-
1.《梅》 宋·蒋堂
玉骨绝纤尘,前身清净身。
无花能伯仲,得雪愈精神。
冷淡溪桥晓,殷勤江路春。
寒郊瘦岛外,同气更何人。 -
2.《夜游宫·身向深出寄寄》 元·王哲
身向深出寄寄。
步青峰、恣情如意。
冷即草衣慵即睡。
囗餐松,渴来后,饮绿水。
养就神和气。
自不寒不饥不寐。
占得逍遥清净地。
乐真闲,入红霞,翠雾里。 -
3.《清心镜 闻吴解元昆仲身化》 元·马钰
叹浮生,心灰尽。
小吴解元昆促,少年清俊。
又争知、半月中间,便一齐殂殒。
人还悟,人还省。
*下家缘,完全性命。
真清净、脱免轮回, -
4.《简康侄求先君石山》 宋·刘学箕
见好山如见高人,遯世冀茧清净身。
见拳石如接佳友,手摩挲爱逾琼玖。
我生嗜好不有冗长物,寓意萧閒祗在青山并怪石。
往年都梁得灵壁,名以催诗延座侧。 -
5.《雪后》 宋·许月卿六
青山露出本来面,白雪消融清净身。
松树也知修养法,白头翁作少年人。 -
6.《赠东林总长老》 宋·苏轼
溪声便是广长舌,山色岂非清净身。
夜来八万四千偈,他日如何举似人。 -
7.《无梦令 继重阳韵》 元·马钰
师父说开颠倒。
别是一般运造。
外事削来无,便得里头寻讨。
大道。
大道。
清净身有丹灶。 -
8.《昆山龚立道作棲闲堂取李太白题龚处士别墅诗》 宋·孙应时
一丘一壑尘埃外,三沐三薰清净身。
别墅只今唐处士,高风当日汉君宾。
打门未肯容惊梦,载酒谁能径卜邻。
千里题诗寄心赏,多惭不是谪仙人。 -
9.《腊八日书斋早起南邻方智善送粥方雪寒欣然尽》 宋·王洋
腊月八日梁宋俗,家家相传侑僧粥。
栗桃枣柿杂甘香,菱椇芝栭俱不录。
金仟吒言成道时,不认饕馋借称目。
谁谓毗耶清净身,何有尘埃更须浴。 -
10.《齐山》 宋·喻良能
龛岩宜号秘密藏,翠微应呼清净身。
欲凭妙句发佳境,安得挥毫我辈人。 -
11.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
12.《菩提偈》 唐·惠能
菩提本无树,明镜亦非台。
佛性常清净,何处有尘埃!心是菩提树,身为明镜台。
明镜本清净,何处染尘埃!菩提本无树,明镜亦非台。
本来无一物,何处惹尘埃!菩提只向心觅,何劳向外求玄?
听说依此修行,西方只在目前! -
13.《原道》 唐·韩愈
博爱之谓仁,行而宜之之谓义,由是而之焉之谓道,足乎己无待于外之谓德。
仁与义为定名,道与德为虚位。
故道有君子小人,而德有凶有吉。
老子之小仁义,非毁之也,其见者小也。 -
14.《清明二首》 唐·杜甫
朝来新火起新烟,湖色春光净客船。
绣羽衔花他自得,红颜骑竹我无缘。
胡童结束还难有,楚女腰肢亦可怜。
不见定王城旧处,长怀贾傅井依然。 -
15.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
16.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
17.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
18.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
19.《游悟真寺诗(一百三十韵)》 唐·白居易
元和九年秋,八月月上弦。
我游悟真寺,寺在王顺山。
去山四五里,先闻水潺湲。
自兹舍车马,始涉蓝溪湾。 -
20.《杂言(一作义净诗)》 唐·慧净
观化祇山顶,流睇古王城。
万载池犹洁,千年苑尚清。
仿佛影坚路,摧残广胁楹。
七宝仙台亡旧迹,