-
1.《酬别致用》 唐·元稹
风行自委顺,云合非有期。
神哉心相见,无眹安得离。
我有恳愤志,三十无人知。
修身不言命,谋道不择时。 -
2.《淳熙戊戌在家聚徒期以秋冬随子赴任作诗二绝》 宋·孙介
为学须当及少年,莫言愚智尽由天。
青春若不勤耕种,秋熟徒嗟有废田。 -
3.《淳熙内禅颂》 宋·王子俊
太初冥冥,孰究孰营。
羲仪图之,靡丽於成。
有圣惟勋,疏之瀹之。
斧其不条,而荒度之。 -
4.《送刘淳叟博士倅豫章》 宋·楼钥
熟知明主可忠言,奏牍方陈意已传。
人言能逊千乘国,我自能补九重天。
拔山转石孰难易,烂额徙薪谁后先。
不用更论如许事,把君征袂且茫然。 -
5.《送淳安括田省委买都事》 宋·何梦桂
白马何方来,青丝红锦鞯。
手持省府檄,身著从事衫。
分麾莅属邑,衔命司括田。
一见为鸾凤,不肯为鹰鹯。 -
6.《满庭芳 赠淳化染何先生》 元·马钰
染家为作,闲闲思忖。
讲些是非试听。
揽下绫罗纨绮,满椿一甑。
缘甚炼教伤熟,为惜他、颜色故恁。 -
7.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
8.《寿春节进》 唐·贯休
圣运关天纪,龙飞古帝基。
振摇三蜀地,耸发万年枝。
出震同中古,承乾动四夷。
恩颁新命广,泪向旧朝垂。 -
9.《滑稽列传》 两汉·司马迁
孔子曰:“六艺于治一也。
《礼》以节人,《乐》以发和,《书》以道事,《诗》以达意,《易》以神化,《春秋》以义。
”太史公曰:“天道恢恢,岂不大哉!谈言微中,亦可以解纷。
淳于髡者,齐之赘婿也。 -
10.《桃花源诗》 魏晋·陶渊明
嬴氏乱天纪,贤者避其世。
黄绮之商山,伊人亦云逝。
往迹浸复湮,来径遂芜废。
相命肆农耕,日入从所憩。 -
11.《登西冈望龙池诸峰赠马二山人》 元·周砥
登临不陟险,缓步情始畅。
振衣西冈头,矫首一长望。
朝阳匿光彩,宿雾犹隐嶂。
山灵忽不斳,连峰汹波浪。 -
12.《茅山中人皆不饮泉水悉下汲于注壑又不善蓄佳》 明·朱凯
情闲好品茶,性淡能辨水。
江左几泓泉,勺勺定媸美。
浙右园焙栽,种种别妙理。
七宝白云淳,石井剑池泚。 -
13.《吾庐东北皆修竹茂林羽族来栖者不可数计感而》 宋·陆游
遶舍皆茂林,万数栖鸟雀,诘旦辄争鸣,未暝纷已泊。
清阴交欲暗,丹实熟可啄。
吾庐少人迹,媿尔肯见托。
虽无惠养德,亦免弹射虐。
结巢俯可窥,淳风今岂薄! -
14.《送襄陵令李君》 宋·欧阳修
绿发襄陵新长官,面颜虽老渥如丹。
折腰聊为五斗屈,把酒犹能一笑欢。
红枣林繁欣岁熟,紫檀皮软御春寒。
民淳政简居多乐,无苦思归欲挂冠。 -
15.《田园乐》 宋·贺铸
昔我未去国,幽栖淇上村。
分辞侠少事,喜与农老言。
农老孰追从,四邻皆世婚。
机中工织妇,籍上成丁孙。 -
16.《和葛闳寺丞接花歌》 宋·范仲淹
江城有卒老且贫,憔悴抱关良苦辛。
众中忽闻语声好,知是北来京洛人。
我试问云何至是,欲语汍澜堕双泪。
斯须收泪始能言,生自东都富贵地。 -
17.《朔斋竹溪盛称鉴台李君谈天小诗戏赠》 宋·刘克庄
品题经二紫薇公,携袖中诗访老农。
远祖似曾为藏史,前身莫便是淳风。
自怜槁木灰生意,绝怕菱花照丑容。
但愿海乡鱼稻熟,耄夫不复问穷通。 -
18.《陈彦博擢第后归拜先墓作此送之》 宋·李流谦
霜风著林不停吹,天涯有客衣征衣。
问客今归有何得,一株老桂和根移。
读书作文四十载,浪走不啻萍在池。
束书随身乃封户,睥睨一甑蒙蛛丝。 -
19.《鸡雏》 宋·汪莘
负清抱黄圆如弹,昆仑磅礴幽未判。
母鸡春日宿鸡栖,躬抱乾坤入烹煆。
翼之腹之气自蒸,有时踏转令交贵。
朦朦如因当昼中,惺惺无眠过夜半。 -
20.《别凌云士友》 宋·程公许
三生缘法熟嘉州,乘兴俄成十月留。
山水纵观方得趣,交朋莫逆忽同头。
淋淳张饮梅花岸,惨淡分携杜若洲。
恨欠白崖陪杖屦,春风和明媚及同游。