-
21.《和燕龙图海棠》 宋·杨谔
西汉欺卢橘,东阳爱野棠。
许昌奇此遇,子美欠先扬。
杜宇三春艳,蚕丛一国香。
燕脂点乱雨,猩色丽斜阳。 -
22.《和谢爱山晚吟韵日晚与客散步因诵夕阳虽好不》 宋·文天祥
日落未落天沧凉,悬崖挂壁留馀光。
紫烟翠雾空迷茫,飕飕度壑松风长。
牛背短笛催归忙,飘飘逸兴空悠扬。
襟怀洒落万虑亡,须臾薄暝山色藏。
长歌浩浩相激昂,淡云弄月微昏黄。 -
23.《壬寅仲冬晦日同吴监丞游延祥宫延祥盖和靖所》 宋·杨冠卿
霜日炫晴昼,湖光掠眼明。
散策事幽讨,出门聊意行。
柳塘和靖居,宫殿若化成。
霞裾赤城仙,笑语相逢迎。 -
24.《满江红·题碧梧翠竹送李阳春》 明·张宁
一曲清商,人别后、故园几度。
想翠竹、碧梧风采,旧游何处。
三径西风秋共老,满庭疏雨春都过。
看苍苔、白石易黄昏,愁无数。 -
25.《和李天与秀才》 宋·郑侠
西塘老人唤回翁,愚蠢无他生所锺。
簧鼓不闻非耳聋,形器不涉非无踪。
尽伤万类物所蒙,圭璋贝璧矜昂顒。
琐屑之私背大化,尘埃蔀明荆塞胸。 -
26.《再和圣愈见答》 宋·欧阳修
两畿相望东与西,书来三日犹为稽。
短篇投子譬瓦砾,敢辱报之金褭蹄。
文章至宝被埋没,气象往往干云霓。
飞黄伯乐不世出,四顾骧首空长嘶。 -
27.《和王仲仪楸花十二韵》 宋·梅尧臣
春阳发草木,美好一同时。
桃李杂山樱,红白开繁枝。
楸英独步媚,淡紫相参差。
大叶与劲干,簇萼密自宜。 -
28.《和李巽伯》 宋·刘子翚
浦树冥茫茫,云山浅淡中。
客愁生远望,春意入晴空。
酒忆相如病,途怜阮籍穷。
殷勤桃叶句,欲和愧难工。 -
29.《上巳饮许公亭通判钱郎中以诗献因依韵和呈》 宋·强至
丞相开筵御水头,席间别乘擅诗流。
特夸元巳从公饮,不比常年结客游。
淡色云阴笼日薄,暖香花气傍人浮。
篇章唱绝虽容和,酒盏恩深岂敢酬。 -
30.《木兰花慢·喜阳和应律》 宋·史浩
喜阳和应律,启佳气、满寰瀛。
正雪洗疏梅,云浮淡月,昨夜生明。
熊罴信占梦好,当年相阀再蟠英。
收拾仙风道韵,萃兹一点台星。 -
31.《和韦相公见示闲卧》 唐·贯休
刻形求得相,事事未尝眠。
霖雨方为雨,非烟岂是烟。
童收庭树果,风曳案头笺。
仲虺专为诰,何充雅爱禅。 -
32.《和郭使君韵》 宋·无名氏
郭侯凛凛气横秋,管领江山作胜游。
痛饮不知乌景坠,清歌更觉鸟声幽。
诵君崖畔神仙句,淡我胸中浩荡愁。
万里相逢更相失,他年卜築共归休。 -
33.《和子有雨有述怀》 宋·洪咨夔
畏涂险如峡中州,蝮蛇倒退猢孙愁。
熟将义理自陶写,粗衣淡饭过即休。
迩来阳侯横造业,两涘莫辨马与牛。
高原低隰半为壑,下潦上雾昏人眸。 -
34.《朱丞相赴宣州四十韵》 宋·葛立方
天佑於皇宋,时生柱石贤。
余光承祖祢,秀气禀山川。
应物心如水,临机直似弦。
孔书穷竹简,羲易玩韦编。 -
35.《和彦冲三日饮》 宋·胡寅
名园直万金,一顷连芳荫。
秀峦千寻矗,石井百尺深。
花残尚闻莺,林胜不留鵀。
时来觅清暑,却扇凉沉沉。 -
36.《和唐人异花韵》 宋·卫宗武
一年阳是花时好,花开莫待莺呼老。
有酒对花勿草草,清唱美人眉淡扫。
一觞一咏要相当,櫂唤取黄头郎。
川原红紫相低昂,载取十时春风香。 -
37.《隔溪梅令 和南金鸳湖舟中韵》 元·邵亨贞
几年不到昼桥西。
路依稀。
回首淡烟残柳,昔游非。
笛声何处悲。
故人不见梦魂迷。
草萋萋。
几度倚阑,欲寄旧相思。
相思无尽期。 -
38.《奉和韦判官献侍郎叔除河东采访使》 唐·储光羲
天卿小冢宰,道大名亦大。
丑正在权臣,建旟千里外。
楚山俯江汉,汴水连谯沛。
两持方伯珪,再转诸侯盖。 -
39.《吴宫辞》 唐·白居易
淡红花帔浅檀蛾,睡脸初开似剪波。
坐对珠笼闲理曲,琵琶鹦鹉语相和。 -
40.《和朐阳载笔鲁裕见寄》 唐·李中
燕台多事每开颜,相许论交淡薄间。
饮兴共怜芳草岸,吟情同爱夕阳山。
露浓小径蛩声咽,月冷空庭竹影闲。
何事此时攀忆甚,与君俱是别乡关。