-
1.《彭海月北游》 宋·赵文
梦跨海风出埃{左去右盍},万顷琼瑶双履踏。
四无畔岸水连天,两碗琉璃自相合。
当时我外更无人,仙圣往来班杂沓。
恍然梦觉失清游,正似明珠埋蚌蛤。 -
2.《题海月岩》 宋·赵东山
踏尽崔嵬倚石门,海风山月满岩峦。
自然仙室依蓬岛,不觉人寰变广寒。
千载扬尘安可测,一杯对景且为欢。
崖前浴日皆诗境,唤醒东坡仔细看。 -
3.《题天宁寺海月亭》 宋·白玉蟾
昼潮夜汐大江东,江上东南宝刹雄。
饭了从容陪海月,禅余宴寂享松风。
主宾无间诸尘净,心目相忘万象空。
橙熟手香吟笔滑,余情渺在夕阳中。 -
4.《题明叔郎中海月吹笛图》 宋·李弥逊
天上星郎骑省孙,兴随孤月到无垠。
浮槎夜入鱼龙宅,横竹秋生海岳云。
控鲤丹成终独往,骑鲸仙去杳难群。
纷纷世上知君少,画笔犹能续异闻。 -
5.《海月堂观涛》 宋·胡仲弓
青天与海连,羲娥代吞吐。
封姨助余威,阳侯倏起舞。
或奔千丈龙,或轰万叠鼓。
蓬弱此路通,只界一斥卤。 -
6.《题金陵海月潮卷》 宋·陆文圭
太阴朔望有盈志,海外随之互消长。
夜半秦淮勇月来,一轮耸挂钟山上。
山中那得有潮音,尊师鼻息如雷响。 -
7.《海月谣》 宋·贺铸
楼平叠巘。
瞰瀛海、波三面。
碧云扫尽,桂轮滉玉,鲸波张练。
化出无边宝界,是名壮观。
追游汗漫,顾少借,长风便。
麻姑相顾,□然笑指,寒潮清浅。
顿觉蓬莱方丈,去人不远。 -
8.《海月岩》 宋·戴应魁
谁把巉岩巧凿开,分明幻出小蓬莱。
风迎蜃气楼台起,浪涌蟾光宫阙来。
海阔鱼龙自吞里。
云深鸾鹤共徘徊。
禅师九座经游处,一访遗踪为拂埃。 -
9.《念奴娇(题徐明叔海月吟笛图)》 宋·张元干
秋风万里,湛银潢清影,冰轮寒色。
八月灵槎乘兴去,织女机边为客。
山拥鸡林,江澄鸭绿,四顾沧溟窄。
醉来横吹,数声悲愤谁测。 -
10.《海月谣(送赵永兴宰)》 宋·韩淲
晚秋烟渚。
更舟倚、萧萧雨。
水痕清汜,迤逦渐整,云帆西去。
三叠阳关,留下别离情绪。
溪南一坞。
对风月、谁为主。
酒徒诗社,自此冷落,胸怀尘土。
目送鸿飞,莫听数声柔橹。