-
1.《山中井》 宋·蒲寿宬
乾元肇初气,坤母乃六之。
谁明爻象意,凿出混沌奇。
所以击壤民,饮水源不知。
空山有古甃,夜气方归时。 -
2.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
3.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
4.《读宋太史潜溪集》 明·夏煜
混沌初刓太素斫,挺生神人断鳌膊。
剖戟割坤奠海岳,厥俗鸿荒人未觉。
帝命图书出河洛,奇耦生画参伍错。
焕乎斯文此其璞,二三启运乘飞跃。 -
5.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
6.《龟石》 宋·孔武仲
平川汹汹经南国,匹练横托半天碧。
洪澜巨浪之中央,忽见颓嵬太古石。
此石由来几许时,混元一气初开辟。
神功割破混沌胎,划落半空随霹雳。 -
7.《贾硕秀才得两圭有邸》 宋·晁补之
混沌既凿元气痡,鸿源滔天尧曰吁。
羽渊之化三足逋,玄圭告功闻禹书。
姚虞班器奔九区,涂山合瑞群辟趋。
三朡肆伐夏宝俘,下逮血祭仍疈辜。 -
8.《长江行》 明·李东阳
大江西来是何年,奔流直下岷山巅。
长风一万里,吹破鸿蒙天。
天开地辟万物茁,五岳四渎皆森然。
帝遣长江作南渎,直与天地相周旋。 -
9.《赠齐己》 唐·徐仲雅
我唐有僧号齐己,未出家时宰相器。
爰见梦中逢五丁,毁形自学无生理。
骨瘦神清风一襟,松老霜天鹤病深。 -
10.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
11.《仲昭约明岁游天台雁荡先以逍遥衣见赠作张公》 明·王叔承
范生有约登翠微,天台雁荡余当归。
山中鹤翎堕仙氅,秋风赠我逍遥衣。
衣作逍遥游,歌酬缥缈句。
江帆昨泛东西九,洞府微茫在烟树。 -
12.《罾浦坊》 宋·陈植
疑是分开混沌初,奔奇走秀两相於。
等闲开圃多栽竹,行到人家尽读书。
宴饮直尝千户酒,盘飧惟候两潮鱼。
九华峰顶真仙宅,罾浦坊中出辅车。 -
13.《范资政移镇杭州一百韵》 宋·金君卿
圣门高弟游渊源,当时所得惟十贤。
科张言行政与学,兼此四者谁能然。
公含天资得具美,出文入武材谟全。
轩昂盛时进以道,行高德钜齐回骞。 -
14.《游金山》 宋·潘景良
嵌岩穹窿,屹立乎江中。
崩湍下瞰不见底,巨石崛出高摩空。
混沌破来到今几万岁,雄奇秀丽胡为乎此山兮夕钟。
长江西来一万里,当空削出金芙蓉。 -
15.《张公洞》 元·周砥
倏忽凿混沌,兹事岂其余。
不知几何年,云古仙人居。
嗟我至此为踌躇,洞天诸宫窅兮黑。
试命烈火烛空虚,森森怪石相对立,如口欲语手欲抾前有 -
16.《关仝骤雨图》 宋·刘克庄
四山昏昏如泼墨,行人对面不相觌。
凄乎太阴布肃杀,暗然混沌未开辟。
千丈拿空蛰龙起,一声破柱春雷疾。
我疑人间瓠子决,或是天上银河溢。 -
17.《箫杖歌》 元·杨维桢
空心劲草琅轩节,瘦如笔枝赤如铁。
壶公手中曾掷之,黄公石上飞星裂。
玑天道人双眼青,见之不减九节藤。
神丁未窥混沌窍,中有万壑铜龙声。 -
18.《元宵小饮游人填塞殊可厌》 宋·姜特立
一灯何似千灯,千灯争如一月。
虽云屋下荧煌,不若空中皎洁。
笙歌万井喧哗,车马九衢填咽。
老子静对婵娟,自是一般奇绝。
混沌灯意略同,矫俗救奢良诀。 -
19.《守茶坞子舍新茔》 宋·卫宗武
自阅管郭书,风水好成癖。
维舟走霅峤,川谷几遍历。
晚年乃得此,於焉拟藏骨。
身谋适不偶,命子为冢宅。 -
20.《元日雪》 宋·王铚
布和旧重王正月,佳祥元日初逢雪。
飘入椒觞气更苏,积满玉蒲水已怯。
岁历今才第一行,三百六十完未缺。
故使重窥混沌时,太素山川始融结。