-
61.《题绝尘亭》 宋·郭印
咫尺有佳境,何用山泽游。
地偏尘自远,松竹鏁深幽。
亭亭出危塔,湛湛俯长流。
凭轩目一纵,骄蹇万象收。 -
62.《寄钱竹深》 宋·黄庚
梦断膏梁记几年,舍身事佛绝尘缘。
把茅盖屋孤峰顶,片衲蒙头万竹边。
支遁才高交杜老,参寥诗好动苏仙。
何当尽弃人间事,特地来参一击禅。 -
63.《深居》 宋·释文珦
深居在空闲,颇适静者性。
门外远游尘,落叶满荒径。
阳光下西垂,东岭有余映。
焚香读楞伽,唯许山鬼听。 -
64.《万山深处》 宋·释文珦
万山深处绝諠哗,野鹤孤猿共此家。
莫使游尘污泉石,有妨闲客卧烟霞。
寒谫绿芰千层叶,饥食青花数树花。
无可破除无可羡,清贫却是好生涯。 -
65.《送穆上人归凤山兼简仲深》 宋·释行海
南国风烟暗客尘,凤凰山上百花春。
烦君话我相思苦,十载西湖欠一人。 -
66.《颂十玄谈·尘异》 宋·释印肃
三乘分别强安名,悯念群生习气深。
宝所到时城假化,何曾动步早观音。 -
67.《示弟子彭资深心斋居士》 宋·释印肃
灵山话月,曹溪指月,禅可禅而成大过。
一念顿超没量人,六月雪歌向猛火。 -
68.《补和王深甫颍川西湖四篇·竹间亭》 宋·苏颂
青青林间竹,有亭才袤丈。
林深隔嚣尘,人间见真尚。 -
69.《送丁季深》 宋·杨时
烟含疏柳绿蒙茸,杏颊桃英入眼红。
邂逅与君逢腊雪,飘零独我过春风。
空愁转毂音尘远,且寄离怀笑语中。
后夜月明人寂寂,相思那复一樽同。 -
70.《和许深父转运判官韵二首》 宋·袁说友
我辈难忘故旧情,为君满意说诗情。
抛砖不愧尘埃想,剖蚌俄惊的皪明。
宦路几年嗟契阔,长安累月话平生。
诗筒趣趁邮筒急,吟到扬州更袖呈。 -
71.《过扬州平山堂邂逅许深父主漕》 宋·袁说友
平生踪迹半江湖,岁晚淮乡识旧都。
小却车尘行复止,要看山色有还无。
关山回首嗟何限,风景于人岂不殊。
犹得故人谈世事,金城方略政堪图。 -
72.《和资深同游尘外亭韵》 宋·袁说友
城南绝景半林端,城北荷塘十亩宽。
风月无尘频入座,江山吊古一凭栏。
瀛红浅露娇啼脸,绡翠轻颸醉倚干。
日暮对花吟不足,三翁步屧小桥看。 -
73.《饯中书侍郎来济》 唐·李世民
暧暧去尘昏灞岸,飞飞轻盖指河梁。
云峰衣结千重叶,雪岫花开几树妆。
深悲黄鹤孤舟远,独叹青山别路长。
聊将分袂沾巾泪,还用持添离席觞。 -
74.《过老子庙》 唐·李隆基
仙居怀圣德,灵庙肃神心。
草合人踪断,尘浓鸟迹深。
流沙丹灶没,关路紫烟沉。
独伤千载后,空馀松柏林。 -
75.《病起题山舍壁》 唐·李煜
山舍初成病乍轻,杖藜巾褐称闲情。
炉开小火深回暖,沟引新流几曲声。
暂约彭涓安朽质,终期宗远问无生。
谁能役役尘中累,贪合鱼龙构强名。 -
76.《相和歌辞·从军行三首》 唐·李约
看图闲教阵,画地静论边。
乌垒天西戍,鹰姿塞上川。
路长须算日,书远每题年。
无复生还望,翻思未别前。 -
77.《相和歌辞·苦辛行》 唐·戎昱
且莫奏短歌,听余苦辛词:如今刀笔士,不及屠酤儿。
少年无事学诗赋,岂意文章复相误。
东西南北少知音,终年竟岁悲行路。 -
78.《相和歌辞·长门怨二首》 唐·李白
天回北斗挂西楼,金屋无人萤火流。
月光欲到长门殿,别作深宫一段愁。
桂殿长愁不记春,黄金四屋起秋尘。
夜悬明镜青天上,独照长门宫里人。 -
79.《相和歌辞·懊恼曲》 唐·温庭筠
藕丝作线难胜针,蕊粉染黄那得深。
玉白兰芳不相顾,倡楼一笑轻千金。
莫言自古皆如此,健剑刜钟铅绕指。 -
80.《琴曲歌辞·蔡氏五弄·游春曲二首》 唐·王涯
万树江边杏,新开一夜风。
满园深浅色,照在绿波中。
上苑何穷树,花开次第新。
香车与丝骑,风静亦生尘。