-
1.《韩十八侍御见示岳阳楼别窦司直诗…自述故足成六十二韵》 唐·刘禹锡
楚望何苍然,曾澜七百里。
孤城寄远目,一写无穷已。
荡漾浮天盖,四环宣地理。
积涨在三秋,混成非一水。 -
2.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
3.《青山高为宋郎中德之作》 宋·程公许
青山高,六六峰。
遥镌嵽叶千万仞,斗起西南天半空。
蒸岚喷薄不得泄,翠屏掩霭深几重。
不知丹梯委曲到何许,飞楼杰观缥缈疑神功。 -
4.《幽通赋》 两汉·班固
系高顼之玄胄兮,氏中叶之炳灵。
飖颽风而蝉蜕兮,雄朔野以扬声。
皇十纪而鸿渐兮,有羽仪于上京。
巨滔天而泯夏兮,考遘愍以行谣。 -
5.《郊庙歌辞·武后大享昊天乐章》 唐·佚名
大阴凝至化,真耀蕴轩仪。
德迈娥台敞,仁高姒幄披。
扪天遂启极,梦日乃升曦。
瞻紫极,望玄穹。 -
6.《浪淘沙·休执相皆空》 元·刘志渊
休执相皆空。
徒滞顽空。
劳劳不见有中空。
空里混成神妙体,空乃不空。
此理是真空。
物物明空。
念无念念不争空。
照见缘空成深智,方了圆 -
7.《中秋月试院中作呈莫少虚》 宋·郭印
月色本无别,殊观空世情。
今宵云四卷,冰蟾照寰瀛。
无端坐文闱,兀若翳双睛。
窥牖偶一见,始验阴阳并。 -
8.《唐享昊天乐·第三》 唐·武则天
乾仪混成冲邃,天道下济高明,闓阳晨披紫阙,太一晓降黄庭。
圜坛敢申昭报,方璧冀展虔情。
丹襟式敷衷恳,玄鉴庶察微诚。 -
9.《郊庙歌辞·太清宫乐章·紫极舞》 唐·佚名
至道生元气,重圆法混成。
无为观大象,冲用体常名。
仙乐临丹阙,云车出玉京。
灵符百代应,瑞节九贞迎。
宝运开皇极,天临映太清。
长垂一德庆,永庇万方宁。 -
10.《忆桃源》 宋·张继先
词以答之
长生之话口相传。
求丹金液全。
混成一物作神仙。
丁宁说与贤。
休咽气,莫胡言。
岂知造化玄。
用铅投汞汞投铅。
分明颠倒颠。 -
11.《减字木兰花》 宋·张抡
还元返本。
作用难明须细论。
神气□□。
窈窕之中复混成。
勤修不倦。
直到无为功始见。
此是天机。
不遇真仙莫强知。 -
12.《春雪》 宋·施枢
腊里霏微未许多,春来舞片却交叉。
混成天地皆同色,点染园林尽着花。
岸迹云凝迷去鹭,屋头烟暖见饥鸦。
东风毕竟能融化,不放寒澌冰柳芽。 -
13.《苏武慢·绝粒停厨》 元·冯尊师
绝粒停厨,餐霞饮露,返照自然相制。
铅生五彩,汞发三光,方显大丹苗裔。
开启朱扉,跃出金乌,飞入玉蟾宫里。
把阴阳、交会神炉,烹就浩然真体。 -
14.《和陶》 宋·黄文雷
牧牛上阳坡,角挂上下经。
吴童歌且谣,皆趣皆混成。
东西两山间,饱见日月更。
归来松阴凉,夕阳满前庭。
黄叶从风翻,萧飒草际鸣。
再拜谢天公,赋此小人情。 -
15.《勉千里侄秋试六言四首》 宋·刘克庄
童习好雕篆作,相业寓混成篇。
犹之射者百中,勉旃原夫一联。 -
16.《送赴省诸友·方云卿昆仲》 宋·刘克庄
先朝取士尚雕虫,前辈皆因此显融。
衡鉴集中推范老,混成篇里得沂公。
杏园饮畅莺声早,梨岭飞高雁影同。
岁晚交游各西上,不留一个伴溪翁。 -
17.《白鹤观》 宋·白玉蟾
琅庭珍馆一何清,四壁如银窗更明。
雨余草色欺苔色,风送松声杂涧声。
芍药花开今四月,杜鹃啼恨到三更。
我来暂息白鹤观,忆着故人刘混成。 -
18.《奉贺御製灵应瑞石》 宋·夏竦
沉潜毓粹生嘉石,宥密开祥契上穹。
降圣远期真驭协,卜年遐祚宝符同。
敻殊延喜灵珪上,讵比昭华瑞琯中。
隐起玉文非篆隶,混成环状岂磨砻。
弥彰帝历休祺茂,永叶仙源统绪隆。
钦翼春怀敷睿藻,巍巍千祀仰惟聪。 -
19.《忆桃源》 宋·张继先
词以答之
长生之话口相传。
求丹金液全。
混成一物作神仙。
丁宁说与贤。
休咽气,莫胡言。
岂知造化玄。
用铅投汞汞投铅。
分明颠倒颠。 -
20.《甲寅西归江行春怀十首》 宋·汪莘
塞空春意总分明,桃李无言却混成。
刚被幽禽知此意,风前拈出两三声。