-
1.《晁错论》 宋·苏轼
天下之患,最不可为者,名为治平无事,而其实有不测之忧。
坐观其变,而不为之所,则恐至於不可救;起而强为之,则天下狃於治平之安而不吾信。
惟仁人君子豪杰之士,为能出身为天下犯大难,以求成大功;此固非勉强期月之间,而苟以求名之所能也。
天下治平,无故而发大难之端;吾发之,吾能收之,然后有辞於天下。 -
2.《箭镞》 唐·元稹
箭镞本求利,淬砺良甚难。
砺将何所用,砺以射凶残。
不砺射不入,不射人不安。
为盗即当射,宁问私与官。 -
3.《三叹》 唐·元稹
孤剑锋刃涩,犹能神彩生。
有时雷雨过,暗吼阗阗声。
主人閟灵宝,畏作升天行。
淬砺当阳铁,刻为干镆名。 -
4.《樵人十咏·樵斧》 唐·陆龟蒙
淬砺秋水清,携持远山曙。
丁丁在前涧,杳杳无寻处。
巢倾鸟犹在,树尽猿方去。
授钺者何人,吾今易其虑。 -
5.《圣帝击壤歌四十声》 唐·陈陶
百六承尧绪,艰难土运昌。
太虚横彗孛,中野斗豺狼。
帝曰更吾嗣,时哉忆圣唐。
英星垂将校,神岳诞忠良。 -
6.《奉旨讲宾之初筵》 明·汪广洋
维周临九有,运祚何其昌。
本支既蕃衍,道化亦流行。
粤若卫武公,展也令誉彰。
耄年儆畏深,罔敢贻怠荒。 -
7.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
8.《天马歌》 宋·司马光
大宛汗血古共知,青海龙种骨更奇。
纲丝旧画昔尝见,不意人间今见之。
银鞍玉镫黄金辔,广路长鸣增意气。
富平公子韩王孙,求买倾家不知贵。 -
9.《忆北山梨花(并序)》 明·杨基
去年清明花正繁,骑马晓出神策门。
千桃万李看未了,小径更入梨花村。
低枝初开带宿雨,高树烂日迷朝暾。
柔肤凝脂暖欲滴,香髓人面春无痕。 -
10.《题德新堂》 宋·许月卿
同年吾忆郑盘翁,独向盘铭紧用工。
似玉躬行勤淬砺,如棋世事极磨礲。
初年晚节浑无斁,昨日今朝便不同。
遗子贻孙新未已,盘铭须信有奇功。 -
11.《和赏卿席上之韵》 宋·李处权
翠竹丹枫共一村,诗家得句转清新。
已怜楚地梅知腊,更想隋河柳欲春。
须信成名皆志士,故应行乐属吾人。
请君淬砺斑斑刃,始验儒冠不误身。 -
12.《趋翰苑遭诬构四十六韵》 唐·李绅
九五当乾德,三千应瑞符。
纂尧昌圣历,宗禹盛丕图。
画象垂新令,消兵易旧谟。
选贤方去智,招谏忽升愚。 -
13.《趋翰苑遭诬构四十六韵》 唐·李绅
九五当乾德,三千应瑞符。
纂尧昌圣历,宗禹盛丕图。
画象垂新令,消兵易旧谟。
选贤方去智,招谏忽升愚。 -
14.《梁园饮酒歌》 明·杨基
我生之辰木入斗,乌啼东井命壁守。
壁为文府斗为岁,许我文章播人口。
二龄能言学诵诗,四龄指字识某某。
五龄琢句对虚实,联青俪黄配奇耦。 -
15.《费子范以予铭其父墓持锦物相饷尽归之姑留洮》 宋·晁公溯
讼牒装怀尘满胸,少无笔力老尤慵。
洮州绿石堪为砺,聊与衰翁淬笔锋。