-
61.《孤鹰 鸣鹤馀音卷之一》 元·马钰
苦海为人,随波逐浪,茫茫甚日休期。
为酒色财气。
一向粘惹,瞒心昧己。
不算前程,幼躯有限,待作千年之计。 -
62.《伯夔酬诗相奖感而次韵却寄不自禁哀音之发越》 近代·陈三立
自挈哀音殉鼓盆,只余骸骨块然存。
燎原日愿同灰烬,灵窟天留照泪痕。
为奏咸韶如有悟,终侪培塿不能尊。
吟声出海迎湖舸,圣处还期立脚根。 -
63.《过海丰》 宋·陈藻
梅花结子已红青,归路犹愁一月程。
忽听儿音乡语熟,不知方到海丰城。 -
64.《绣观音》 宋·章甫
蜀人多巧思,组绣用功深。
生绡三尺余,成此观世音。
慈悲欢喜容,如出旃檀林。
莲花随步武,缨络缦衣襟。 -
65.《刘宗古画过海寿星》 宋·张镃
南极煌煌山川精,辉明渊耀为天经。
化成仙人渡沧溟,黑风不作鱼龙腥。
冉冉风气如云停,峨冠曳带从竛竮。
修髯炯目玉鍊形,神光转映浮中庭, -
66.《题金陵海月潮卷》 宋·陆文圭
太阴朔望有盈志,海外随之互消长。
夜半秦淮勇月来,一轮耸挂钟山上。
山中那得有潮音,尊师鼻息如雷响。 -
67.《观音赞》 宋·释崇岳
月团团,星斗寒。
风振海,雷破山。
圆通大士,瑞应人间。 -
68.《观音赞》 宋·释法薰
入正定,作正观。
众生受苦,我心何安。
随类现身无处觅,天风卷海夜涛寒。 -
69.《观音思惟像赞》 宋·释法薰
苦海深,悲愿广。
作是思惟,云何方便。
普使群生登彼岸。 -
70.《观音赞》 宋·释惟一
耳门圆照,日月两间。
悲原洪深,衣被四海。
方便智慧,靡不圆融。
见闻觉知,无能障碍。
人间天上独优游,是则名为观自在。 -
71.《赋海上人吾庐》 宋·释文珦
君家于亦爱,居这幽且深。
嘉木有余荫,鸣禽多好音。
不知此身閒,但觉万虑沈。
自非羲皇人,何以知子心。 -
72.《自在观音赞》 宋·释心月
日高花影重,风暖鸟声碎。
在在圆通门,门门观自在。
宝陀峰顶较些些,片月分辉照沧海。 -
73.《赵通判请赞观音》 宋·释心月
轮数珠,泛莲舟。
觉天云静,性海风休。
以悲为心,救众生苦。
以慈为眼,观众生忧。 -
74.《水月观音赞》 宋·释心月
觉天无云,性海无风。
玉轮蘸影,金浪翻空。
非惟观世音,我亦游其中。 -
75.《航海之宾陀防真歇师兄》 宋·释正觉
至人亲见古观音,化迹今居海上岑。
烟机外分青嶂骨,水天中见白云心。
潮痕拥岸棱棱雪,月魄浮波烂烂金。
根境一如能所断,圆通游践法门深。 -
76.《狮子相观音赞》 宋·释智朋
狮子国中,随类度生。
盘石海潮,呵吼不停。
要见真狮子儿,於斯观其音声。 -
77.《踏莲叶观音赞》 宋·释智朋
刹海无数,分身遍普。
莲华叶上,如日卓午。
应作如观,圆通二十五。 -
78.《无则都寺玉几写予梦影自散席后言音不相接者》 宋·释智愚
敬而远,亲而疏。
明鉴灵腑,善定锁铢。
凌霄高而众峰拱,海峤耸而蟾影孤。
子归就父,吾不识渠。 -
79.《送法海长老》 宋·释重顯
常爱裴相国,式芳尘,断际高风慕要伦。
拟欲事师为弟子,不知将法付何人。 -
80.《观音赞二首》 宋·释祖钦
鳌翔海运,地迥天空。
一瓶净水,五浊恶风。
安得众生界具证圆通。