-
1.《春夜期裴都曹济集心上人院不至》 唐·皎然
东林期隐吏,日月为虚盈。
远望浮云隔,空怜定水清。
逍遥方外侣,荏苒府中情。
渐听寒鞞发,渊渊在郡城。 -
2.《春夜过长孙绎别业》 唐·钱起
佳期难再得,清夜此云林。
带竹新泉冷,穿花片月深。
含毫凝逸思,酌水话幽心。
不觉星河转,山枝惊曙禽。 -
3.《夜雨寄寇校书》 唐·钱起
秋馆烟雨合,重城钟漏深。
佳期阻清夜,孤兴发离心。
烛影出绡幕,虫声连素琴。
此时蓬阁友,应念昔同衾。 -
4.《月夜期友人不至》 唐·许浑
坐待故人宿,月华清兴秋。
管弦谁处醉,池馆此时愁。
风过渚荷动,露含山桂幽。
孤吟不可曙,昨夜共登楼。 -
5.《夜过沈子起邀去看梅》 明·陆承宪
湖光已微绿,梅萼亦多时。
一月僧高卧,满城人未知。
恐消枝上雪,故作雨前期。
莫道休文病,兰桡清夜移。 -
6.《与慈邑诸公会宿茅甫生驻鹤楼得夜字》 明·张宣
白水冒平田,积阴过初夏。
风雨招友生,琴樽相慰藉。
飞梯倚孤撑,连峰竞回迓。
晦冥岩壑变,空翠林木亚。 -
7.《令狐员外宅宴寄中丞》 唐·韩翃
寒色凝罗幕,同人清夜期。
玉杯留醉处,银烛送归时。
独坐隔千里,空吟对雪诗。 -
8.《与崔子向泛舟自招橘经箬里宿天居寺…联一十六韵以寄之》 唐·皎然
晴日春态深,寄游恣所适。
——皎然
宁妨花木乱,转学心耳寂。
——崔子向 -
9.《游景仁东园》 宋·苏辙
新春甫惊蛰,草木犹未知。
高人静无事,颇怪春来迟。
肩舆出东郊,轻裘试朝曦。
百草招生意,乔松解寒姿,尺书招友生,冠盖溢通逵。 -
10.《宿业师山房期丁大不至/宿业师山房待丁大不至》 唐·孟浩然
夕阳度西岭,群壑倏已暝。
松月生夜凉,风泉满清听。
樵人归欲尽,烟鸟栖初定。
之子期宿来,孤琴候萝径。 -
11.《一百五日夜对月》 唐·杜甫
无家对寒食,有泪如金波。
斫却月中桂,清光应更多。
仳离放红蕊,想像嚬青蛾。
牛女漫愁思,秋期犹渡河。 -
12.《月夜听卢子顺弹琴》 唐·李白
闲坐夜明月,幽人弹素琴。
忽闻悲风调,宛若寒松吟。
白雪乱纤手,绿水清虚心。
钟期久已没,世上无知音。 -
13.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
14.《踏莎行·秋入云山》 宋·张抡
秋入云山,物情潇洒。
百般景物堪图画。
丹枫万叶碧云边,黄花千点幽岩下。
已喜佳辰,更怜清夜。
一轮明月林梢挂。
松醪常与野人期,忘形共说清闲话。 -
15.《宴清都·连理海棠》 宋·吴文英
绣幄鸳鸯柱,红情密、腻云低护秦树。
芳根兼倚,花梢钿合,锦屏人妒。
东风睡足交枝,正梦枕瑶钗燕股。
障滟蜡、满照欢丛,嫠蟾冷落羞度。 -
16.《长门赋·并序》 两汉·司马相如
孝武皇帝陈皇后,时得幸,颇妒。
别在长门宫,愁闷悲思。
闻蜀郡成都司马相如天下工为文,奉黄金百斤,为相如、文君取酒,因于解悲愁之辞。
而相如为文以悟主上,陈皇后复得亲幸。 -
17.《醉时歌》 唐·杜甫
诸公衮衮登台省,广文先生官独冷。
甲第纷纷厌梁肉,广文先生饭不足。
先生有道出羲皇,先生有才过屈宋。
德尊一代常坎坷,名垂万古知何用! -
18.《宴清都·绣幄鸳鸯柱》 宋·吴文英
绣幄鸳鸯柱。
红情密,腻云低护秦树。
芳根兼倚,花梢钿合,锦屏人妒。
东风睡足交枝,正梦花、瑶钗燕股。 -
19.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
20.《建炎庚戌中秋夜与同官相期於月下既为顽云障》 宋·冯时行
散怀谁与俦,风月兹吾赏。
好景会人心,宿约每不爽。
蓐收溅明河,玉露洗穹壤。
肃肃夜气寂,皎皎素沆漭。