-
1.《送李道士》 宋·文同
先生若孤云,两在隆山见。
清标瘦弥耸,秀骨老愈健。
高谈吐深诣,大句写精链。
忽起忆鹅池,肏飞石泉溅。 -
2.《次韵钱济明赠感慈长老》 宋·晁补之
我闻栖禅人,一念超十地。
云何别影事,未免依缘气。
譬如幻男女,机废根随废。
不然怖头走,此病穷三世。 -
3.《松下自遣》 宋·释智圆
聚气成此身,假缘暂寄世。
可怜自在性,本无烦恼系。
傍水与登山,悠然有深诣。
日在林下游,暮在林下宿。 -
4.《尝与大理丞袁公太府丞田公偶诣一所林沼尤胜…以咏其事》 唐·张九龄
方驾与吾友,同怀不异寻。
偶逢池竹处,便会江湖心。
夏近林方密,春馀水更深。
清华两辉映,闲步亦窥临。 -
5.《晚春诣苏州敬赠武员外》 唐·王湾
苏台忆季常,飞棹历江乡。
持此功曹掾,初离华省郎。
贵门生礼乐,明代秉文章。
嘉郡位先进,鸿儒名重扬。 -
6.《偃师东与韩樽同诣景云晖上人即事》 唐·岑参
山阴老僧解楞伽,颍阳归客远相过。
烟深草湿昨夜雨,雨后秋风渡漕河。
空山终日尘事少,平郊远见行人小。
尚书碛上黄昏钟,别驾渡头一归鸟。 -
7.《诣开悟禅师问心法次第寄韩郎中》 唐·独孤及
障深闻道晚,根钝出尘难。
浊劫相从惯,迷途自谓安。
得知身垢妄,始喜额珠完。
欲识真如理,君尝法味看。 -
8.《晨诣超师院读禅经》 唐·柳宗元
汲井漱寒齿,清心拂尘服。
闲持贝叶书,步出东斋读。
真源了无取,妄迹世所逐。
遗言冀可冥,缮性何由熟。
道人庭宇静,苔色连深竹。
日出雾露馀,青松如膏沐。
澹然离言说,悟悦心自足。 -
9.《和诣岩祈雨》 宋·皇甫韶
路尽山尤胜,溪深水愈豪。
寺楼今不见,依旧五峰高。 -
10.《侍家君诣洞霄宫道出天竺山纪兴》 宋·李茂之
九里松队路,三天竺国山。
日蒸岩雾紫,花点石苔斑。
溪尽寺方到,云深僧独还。
吟行随仗履,踪迹出人间。