-
1.《山水粉图》 唐·陈子昂
山图之白云兮,若巫山之高丘。
纷群翠之鸿溶,又似蓬瀛海水之周流。
信夫人之好道,爱云山以幽求。 -
2.《同和咏楼前海石榴二首》 唐·孙逖
客自新亭郡,朝来数物华。
传君妓楼好,初落海榴花。
露色珠帘映,香风粉壁遮。
更宜林下雨,日晚逐行车。 -
3.《当涂赵炎少府粉图山水歌》 唐·李白
峨眉高出西极天,罗浮直与南溟连。
名公绎思挥彩笔,驱山走海置眼前。
满堂空翠如可扫,赤城霞气苍梧烟。
洞庭潇湘意渺绵,三江七泽情洄沿。 -
4.《观博平王志安少府山水粉图》 唐·李白
粉壁为空天,丹青状江海。
游云不知归,日见白鸥在。
博平真人王志安,沉吟至此愿挂冠。
松溪石磴带秋色,愁客思归坐晓寒。 -
5.《观王美人海图障子》 唐·梁锽
宋玉东家女,常怀物外多。
自从图渤海,谁为觅湘娥。
白鹭栖脂粉,赪鲂跃绮罗。
仍怜转娇眼,别恨一横波。 -
6.《海棠》 唐·郑谷
春风用意匀颜色,销得携觞与赋诗。
秾丽最宜新著雨,娇饶全在欲开时。
莫愁粉黛临窗懒,梁广丹青点笔迟。
朝醉暮吟看不足,羡他蝴蝶宿深枝。 -
7.《望海潮》 宋·晁端礼
高阳方面,河间都会,三关地最称雄。
粉堞万层,金城百雉,楼横一带长虹。
烟素敛晴空。
正望迷平野,目断飞鸿。 -
8.《望海潮(四之四)》 宋·秦观
奴如飞絮,郎如流水,相沾便肯相随。
微月户庭,残灯帘幕,匆匆共惜佳期。
才话暂分携。
早抱人娇咽,双泪红垂。 -
9.《洞仙歌(温园赏海棠)》 宋·晁补之
群芳老尽,海棠花时候。
雨过寒轻好清昼。
最妖饶一段,全是初开,云鬟小,涂粉施朱未就。
全开还自好,骀荡春余,百样宫罗斗繁绣。 -
10.《虞美人(东山海棠)》 宋·李弥逊
海棠开后春谁主。
日日催花雨。
可怜新绿遍残枝。
不见香腮和粉、晕燕脂。
去年携手听金缕。
正是花飞处。
老来先自不禁愁。
这样愁来欺老、几时休。 -
11.《宴山亭(海棠)》 宋·王之道
微雨斑斑,晕湿海棠,渐觉燕脂红褪。
迟日短垣,娇怯和风,摇曳一成春困。
玉软酴酥,扶不起、晚妆慵整。
愁恨。 -
12.《蜀溪春(黄海棠)》 宋·曹勋
蜀景风迟,浣花溪边,谁种芬芳。
天与蔷薇,露华匀脸,繁蕊竞拂娇黄。
枝上标韵别,浑不染、铅粉红妆。
念杜陵、曾见时,也为赋篇章。 -
13.《望海朝(庆八十)》 宋·史浩
熊罴嘉梦,风云享会,石番溪应卜之年。
黄菊萃英,红萸酿馥,安排预赏芳筵。
环佩拥神仙。
向粉额两字,金缕红鲜。 -
14.《清平乐(以千叶粉红牡丹送曾守)》 宋·洪适
轻红淡白。
蓬阆神仙谪。
魏紫姚黄夸异色。
到得海边初识。
玉阑不语如颦。
虚教春尽三分。
却问檀心谁向,多情更属东君。 -
15.《浣溪沙(烛下海棠)》 宋·陈三聘
酒力先从脸晕生。
粉妆新丽笑相迎。
晓寒高护彩云轻。
不语似愁春力浅,有情应恨烛花明。
更於何处觅倾城。 -
16.《望海潮》 宋·石孝友
离情冰泮,归心云扰,黯然凝伫江皋。
柳色摇金,梅香弄粉,依稀满眼春娇。
常记极游遨。
更与持玉斗,因解金貂。 -
17.《玉楼春(海棠题寅斋挂轴)》 宋·高观国
燕脂染出春风锦。
生怕黄昏人有恨。
雨难揩泪玉环娇,烟不遮愁红袖冷。
醉魂吹断香魂静。
拂拂翠眉羞带粉。
最怜新燕识风流,只为春寒消瘦损。 -
18.《玉烛新(海棠)》 宋·方千里
海棠初雨后。
似露粉妆成,肉红团就。
太真帐里,春眠醒、缓蹙楼前宫漏。
潮生酒晕,独自倚、阑干时候。 -
19.《摸鱼儿(海棠)》 宋·刘克庄
甚春来、冷烟凄雨,朝朝迟了芳信。
蓦然作暖晴三日,又觉万姝娇困。
霜点鬓。
潘令老,年年不带看花分。 -
20.《满江红(二园花卉仅有海棠未谢,五用韵)》 宋·吴潜
问海棠花,谁留恋、未教飘坠。
真个好,一般标格,聘梅双李。
怯冷拟将苏幕护,怕惊莫把金铃缀。
望铜梁、玉垒正春深,花空美。