-
1.《贾浪仙骑驴图》 元·王冕
雪花打帽风搅须,宽衣破靴骑蹇驴。
先生自是山泽癯,瘦名之传岂为虚?穷吟苦思不觉老,知音幸遇韩京兆。
至今长安诸小儿,拍手犹能为君道。
清声千古在世间,好诗句句夸浪仙。 -
2.《过贾浪仙崔秀才故祠》 宋·李新
浪仙句法得全功,崔子区区立下风。
客冢相望归不得,青衫憔悴两君同。 -
3.《过贾浪仙旧地》 唐·李洞
鹤外唐来有谪星,长江东注冷沧溟。
境搜松雪仙人岛,吟歇林泉主簿厅。
片月已能临榜黑,遥天何益抱坟青。
年年谁不登高第,未胜骑驴入画屏。 -
4.《贾浪仙》 宋·费德厚
仙游谪下可能禁,多少名山助苦吟。
千古断碑犹有恨,推敲无字到于今。 -
5.《寄贾岛浪仙》 唐·姚合
悄悄掩门扉,穷窘自维絷。
世途已昧履,生计复乖缉。
疏我非常性,端峭尔孤立。
往还纵云久,贫蹇岂自习。 -
6.《追和贾浪仙古镜》 唐·徐夤
谁开黄帝桥山冢,明月飞光出九泉。
狼藉藓痕磨不尽,黑云残点污秋天。 -
7.《过贾浪仙崔秀才故祠》 宋·李新
倦飞好鸟下荒陂,不见骑驴主簿归。
林杳笛寒声愈细,为寻牛背一簑衣。 -
8.《戏效浪仙体》 宋·蒲寿宬
碌碌复碌碌,世事安可卜。
马蹶轻四蹄,夔行矜一足。
知守吾辙难,遑问羊肠曲。
行行复何之,幽人在空谷。 -
9.《贾浪仙》 宋·叶茵
举世知心独有韩,为何无发强加冠。
若人了得推敲事,僧服僧衣一样看。 -
10.《浪淘沙(和上元王仇香猷、含山邵梅仙有焕叙别)》 宋·张榘
风色转东南。
翠拥层峦。
杏花疏雨逗清寒。
钟阜石城何处是,烟霭漫漫。
行旆已西关。
一霎时间。
芳樽聊复挽余欢。
明日断魂分付与,万叠云山。