-
1.《点绛唇》 宋·曹组
小小朱桥,柳边人过横塘路。
细风时度。
□浪痕痕去。
草软沙平,稳衬寻幽步。
□□处。
乱红飞舞。
回首春城暮。 -
2.《谢永新大夫杨叔袼惠诗》 宋·杨万里
今代吾家後子云,新诗也解乞陈人。
银河波浪痕痕玉,花县风光字字春。
大胜十年灯火读,更无半点簿书尘。
鹗章塞得公车破,便合留渠立紫宸。 -
3.《晚春书事》 宋·曹勋
东风苒苒又将归,甚叵飞花不恋枝。
半夜雨惊残梦破,一春愁是落花时。
暖梢袅袅青归柳,轻浪痕痕绿满池。
惟有小栏藏秀色,数枝芍药殿春迟。 -
4.《槎》 唐·吴融
浪痕龙迹老欹危,流落何时别故枝。
岁月空教苔藓积,芳菲长倩薜萝知。
有文在朽人难识,无蠹藏心鸟莫窥。
家近沧浪从泛去,碧天消息不参差。 -
5.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
6.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
7.《夜行船(送张希舜归南城)》 宋·赵长卿
绿盖红幢笼碧水。
鱼跳处、浪痕匀碎。
惜别殷勤,留连无计,歌声与、泪和柔脆。
一叶扁舟烟浪里。
曲滩头、此情无际。
窈窕眉山,暮霞红处,雨云想、翠峰十二。 -
8.《慈恩寺石磬歌》 唐·卢纶
灵山石磬生海西,海涛平处与山齐。
长眉老僧同佛力,咒使鲛人往求得。
珠穴沈成绿浪痕,天衣拂尽苍苔色。 -
9.《新安江行》 唐·章八元
江源南去永,野渡暂维梢。
古戍悬鱼网,空林露鸟巢。
雪晴山脊见,沙浅浪痕交。
自笑无媒者,逢人作解嘲。 -
10.《送僧归金山寺》 唐·许浑
老归江上寺,不忘旧师恩。
驻锡逢山色,停杯见浪痕。
秋涛吞楚驿,晓月上荆门。
为访题诗处,莓苔几字存。 -
11.《奉和袭美赠魏处士五贶诗·诃陵尊》 唐·陆龟蒙
鱼骼匠成尊,犹残海浪痕。
外堪欺玳瑁,中可酌昆仑。
水绕苔矶曲,山当草阁门。
此中醒复醉,何必问乾坤。 -
12.《侯郎中新置西湖》 唐·方干
远近利民因智力,周回润物像心源。
菰蒲纵感生成惠,鳣鲔那知广大恩。
潋滟清辉吞半郭,萦纡别派入遥村。 -
13.《归江南》 唐·喻坦之
归日值江春,看花过楚津。
草晴虫网遍,沙晓浪痕新。
莲叶初浮水,鸥雏已狎人。
渔心惭未遂,空厌路岐尘。 -
14.《送皇甫校书自蜀下峡,归觐襄阳》 唐·李洞
蜀道波不竭,巢乌出浪痕。
松阴盖巫峡,雨色彻荆门。
宿寺青山尽,归林彩服翻。
苦吟怀冻馁,为吊浩然魂。 -
15.《句》 唐·悟清
鸟归花影动,鱼没浪痕圆。
-
16.《梦横塘》 宋·刘一止
浪痕经雨,鬓影吹寒,晓来无限萧瑟。
野色分桥,翦不断、溪山风物。
船系朱藤,路迷烟寺,远鸥浮没。
听疏钟断鼓,似近还遥,惊心事、伤羁客。 -
17.《选冠子(淮上兀坐,等待取接,因得汉使一词,他日歌之)》 宋·曹勋
细柳排空,高榆拥岸,乍觉楚天秋意。
凉随夜雨,望极长淮,孤馆漫成留滞。
天净无云,浪痕清影,窗户闲临烟水。
叹驱驰尘事,殊喜萧散,暂来闲适。 -
18.《南浦(春水)》 宋·张炎
波暖绿粼粼,燕飞来、好是苏堤才晓。
鱼没浪痕圆,流红去、翻笑东风难扫。
荒桥断浦,柳阴撑出扁舟小。
回首池塘青欲遍,绝似梦中芳草。 -
19.《渔父词(其四)》 宋·赵构
青草开时已过船。
锦鳞跃处浪痕圆。
竹叶酒,柳花毡。
有意沙鸥伴我眠。 -
20.《临江仙·柳带摇风汉水滨》 五代·牛希济
柳带摇风汉水滨,平芜两岸争匀。
鸳鸯对浴浪痕新。
弄珠游女,微笑自含春。
轻步暗移蝉鬓动,罗裙风惹轻尘。
水晶宫殿岂无因。
空劳纤手,解佩赠情人。