-
1.《陪郑广文游何将军山林》 唐·杜甫
不识南塘路,今知第五桥。
名园依绿水,野竹上青霄。
谷口旧相得,濠梁同见招。
平生为幽兴,未惜马蹄遥。 -
2.《空灵山应田叟》 唐·常建
湖南无村落,山舍多黄茆。
淳朴如太古,其人居鸟巢。
牧童唱巴歌,野老亦献嘲。
泊舟问溪口,言语皆哑咬。 -
3.《与村老对饮》 唐·韦应物
鬓眉雪色犹嗜酒,言辞淳朴古人风。
乡村年少生离乱,见话先朝如梦中。 -
4.《夏日李公见访》 唐·杜甫
远林暑气薄,公子过我游。
贫居类村坞,僻近城南楼。
旁舍颇淳朴,所愿亦易求。
隔屋唤西家,借问有酒不。 -
5.《五盘(七盘岭在广元县北一名五盘栈道盘曲有五重)》 唐·杜甫
五盘虽云险,山色佳有馀。
仰凌栈道细,俯映江木疏。
地僻无网罟,水清反多鱼。
好鸟不妄飞,野人半巢居。 -
6.《投珠于泉》 唐·独孤绶
至道归淳朴,明珠被弃捐。
天真来照乘,成性却沈泉。
不是灵蛇吐,非缘合浦还。
岸傍随月落,波底共星悬。
致远终无胫,怀贪遂息肩。
欲知恭俭德,所宝在惟贤。 -
7.《得琴砚古雅堂》 宋·陈郁
端溪湮塞焦桐已,罗旅文房尚奢侈侈。
古风雅志莫养成,从此词章堕雕靡。
仙岩名士独不然,家有琴砚皆世传。
熨焦蛇断互左右,俾受弹弄供磨研。 -
8.《西山桐十咏·桐栽》 宋·陈翥
吾有西山桐,栽之未盈握。
所得从野人,移来自乔岳。
节凝叶尚秘,根疏土自剥。
匪为待篱鷃,庸将栖鸑鷟。 -
9.《深静堂》 宋·叶抑
乱山苍苍溪曲盘,烟林漠漠风生寒。
地幽景绝岂易到,中隐萧寺环峰峦。
山僧淳朴寺亦古,筑室为堂蔽风雨。
深静岂与众缘同,万法不传归妙处。 -
10.《登西冈望龙池诸峰赠马二山人》 元·周砥
登临不陟险,缓步情始畅。
振衣西冈头,矫首一长望。
朝阳匿光彩,宿雾犹隐嶂。
山灵忽不斳,连峰汹波浪。 -
11.《村翁行》 明·何白
老翁耕种居西村,白头不到城东门。
翁言淳朴日非昔,我觉胜儿儿胜孙。
大孙自诧能当户,负租往往凌田主。
日斜归自县门来,桑下乘凉说官府。 -
12.《和葛闳寺丞接花歌》 宋·范仲淹
江城有卒老且贫,憔悴抱关良苦辛。
众中忽闻语声好,知是北来京洛人。
我试问云何至是,欲语汍澜堕双泪。
斯须收泪始能言,生自东都富贵地。 -
13.《秋夜听冷协律弹琴分韵得夜字》 明·刘基
秋清众籁寂,华月耿遥夜。
玉琴奏瑶席,逸响发高榭。
微微风入林,稍稍泉出罅。
闪闪黄鸟春,嘒嘒玄蝉夏。 -
14.《送王郁教授》 宋·李石
阴山多风埃,白日下雨雹。
君子何必陋,士气见淳朴。
巴江亦能骚,兰陵善为学。
斯文随所化,后辈仰先觉。 -
15.《浦上寓所》 明·袁凯
我有茅堂南浦浔,回岗千尺昼阴阴。
繁花映带墟烟密,弱竹留连海气深。
寂寂轩窗惟鸟下,萧萧风雨亦龙吟。
东家野老犹淳朴,酒熟瓜香数见寻。 -
16.《土风》 宋·陈藻
钱塘直出过长洲,质直都无俗太浮。
路入余杭昌化境,土风淳朴似闽瓯。 -
17.《缙云县仙都山黄帝祠宇》 宋·王铚
我渡溪山寻荒村,群峰势若万马奔。
酣酣春色雪初霁,霭霭野气山犹昏。
琼楼金阙涤地尽,松柏半带斤斧痕。
要还清净扫尘俗,一炬劫火安得焚。 -
18.《书东迁褚氏壁》 宋·张镃
风晴舒望绿吹林,舣櫂蒿田曲迳深。
淳朴山川追古俗,萧閒林谷许幽寻。
籯金不必多留子,种德先须善用心。
动我耕耘平日兴,浊醪归缓肯辞斟。 -
19.《西崦人家》 宋·李复
处阴体和痾,居高地多风。
结庐西崦间,温情适炎冬。
长杨带疏篱,绿畦分西东。
门前涧水流,系柳横桥通。 -
20.《题印上人关外山水图》 宋·释绍嵩
一源淳朴异山川,一簇人家起暮烟。
世乱不妨松偃蹇,客程依旧水潺湲。
云横新塞遮秦甸,树荫澄江入野船。
闻说函肴犹险在,为师怀想几凄然。