-
121.《自述一首》 宋·苏泂
春粮了朝炊,细大供十口。
身穷两脚健,天意非汝厚。
前年取荆钗,颇不窥户牖。
甘心似黔娄,习气除夙有。 -
122.《登逍遥楼和方孚若韵》 宋·李曾伯
尧山举目见於墙,群玉森森拱巨梁。
一幅画屏罗伟观,两诗银笔冠当场。
沙平鹭立秋无尽,月冷乌啼夜未央。
有客凭阑共清话,逍遥何异白云乡。 -
123.《山家即事》 宋·陈著
小筑山之下,林泉景自成。
閒花随付分,啼鸟本无情。
日暮岭云合,雨余溪水清。
相逢是樵客,堪与话平生。 -
124.《丙申上元喜晴孤坐怀旧二十韵》 宋·黎廷瑞
少年意气凌嵩华,尚记京城逢午夜。
璧月琼枝彩凤飞,银花铁销金鳌跨。
楼台上下沸笙韶,巷陌东西暗兰麝。
樗蒲百万不供掷,美酒十千宁论价。 -
125.《南乡子 夏日,同王子勉雷彦正王子初纳凉西》 元·王恽
帘影静棋枰。
平野风来分外清。
一带好山供望眼,云屏。
落日烟霏翠满亭。
世事不须惊。
底用相逢话独醒。
常使玉瓶沙上酒,如渑。
杖履时来 -
126.《黄景咏七十》 宋·陈藻
我才弱冠出乡闾,日渐回头旧迹疎。
惟有乡闾才德士,记在心胸如记书。
老来乍作龙门客,臭味讶君多似渠。
讲论前辈三数公,果然少壮皆群居。 -
127.《赠赵公旦》 宋·张嵲
少年意气隘九州,远别不为儿女愁。
只今摧颓落异县,跬步信宿生离忧。
况今送子又千里,使我别绪何能休。
忆昔石城初识面,两髦紒帻君才收。 -
128.《呈吴居甫待制》 宋·张镃
挺挺风规轶辈流,肯因官誉揜清修。
南宫妙画多时见,北固新篇去岁收。
每念小人同话此,曾知閒客到门不。
平生自笑迂疎甚,趋造才频更觉愁。 -
129.《次七夕游松江韵》 宋·叶茵
谪仙歌洞庭,坡翁赋赤壁。
逢时汗漫游,元不计何夕。
慨慷睎英豪,老大谩凄恻。
矧兹笠泽区,万顷混空碧。 -
130.《次韵和邓慎思谢刘明复重画道林秋景二首》 宋·孔武仲
铃齐清话未更端,一埽禅林景趣完。
缥缈已装新殿塔,萦纡仍引外峰峦。
冷风有意生空阔,密雪无声下广寒。
平昔所游今在眼,凄凉疑是梦中看。 -
131.《诗别杜安行赴合州守》 宋·郭印
雁水分携后,悬悬二十秋。
世路少青眼,人生易白头。
况复遭乱离,长怀家国忧。
是中欲倾倒,一面终无由。 -
132.《送范才元》 宋·李处权
古云七尺驱,不及一尺面。
纷纷阅人久,过眼今乃见。
吾弟外门杰,籍甚东周彦。
澜翻倒三峡,浩博横万卷。 -
133.《游何山》 宋·释绍嵩
绿草闲深院,繁花的的开。
卷帘当白昼,辞洞恋青苔。
燕掠平芜去,人从瀑布来。
林间清话久,杜宇一声催。 -
134.《偈颂二百零五首》 宋·释正觉
清净性空水,光明法界身。
依俙辨白处,便是诞生人。
不洗体,不洗尘,妙触宣明悟水因。 -
135.《缘识》 宋·宋太宗
如水澹交疏,寻思道更殊。
乖张颠覆易,知己便相於。
路坦如平掌,风传语不书。
烟霄明月静,负志话清虚。 -
136.《端叔奉诏还朝二首》 宋·袁说友
清樽连日话辛酸,正为中年作别难。
二十年间嗟契阔,八千里外得团栾。
湖山觉梦俱萍迹,风月题诗遍锦宫。
一舸输君已仙去,微吟空所屈平叹。