-
121.《会赦后酬主簿所问》 唐·刘长卿
江南海北长相忆,浅水深山独掩扉。
重见太平身已老,桃源久住不能归。 -
122.《会赦后酬主簿所问》 唐·刘长卿
江南海北长相忆,浅水深山独掩扉。
重见太平身已老,桃源久住不能归。 -
123.《过山人所居因寄诸遗补》 唐·钱起
空谷春云满,愚公晦迹深。
一随玄豹隐,几换绿萝阴。
绝径人稀到,芳荪我独寻。
厨烟住峭壁,酒气出重林。
蝴蝶晴还舞,黄鹂晚暂吟。
所思青琐客,瑶草寄幽心。 -
124.《长安闲居》 唐·白居易
风竹松烟昼掩关,意中长似在深山。
无人不怪长安住,何独朝朝暮暮间。 -
125.《送进士田卓入华山》 唐·姚合
何物随身去,六经与一琴。
辞家计已久,入谷住应深。
偶坐僧同石,闲书叶满林。
业成须谒帝,无贮白云心。 -
126.《山居秋思》 唐·周贺
一从云水住,曾不下西岑。
落木孤猿在,秋庭积雾深。
泉流通井脉,虫响出墙阴。
夜静溪声彻,寒灯尚独吟。 -
127.《题景玄禅师院》 唐·刘得仁
古僧精进者,师复是谁流。
道贵行无我,禅难说到头。
汲泉羸鹤立,拥褐老猿愁。
曾住深山院,何如此院幽。 -
128.《奉和张舍人送秦炼师归岑公山》 唐·李群玉
仙翁归卧翠微岑,一夜西风月峡深。
松径定知芳草合,玉书应念素尘侵。
闲云不系东西影,野鹤宁知去住心。
兰浦苍苍春欲暮,落花流水怨离琴。 -
129.《留别山中友人》 唐·刘沧
欲辞松月恋知音,去住多同羁鸟心。
秋尽书窗惊白发,晚冲霜叶下青岑。
大河风急寒声远,高岭云开夕影深。
别后寂寥无限意,野花门路草虫吟。 -
130.《题开明里友人居》 唐·许棠
城中尘外住,入望是田家。
井出深山水,阑藏异国花。
风巢和鸟动,雪竹向人斜。
来往唯君熟,乡园共海涯。 -
131.《和王季文题九华山》 唐·神颖
众岳雄分野,九华镇南朝。
彩笔凝空远,崔嵬寄青霄。
龙潭古仙府,灵药今不凋。
莹为沧海镜,烟霞作荒标。 -
132.《宴山亭》 宋·张鎡
幽梦初回,重阴未开,晓色吹成疏雨。
竹槛气寒,莼畹声摇,新绿暗通南浦。
未有人行,才半启、回廊朱户。
无绪。 -
133.《大树》 清·袁枚
繁枝高拂九霄霜,荫屋常生夏日凉。
叶落每横千亩田,花开曾作六朝香。
不逢大匠材难用,肯住深山寿更长。
奇树有人问名字,为言南国老甘棠。 -
134.《蓦山溪·人间万事》 元·刘处玄
人间万事,识破真归笑。
恩爱与尘情,譬无常、般般是了。
浮沤幻体,生灭几时休,忘世梦,去贪争,达道真明晓。
微光觉照,应变通深妙。 -
135.《九日溪偶成》 宋·钱熙
渔家深处住,鸥鹭泊柴扉。
雨过山迷径,潮来风满衣。
岸幽分远景,波冷漾清晖。
却忆曾游赏,严陵有旧矶。 -
136.《游白云山》 宋·袁瑨
策杖白云岑,云深不知处。
恍见云中君,白云乡里住。
举手弄竹云,招我登云路。
漫漫云路长,愿乘黄鹤驭。
黄鹤不复回,白云自来去。 -
137.《题五龙山房图》 明·全室宗泐
剡中东南奇,若人缁侣胜。
一住忽十年,禅房得深静。
高扉敞重崖,修桥入危磴。
林端识名香,水际闻清磬。 -
138.《关悟老住明教禅院》 宋·辛弃疾
道人匡庐来,籍籍倾众耳。
规摹小轩中,坐稳得坎止。
慈云为谁出,法席应众启。
招提隐山腹,深净端可喜。
夜禅余机锋,文字入游戏。
会有化人来,伽陀开短纸。 -
139.《扇子峡山腹有草阁小亭极幽邃意其非俗人居也》 宋·陆游
绝境慰人心,谁家住玉岑?乱云生翠窦,密雪洒青林。
高阁临空豁,孤亭隐邃深。
定知非俗士,橹急不容寻。 -
140.《半山寺三首》 宋·杨万里
霜松雪竹老重寻,南荡东陂水自深。
凤去宅存谁与住,不如作寺免伤心。