-
1.《浣溪沙·清晓妆成寒食天》 唐·韦庄
清晓妆成寒食天,柳球斜袅间花钿,卷帘直出画堂前。
指点牡丹初绽朵,日高犹自凭朱栏,含嚬不语恨春残。 -
2.《折红梅·倚花阑清晓》 宋·无名氏
倚花阑清晓,裴回探得,南枝初绽。
通春意、漏巧斗奇,东君首先回暖。
盈盈素面。
刚强点、胭脂深浅。 -
3.《玉京谣·蝶梦迷清晓》 宋·吴文英
蝶梦迷清晓,万里无家,岁晚貂裘敝。
载取琴书,长安闲看桃李。
烂绣锦、人海花场,任客燕、飘零谁记。
春风里。 -
4.《清晓卷帘》 唐·欧阳玭
清晓意未惬,卷帘时一吟。
槛虚花气密,地暖竹声深。
秀色还朝暮,浮云自古今。
石泉惊已跃,会可洗幽心。 -
5.《贺新郎·瑞气笼清晓》 宋·辛弃疾
瑞气笼清晓。
卷珠帘、次第笙歌,一时齐奏。
无限神仙离蓬岛。
凤驾鸾车初到。 -
6.《清晓行散》 宋·杨万里
清晓东园政好嬉,忽然伫立小迟迟。
为逢咫尺青松上,无数群莺政乱啼。 -
7.《临江仙·清晓千门开寿宴》 元·元好问
清晓千门开寿宴,绮罗香绕芳丛。
红娇绿软媚芳丛。
绣屏金翡翠,锦帐玉芙蓉。
珠履争持添岁酒,葡萄酒饮金钟。
人生福寿古难逢。
好将家庆事,□□□□□。 -
8.《初离常州,夜宿小井,清晓放船三首》 宋·杨万里
晨炊只煮野蔬汤,更拣鲜鱼买一双。
病眼未能禁晓日,西窗莫闭闭东窗。 -
9.《雨後清晓梳头,读书怀古堂二首》 宋·杨万里
虫响余霄寂,荷妆赴晓鲜。
梳头花雾里,照水柳风前。
旧雨仍今雨,新年胜故年。
登城有佳眺,秋稼正连天。 -
10.《浮石清晓放船遇雨》 宋·杨万里
破晓开船船正行,忽然头上片云生。
秋江得雨茶鼎沸,怒点打蓬荷叶鸣。
远听滩喧心欲碎,近看浪战眼初明。
夜来暗长前村水,绝喜舟人好语声。