-
1.《第五弟丰独在江左,近三四载寂无消息,觅使寄此二首》 唐·杜甫
乱后嗟吾在,羁栖见汝难。
草黄骐骥病,沙晚鶺鴒寒。
楚设关城险,吴吞水府宽。
十年朝夕泪,衣袖不曾干。 -
2.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
3.《代女道士王灵妃赠道士李荣》 唐·骆宾王
玄都五府风尘绝,碧海三山波浪深。
桃实千年非易待,桑田一变已难寻。
别有仙居对三市,金阙银宫相向起。 -
4.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
5.《秋日夔府咏怀奉寄郑监李宾客一百韵》 唐·杜甫
绝塞乌蛮北,孤城白帝边。
飘零仍百里,消渴已三年。
雄剑鸣开匣,群书满系船。
乱离心不展,衰谢日萧然。 -
6.《荆山独往》 唐·姚系
宿昔山水上,抱琴聊踯躅。
山远去难穷,琴悲多断续。
岩重丹阳树,泉咽闻阴谷。
时下白云中,淹留秋水曲。
秋水石栏深,潺湲如喷玉。
杂芳被阴岸,坠露方消绿。
恣此平生怀,独游还自足。 -
7.《晦日送穷三首》 唐·姚合
年年到此日,沥酒拜街中。
万户千门看,无人不送穷。
送穷穷不去,相泥欲何为。
今日官家宅,淹留又几时。
古人皆恨别,此别恨消魂。
只是空相送,年年不出门。 -
8.《寄陈少府兼简叔高》 唐·唐彦谦
怀人路绝云归海,避俗门深草蔽丘。
万事渐消闲客梦,一年虚白少年头。
山螀啼缓从除架,淮雁来多莫上楼。
近日邻家有新酿,每逢诗伴得淹留。 -
9.《寄陈少府兼简叔高》 唐·唐彦谦
怀人路绝云归海,避俗门深草蔽丘。
万事渐消闲客梦,一年虚白少年头。
山螀啼缓从除架,淮雁来多莫上楼。
近日邻家有新酿,每逢诗伴得淹留。 -
10.《通川客舍》 唐·郑谷
奔走失前计,淹留非本心。
已难消永夜,况复听秋霖。
渐解巴儿语,谁怜越客吟。
黄花徒满手,白发不胜簪。 -
11.《和王明府见寄》 唐·徐铉
时情世难消吾道,薄宦流年危此身。
莫叹京华同寂寞,曾经兵革共漂沦。
对山开户唯求静,贳酒留宾不道贫。
善政空多尚淹屈,不知谁是解忧民。 -
12.《对镜》 唐·刘兼
青镜重磨照白须,白须撚闲意何如。
故园迢递千山外,荒郡淹留四载馀。
风送竹声侵枕簟,月移花影过庭除。
秋霜满领难消释,莫读离骚失意书。 -
13.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
14.《浣溪沙》 唐·张泌
钿毂香车过柳堤,桦烟分处马频嘶,为他沉醉不成泥¤
花满驿亭香露细,杜鹃声断玉蟾低,含情无语倚楼西。
马上凝情忆旧游,照花淹竹小溪流,钿筝罗幕玉搔头¤
早是出门长带月,可堪分袂又经秋,晚风斜日不胜愁。 -
15.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
16.《鵩鸟赋》 两汉·贾谊
谊为长沙王傅三年,有鵩飞入谊舍。
鵩似鸮,不祥鸟也。
谊即以谪居长沙,长沙卑湿,谊自伤悼,以为寿不得长,乃为赋以自广也。
其辞曰:单阏之岁兮,四月孟夏,庚子日斜兮,鵩集予舍。 -
17.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
18.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
19.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
20.《南歌子》 宋·苏轼
见说东园好,能消北客愁。
虽非吾土且登楼。
行尽江南南岸、此淹留。
短日明枫缬,清霜暗菊球。
流年回首付东流。
凭仗挽回潘鬓、莫教秋。