桂枝擢,还及柳条新。 -
12.《早秋宴张郎中海亭即事(一作孟浩然诗)》 唐·卢象
邑有弦歌宰,翔鸾狎野鸥。
眷言华省旧,暂滞海池游。
郁岛藏深竹,前谿对舞楼。
更闻书即事,云物是新秋。 -
13.《哭孟浩然》 唐·王维
故人不可见,汉水日东流。
借问襄阳老,江山空蔡州。 -
14.《过融上人兰若(一作孟浩然诗)》 唐·綦毋潜
山头禅室挂僧衣,窗外无人溪鸟飞。
黄昏半在下山路,却听钟声连翠微。 -
15.《赠孟浩然》 唐·李白
吾爱孟夫子,风流天下闻。
红颜弃轩冕,白首卧松云。
醉月频中圣,迷花不事君。
高山安可仰,徒此揖清芬。 -
16.《赠何七判官昌浩》 唐·李白
有时忽惆怅,匡坐至夜分。
平明空啸咤,思欲解世纷。
心随长风去,吹散万里云。
羞作济南生,九十诵古文。 -
17.《游溧阳北湖亭望瓦屋山怀古赠同旅/赠孟浩然》 唐·李白
朝登北湖亭,遥望瓦屋山。
天清白露下,始觉秋风还。
游子托主人,仰观眉睫间。
目色送飞鸿,邈然不可攀。 -
18.《春日归山,寄孟浩然》 唐·李白
朱绂遗尘境,青山谒梵筵。
金绳开觉路,宝筏度迷川。
岭树攒飞栱,岩花覆谷泉。
塔形标海月,楼势出江烟。 -
19.《泾溪南蓝山下有落星潭可以卜筑余泊舟石上寄何判官昌浩》 唐·李白
蓝岑竦天壁,突兀如鲸额。
奔蹙横澄潭,势吞落星石。
沙带秋月明,水摇寒山碧。
佳境宜缓棹,清辉能留客。
恨君阻欢游,使我自惊惕。
所期俱卜筑,结茅炼金液。 -
20.《黄鹤楼送孟浩然之广陵》 唐·李白
故人西辞黄鹤楼,烟花三月下扬州。
孤帆远影碧空尽,唯见长江天际流。
(唯 通:惟)