-
81.《题方睦上人月台观》 唐·张籍
一身清净无童子,独坐空堂得几年。
每夜焚香通月观,可怜光影最团圆。 -
82.《云居寺孤桐》 唐·白居易
一株青玉立,千叶绿云委。
亭亭五丈馀,高意犹未已。
山僧年九十,清净老不死。
自云手种时,一颗青桐子。
直从萌芽拔,高自毫末始。
四面无附枝,中心有通理。
寄言立身者,孤直当如此。 -
83.《题玉泉寺》 唐·白居易
湛湛玉泉色,悠悠浮云身。
闲心对定水,清净两无尘。
手把青筇杖,头戴白纶巾。
兴尽下山去,知我是谁人。 -
84.《仲夏斋戒月》 唐·白居易
仲夏斋戒月,三旬断腥膻。
自觉心骨爽,行起身翩翩。
始知绝粒人,四体更轻便。
初能脱病患,久必成神仙。 -
85.《赠别宣上人》 唐·白居易
上人处世界,清净何所似。
似彼白莲花,在水不著水。
性真悟泡幻,行洁离尘滓。
修道来几时,身心俱到此。
嗟余牵世网,不得长依止。
离念与碧云,秋来朝夕起。 -
86.《春忆二林寺旧游,因寄朗、满、晦三上人》 唐·白居易
一别东林三度春,每春常似忆情亲。
头陀会里为逋客,供奉班中作老臣。
清净久辞香火伴,尘劳难索幻泡身。
最惭僧社题桥处,十八人名空一人。 -
87.《采莲曲二首》 唐·鲍溶
弄舟朅来南塘水,荷叶映身摘莲子。
暑衣清净鸳鸯喜,作浪舞花惊不起。
殷勤护惜纤纤指,水菱初熟多新刺。
采莲朅来水无风,莲潭如鉴松如龙。
夏衫短袖交斜红,艳歌笑斗新芙蓉,戏鱼往听莲叶东。 -
88.《西江月(十二)》 宋·张伯端
欲了无生妙道,莫如自见真心。
真心无相亦无音。
清净法身只恁。
此道非无外有,非中亦莫求寻。
二边俱遣弃中心。
见了名为上品。 -
89.《沁园春》 宋·张继先
急急修行,细算人生,能有几时。
任万般千种风流好,奈一朝身死,不免抛离。
蓦地思量,死生事大,使我心如刀剑挥。
难留住,那金乌箭疾,玉兔梭飞。 -
90.《水龙吟》 宋·张鎡
余曰:人间虚幻,子能毕辞荣宠,清净寡欲,当享万寿。
惊觉,因赋此词,乙丑冬十二月也
这番真个休休,梦中深谢仙翁教。
浮生幻境,向来识破,那堪又老。 -
91.《苏幕遮》 宋·韩仙姑
不忧贫,不恋富。
大悟之人,开着波罗铺。
内有真如无价实,欲识真如,正照菩提路。
贪爱心,须除去。
清净法身,直是堪凭据。
忍辱波罗为妙药,服了一圆,万病都新愈。 -
92.《临江仙·得得全真真妙理》 元·谭处端
得得全真真妙理,无为无作无修。
自然清净行功周。
祥云围绛阙,瑞气绕琼楼。
心似闲云无挂碍,身同古渡横舟。
真空空界可相酬。
白牛眠露地,明月照山头。 -
93.《缘识》 宋·宋太宗
白发长,眉似雪,宗禅和尚何分别。
百尺高山足浮云,万丈海中有明月。 -
94.《苏武慢·大道幽深》 元·冯尊师
大道幽深,如何消息,说破鬼神惊骇。
挟藏宇宙,剖判玄元,真乐世间无赛。
灵鹫峰前,宝珠拈出,明显玉般光彩。
照乾坤、上下群生,知者寿同山海。 -
95.《白孩儿莲》 宋·黄甲
玉质冰姿出淤泥,花间朵朵簇孩儿。
不因洁白身清净,安得灵根孕九疑。 -
96.《檐卜花》 宋·蒋梅边
清净法身如雪莹,肯来林下见孤芳。
树花六月无炎暑,省爇铜匜几炷香。 -
97.《题兴善院净师月岩图》 宋·欧阳守道
君不见长安市,扰扰行人如聚蚁。
不惟贾客与廛民,往往完冠绅大夫士。
投身闹处思山林,欲归未归长苦心。
夜深灯火如白昼,呕哑弦管喧繁音。 -
98.《颂古十首》 宋·释端裕
清净法身花药栏,眉毛刺倒须弥山。
谁将玉笛传凄怨,吹过芦藂明月弯。 -
99.《依修多罗立往生正信偈》 宋·释遵式
稽首西方安乐刹,弥陀世主大慈尊。
我依种种修多罗,成就往生决定信。
住大乘者清净心,十念念彼无量寿。
临终梦佛定往生,大宝积经如是说。 -
100.《题严因崇报禅寺》 宋·赵师龙
寻幽访古到岩前,仰视云霞接梵天。
六代兴王那复在,千身化佛尚依然。
老松俗作苍龙去,怪石常如猛虎眠。
已觉尘劳变清净,何当筑室向危巅。