-
1.《深湾夜宿》 唐·王勃
津涂临巨壑,村宇架危岑。
堰绝滩声隐,风交树影深。
江童暮理楫,山女夜调砧。
此时故乡远,宁知游子心。 -
2.《宿新安江深渡馆寄郑州王使君》 唐·朱长文
霜飞十月中,摇落众山空。
孤馆闭寒木,大江生夜风。
赋诗忙有意,沈约在关东。 -
3.《宿深上人院听远泉》 唐·李端
泉声宜远听,入夜对支公。
断续来方尽,潺湲咽又通。
何年出石下,几里在山中。
君问穷源处,禅心与此同。 -
4.《宿云际寺赠深上人》 唐·李端
暂别青蓝寺,今来发欲斑。
独眠孤烛下,风雨在前山。
坏宅终须去,空门不易还。
支公有方便,一愿启玄关。 -
5.《宿深村》 唐·贯休
行行一宿深村里,鸡犬丰年闹如市。
黄昏见客合家喜,月下取鱼戽塘水。 -
6.《山庵夜宿呈深居先生》 宋·张绍文
松迳转幽密,一程深一程。
涛声在平地,月色正三更。
僧定欲唤起,鹤眠频梦惊。
晓来真富贵,露叶缀珠璎。 -
7.《宿深明阁二首》 宋·陈师道
窈窕深明阁,晴寒是去年。
老将灾疾至,人与岁时迁。
默坐元如在,孤灯共不眠。
暮年身万里,赖有故人怜。 -
8.《宿深明阁二首》 宋·陈师道
缥缈金华伯,人间第一人。
剧谈连昼夜,应俗费精神。
时要平安报,反愁消息真。
墙根霜下草,又作一番新。 -
9.《往银山深道亡寺观暮投宿民居》 宋·李新
入谷清光寒刮眼,远分苍树绕楼台。
急锵环佩豀流迅,晚下牛羊雪迹开。
山影不随云影转,竹声长作雨声来。
野梅弄色何人爱,空抱幽香没草来。 -
10.《十二月初四夜同吴资深陈明叔宿观山》 宋·赵蕃
一源何自发嵌空,漱月流风昼夜中。
故有松声杂清越,独无梅影照玲珑。
乡人但说观山寺,客子深怀太史公。
好事陈吴不易得,冒寒襆被肯来同。