-
141.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
142.《咸淳师相》 元·张宪
咸淳师相专军国,堂吏馆宾供羽翼。
诸司百职听使令,台谏承颜言路塞。
轮舟五日一入朝,湖山佳处多逍遥。
谀言佞语颂功德,边事军声听寂寥。 -
143.《元符二年二月七日按部过邛州火井县三友堂小》 宋·顿起
七盘一何高,苍翠净寥廊。
夜雨濯杉桧,春风散芝药。
细云散岩色,细迳度危筰。
邑改井已泥,空余汉城郭。 -
144.《秋晚杂书三十首》 宋·方回
堂堂陈去非,中兴以诗鸣。
吕曾两从橐,残月配长庚。
尤萧范陆杨,复振乾淳声。
尔后顿寂寥,草虫何薨薨。 -
145.《高士峰》 宋·沈希尹
淡淡梨花寂寂春,一声啼鸟隔花闻。
高峰影转金鸡月,渤海晴横碧峤云。 -
146.《忆盈肥题玉女池二首》 未知·王山
柳条黄尽杏梢新,山翠无非昔日春。
花色笑风春似醉,寂寥惟少赏花人。
忆昔闲粧淡紵衣,一枝红拂牡丹徽。
无端不入襄王梦,为雨为云到处飞。 -
147.《咏梅》 宋·吴居仁
岭南十月春渐回,妍暖先到前村梅。
问君何处识此妙,一枝冷艳随霜开。
长江凛凛欲崩岸,乃见好事多墙隈。
初疑渗漉入瘴雾,更恐寂寞埋烟煤。 -
148.《江左谓海棠为川红》 宋·吴中复
靓妆浓淡蕊蒙茸,高下池台细细风。
却恨韶华偏蜀土,更无颜色似川红。
寻香只恐三春暮,把酒欣逢一笑同。
子美诗才犹阁笔,至今寂寞锦城中。 -
149.《西湖歌饯杨泽之回杭》 宋·熊瑞
謇余畴昔睹古杭,繁华不减开元唐。
画船日日湖山堂,珠翠围绕沸笙簧。
西湖西子斗艳妆,香车宝马桥绿杨。
少年游冶荡春光,醉眠罗绮百花芳。 -
150.《涵碧亭》 宋·许复道
沿途听潺湲,蒙茸冒沙石。
谁知此山下,千里在咫尺。
潭潭光明宫,皎皎心印宅。
石细泉自香,水净林逾碧。 -
151.《咏怀》 宋·余观复
山容洗眼青,江光照肌白。
翻枝鹊查查,抱叶蝉啧啧。
蒹葭摇风声,梧桐淡秋色。
草木了无能,阴阳互相激。 -
152.《次韵春日》 宋·余观复
日淡风轻养物华,老天将此付诗家。
人情巧似营巢燕,春意忙於赴壑蛇。
寂寞兰亭空有感,凄凉金谷竟谁夸。
绝怜狂甚樊川杜,枉杀吟情豆蔻花。 -
153.《梅花引·耨银云》 宋·余观复
耨银云,锄璧月,栽得寒花寄愁绝。
阳和一点来天要,春满江南谁漏泄。 -
154.《初夏偶成》 明·张简
清风度虚阁,飞花集罗帏。
方欣昼晷永,不觉春光归。
鸣琴发逸响,嘉树含清辉。
幽情多默悟,淡景宁相违。
览书感澄寂,独闭南斋扉。 -
155.《山园小梅得疏影横斜水清浅暗香浮动月黄十四》 宋·赵时韶
寂寞篱边野水涯,三花雨蕊带春来。
且图冷淡为生活,不傍门庭闹热开。 -
156.《王补之梅竹》 宋·朱复之
淡抹斜斜三两枝,色香相亚恰相知。
沙寒水浅魂初醒,月落窗空影半欹。
岂是物华甘寂寞,且须岁晚共扶持。
向来淮浦潇湘岸,绝爱萧萧雪打时。 -
157.《临江仙·来橹声喧鹅鹳》 未知·曹伯启
来橹声喧鹅鹳,中流石散牛羊。
岸边茅屋伴戎羌。
淡烟笼寂寞,微雨助凄凉。
畛麦缘山糁绿,岩花落水流香。
离骚记诵不成章。
殷勤兰与芷, -
158.《敬亭见和山行有李杜齐能之句虽主押韵而亦非》 明·顾清
梧郤不杂中林蒸,诗人以来称杜陵。
公才本高心独下,退与元白图中兴。
山行一篇如见我,扪萝踏雪几凛兢。
时从雅淡出奇丽,少年敛手不得矜。 -
159.《覆舟山临望》 明·顾源
覆舟山头霁景明,长松落落厓石平。
回峦秀岭低复昂,传闻此地为台城。
南望建章宫,佳气何郁葱。
秦淮树中流,遥与宫门通。 -
160.《自海虞还阻风夜泊明日途中有作》 明·归有光
百里见青山,言旋谅非徐。
风波仍水宿,龙蛇惊夜居。
明发尤惨淡,川途尚修纡。
水驶凌方约,云寒日未舒。