-
41.《观世音赞六首》 宋·黄庭坚
自心海岸孤绝处,戒定慧香补陀伽。
观身实相净圣果,自度众生大悲愿。
一一浮沤镜本空,八万四千垂手处。
梦时捉得水中月,亲与猕猴观古镜。 -
42.《观世音赞六首》 宋·黄庭坚
圣慈悲愿观自在,海岸孤绝补陀岩。
贯花缨络普庄严,度生如幻现微笑。
有一众生起圆觉,即现三十二应身。
壁立千仞无依倚,住空还以自念力。 -
43.《观世音赞六首》 宋·黄庭坚
以法界印,印诸善根。
以平等印,普印诸业。
八万四千母陀臂,诸佛承我称提力。
八万四千清净眼,众生依我成正觉。
补陀岩下白花风,月照海漩三昧底。 -
44.《观世音赞六首》 宋·黄庭坚
圣慈悲愿观自在,小白花山住道场。
海漩三昧觉澄圆,三十二应施无畏。
有一众生发大心,愿度我身及舍识。
万仞峰前撒手过,观音岂复异人乎。 -
45.《题海陵开元寺栖云庵》 宋·贺铸
道人犹浮云,发彼王屋岑。
朝见肤寸合,暮为四海霖。
造物一戏耳,浮云本无心。
永谢应龙召,深栖双树林。 -
46.《解红 呜鹤余音卷一》 宋·无名氏
洞天深处。
道非远,咫尺人难悟。
浮沉内景。
须凭匠手工夫。 -
47.《一寸金 赏雪 以上呜鹤余音卷七,卷七中尚有》 宋·无名氏
暮鸿嘹唳。
更晚来地籁,阴风齐起。
造作严凝,同云黯黯,四海玉龙呈端。
妆点万家清景,普绽琼花鲜丽。 -
48.《吴中送顾生归海陵》 明·高启
凉风初变柳,归兴片帆孤。
家向三秋到,田经几岁芜。
旧音犹带楚,新梦未离吴。
明日江南北,相思有雁无? -
49.《笙磬同音诗》 宋·王禹偁
鼓箕名本异,拊石意何同。
吹击虽殊致,声音忽暗通。
谁将嶰谷韵,潜合泗滨风。
莫问补天主,休寻入海工。
凤鸣应不辨,兽舞自难穷。
古乐何人会,须知政在中。 -
50.《醉作观音像仍为书赞三首》 宋·白玉蟾
柳絮多头绪,桃花好面皮。
夫是之谓谁,东海比丘泥。 -
51.《感遇十首次韵和黄著作鲁直以将穷山海迹胜绝》 宋·晁补之
楚有吹竹者,工作百兽音。
削格为尔多,滔滔宁适今。
尝俾范驰驱,终日无一禽。
复之傥或可,诡遇亦何心。 -
52.《京师观音院新堂》 宋·曾巩
九衢言语乱入耳,三市尘沙眯人目。
猿狙未惯裹章绶,鱼鸟宁忘慕溪谷。
恨无栖宿在清旷,欲弄潺湲愈烦燠。
道人谁氏斥佳境,决汉披霄敞华屋。 -
53.《送海印住香岩颂》 宋·韩维
枕石漱流尘外趣,随缘应物谷中声。
更无宾主能酬对,自有儿孙可使令。
万古清风归法语,一轮明月伴经行。
鳌山成道知何日,时伫雷音警妄情。 -
54.《和陶读山海经十三首韵送机简堂自景星岩再住》 宋·吴芾
扶疏岩下树,入夏总成阴。
几年荆棘地,一旦为丛林。
我方与衲子,共听海潮音。
人生多聚散,离别忽惊心。 -
55.《林德久秘寄楚辞故训传及叶音草木疏求序于余》 宋·楼钥
平时感叹屈灵均,离骚三诵涕欲零。
向来传注赖王逸,尚以舛陋遭讥评。
河东天对最杰作,释问多本山海经。
练塘后出号详备,晦翁集註尤精明。 -
56.《临海县治琴堂》 宋·楼钥
子贱弹琴真是琴,我今无弦知琴心。
使我不得琴中趣,弦以修绠谁知音。
才术高低不自由,单父二子心则侔。
后人不得弹琴暇,勿以戴星为可羞。 -
57.《登清音堂访介庵壁间留题已有漫去之者偶成长》 宋·赵蕃
十日溪行雨雾深,晓晴催我强登临。
壁间变灭龙蛇字,海内流传金玉音。
欲为废兴聊下语,不堪山水感人心。
何时遂此扁舟志,占断鸥波得细吟。 -
58.《五丈观音》 宋·董嗣杲
海国风涛拥万寻,此身何翅直千金。
涉波直现昂藏相,结屋还坚报施心。
圆得诸方传转智,幸存一半有观音。
阴廊谁立苔碑在,只载三朝法驾临。 -
59.《集贤宾 鸣鹤馀音卷一》 元·王哲
仔细曾穷究。
想六地众生,强揽闲愁。
恰才得食饱,又思量、骏马轻裘。
有骏马,有轻裘。 -
60.《苏幕遮 鸣鹤馀音卷四之》 元·马钰
下丹田,明仙道。
有个牛儿,不吃寻常草。
玉液华池滋味好。
白雪黄芽,喂得牛儿饱。
金龙头,银缠缴。
莹洁无尘,遍地如雪罩。
摆尾摇头啖声叫。
过海穿江,直上蓬莱岛。