-
1.《山居杂诗九十首》 宋·曹勋
寓居溪阴刹,未暇理归棹。
遮眼阙文史,借书得探讨。
卷舒白虎通,涵咏青龙钞。
贤哉绝世书,欣然慰幽抱。 -
2.《寄题吴绍古县尉经德堂》 宋·楼钥
问舎玉真下,读书经德中。
心期知共远,臭味许谁同。
吹笛夜凉月,舞雩春暮风。
直须涵咏熟,毋负象山翁。 -
3.《点绛唇 高照 先生,宋朝遗老也,尝有长短》 元·邵亨贞
每育之,自可想见屯落秋深景物。
近见吴野舟诵,而涵咏不已,有当予心,故述即景,且期后约。
极目平芜,渚寒烟暝秋波远。
凫莺散乱。 -
4.《点绛唇 高照 先生,宋朝遗老也,尝有长短》 元·邵亨贞
每育之,自可想见屯落秋深景物。
近见吴野舟诵,而涵咏不已,有当予心,故述即景,且期后约。
极目平芜,渚寒烟暝秋波远。
凫莺散乱。 -
5.《咏水》 唐·张文琮
标名资上善,流派表灵长。
地图罗四渎,天文载五潢。
方流涵玉润,圆折动珠光。
独有蒙园吏,栖偃玩濠梁。 -
6.《秋晨同淄川毛司马秋九咏·秋菊》 唐·骆宾王
擢秀三秋晚,开芳十步中。
分黄俱笑日,含翠共摇风。
碎影涵流动,浮香隔岸通。
金翘徒可泛,玉斝竟谁同。 -
7.《咏山樽二首》 唐·李白
蟠木不雕饰,且将斤斧疏。
樽成山岳势,材是栋梁馀。
外与金罍并,中涵玉醴虚。
惭君垂拂拭,遂忝玳筵居。
拥肿寒山木,嵌空成酒樽。
愧无江海量,偃蹇在君门。 -
8.《奉和鲁望樵人十咏·樵风》 唐·皮日休
野船渡樵客,来往平波中。
纵横清飙吹,旦暮归期同。
蘋光惹衣白,莲影涵薪红。
吾当请封尔,直作镜湖公。 -
9.《奉和添酒中六咏·酒船》 唐·皮日休
剡桂复刳兰,陶陶任行乐。
但知涵泳好,不计风涛恶。
尝行麹封内,稍系糟丘泊。
东海如可倾,乘之就斟酌。 -
10.《奉和袭美酒中十咏·酒楼》 唐·陆龟蒙
百尺江上起,东风吹酒香。
行人落帆上,远树涵残阳。
凝睇复凝睇,一觞还一觞。
须知凭栏客,不醉难为肠。