-
1.《锦堂春·坠髻慵梳》 宋·柳永
坠髻慵梳,愁蛾懒画,心绪是事阑珊。
觉新来憔悴,金缕衣宽。
认得这疏狂意下,向人诮譬如闲。
把芳容整顿,恁地轻孤,争忍心安。 -
2.《闻笛(一作李益诗)》 唐·戎昱
入夜思归切,笛声清更哀。
愁人不愿听,自到枕前来。
风起塞云断,夜深关月开。
平明独惆怅,飞尽一庭梅。 -
3.《闻笛(一作李益诗)》 唐·戎昱
入夜思归切,笛声清更哀。
愁人不愿听,自到枕前来。
风起塞云断,夜深关月开。
平明独惆怅,飞尽一庭梅。 -
4.《浪淘沙》 宋·欧阳修
万恨苦绵绵。
旧约前欢。
桃花溪畔柳阴间。
几度日高春垂重,绣户深关。
楼外夕阳闲。
独自凭阑。
一重水隔一重山。
水阔山高人不见,有泪无言。 -
5.《减字木兰花(郑尚书席上借前韵)》 宋·林淳
嫣然笑粲。
醉靥融滋春意烂。
侍宴终宵。
欢动帘帏酒易消。
尊前狂客。
惊见蕊仙新谪籍。
珠阖深关。
丹就同归海上山。 -
6.《辛巳至日》 明·李濂
六年泽国逢长至,愁坐西堂日影移。
不见早梅宁对酒,为怜初雪漫题诗。
寒深关塞銮舆远,岁暮江城鼓角悲。
歧路薄游虚窃禄,晚云鸣雁益凄其。 -
7.《戏折竹叶为舟示奚奴》 宋·陈必复
乃翁儿戏可怜生,折叶浮舟趁岸行。
有便信风翻覆易,无心逐水去留轻。
角崖颇似乘时意,藏壑深关遁世情。
幸喜此身元不系,底须壁上觅寰瀛。 -
8.《题歙州问政山聂道士所居》 宋·黄台
千寻练带新安水,万仞花屏问政山。
自少云霞居物外,不多尘土到人间。
壶悬仙吞岛罢,碗浸星宫沈水闲。
宝籙箧垂金缕带,绛囊绦锁玉连环。 -
9.《林间》 宋·刘草庐
身如孤鹤在林间,百事无营只爱闲。
最得意时朝曝背,未忘情处晚看山。
静拈周易从头读,醉把唐诗信手删。
为爱石桥明月色,柴门常是夜深关。 -
10.《天衣故寺》 宋·宗莹
园庙深关春寂寂,雨杉风桧翠萧萧。
山中旧事无人说,碎叠唐碑补石桥。