-
1.《清平乐·池上纳凉》 清·项鸿祚
水天清话,院静人销夏。
蜡炬风摇帘不下,竹影半墙如画。
醉来扶上桃笙,熟罗扇子凉轻。
一霎荷塘过雨,明朝便是秋声。 -
2.《清平乐·禁闱清夜》 唐·李白
禁闱清夜,月探金窗罅。
玉帐鸳鸯喷兰麝,时落银灯香□。
女伴莫话孤眠,六宫罗绮三千。
一笑皆生百媚,宸衷教在谁边? -
3.《清平乐(二之一)》 宋·贺铸
林皋叶脱。
楼下清江阔。
船里琵琶捍拨。
弹断么弦再抹。
夜潮洲渚生寒。
城头星斗阑干。
忍话旧游新梦,三千里外长安。 -
4.《清平乐(次韵)》 宋·韩淲
萧然在涧。
景色秋来冠。
几缕明霞红未断。
矫首时时遐观。
回思五马清游。
分明前辈风流。
留作山间佳话,更谁愁上眉头。 -
5.《清平乐·夜饮友人别馆,听年少弹三弦·》 清·陈维崧
帘前雨罢,一阵凄凉话。
城上老乌啼哑哑,街鼓已经三打。
漫劳醉墨纱笼,且娱别馆歌钟。
怪底烛花怒裂,小楼吼起霜风。 -
6.《清平乐(一名忆萝月)》 唐·李白
禁庭春昼,莺羽披新绣。
百草巧求花下斗,只赌珠玑满斗¤
日晚却理残妆,御前闲舞霓裳。
谁道腰肢窈窕, -
7.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
8.《陈明远书塾与蒋平仲张伯成清话》 宋·仇远
霜晴泛渚狎轻鸥,人物欣逢古太丘。
乔木故家犹昨日,寒花老圃正清秋。
尊开北海心先醉,烛尽西窗话不休。
笑我一身閒未得,又随新雨上归舟。 -
9.《太平寺水》 宋·杨万里
太平古寺劫灰余,夕阳惟照一塔孤。
得得来看还不乐,竹茎荒处破殿虚。
偶逢老僧听僧话,道是壁间留古画。
徐生绝笔今百年,祖师相傅妙天下。 -
10.《潘歙州话庐山》 宋·梅尧臣
潘侯话庐山,落落尤可伏。
初云江上来,远见云中瀑。
舍舟到云外,观瀑已岩麓。
往往逢平田,攒攒爱深木。 -
11.《平步楼》 宋·陈藻
主翁面貌不堪夸,却是书中意味华。
因地成楼平似陟,开林见树直仍斜。
竟日清幽来佛寺,有时问答觉人家。
厌随权势贪情话,算杀把鸡愧满车。 -
12.《清明日同传元瞻阎才元周济美曾原伯宇文子友》 宋·赵汝鐩
宦情随推移,世事分限域。
帝城冠盖会,千里或咫尺。
赏僚尽英贤,了事即余日。
念我契阔情,招邀见怀忆。 -
13.《送王炎弼赴山阳守以兵卫森画戟宴寝凝清香为》 宋·曾协
平生功名心,不肯事酣宴。
向来话淮南,山川眼中见。 -
14.《贺新郎(答赵清远见寄韵)》 宋·刘埙
莫笑刘郎老。
老刘郎平生,不是山林怀抱。
梦里风云翻海岳,觉后狂歌坠帽。
叹几度、荒鸡误晓。 -
15.《偈颂二十四首》 宋·释智遇
镜容鹰爪,面目可憎。
掉发南岳,下山教化。
从臾檮林,对御讲经。
不守疆界,干犯清平。
灭得中峰正法眼,破沙盆子话方行。 -
16.《和始平公见寄八韵》 宋·司马光
向来从后车,雍容镇藩垣。
政成簿书简,终日待清樽。
今兹备言职,不得登朱门。
违离讵几时,风色变寒温。 -
17.《与张焘太博行忻代间因话江山作》 宋·范仲淹
数年风土塞门行,说着江山意暂清。
求取罢兵南国去,满楼苍翠是平生。 -
18.《次韵王少清告归七首》 宋·项安世
生平俱异县,相与忽同矛。
钝质铅逢错,芜心草赖耰。
每思难话别,却恨莫同游。
到日应残腊,来时却顺流。
高才日壬里,再见愈难侔。 -
19.《归去来兮辞·并序》 魏晋·陶渊明
余家贫,耕植不足以自给。
幼稚盈室,瓶无储粟,生生所资,未见其术。
亲故多劝余为长吏,脱然有怀,求之靡途。
会有四方之事,诸侯以惠爱为德,家叔以余贫苦,遂见用于小邑。 -
20.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。