-
481.《燕京篇》 明·欧大任
万年天府国,佳气满燕州。
锦绣三千里,金银十二楼。
医闾作镇连恒岳,太行苍苍尽幽朔。
环流瀛海入扶桑,襟带滹沱出新漷。 -
482.《村居二首》 明·钱明相
闲倚绳床看落晖,疏林烟霭暮霏微。
云边丘陇牛羊下,水外蒹葭雁鹜飞。
白草乱填村舍路,清霜浓缀野人扉。
无端短鬓垂垂老,暂得幽栖愿莫归。
¤ -
483.《钱受之学士新纳河东君作志喜诗四律索和本韵》 明·沈德符
濯濯新姿带月深,便移轻舸就浓阴。
蕃釐花徙琼无种,蜀国琴挑曲有心。
展罢缥缃存粉指,拈来丝竹废清音。
子皮自挈夷光去,为谢君王与铸金。 -
484.《碧梧翠竹堂》 明·释良琦
碧梧翠竹之高堂,乃在玉山西石冈。
浓阴昼护白日静,翠气夜含清秋凉。
堂中美人双鸣珰,不独痴绝能文章。
北海李生共放旷,东林惠远同徜徉。 -
485.《陈节妇》 明·王祎
妾生南海涯,窈窕如秋花。
邻娃不识面,千里隔窗纱。
一朝嫁夫婿,共在桐城住,门前有舶船,便欲为商去。
欢好百年身,今年涉两春。 -
486.《初入南国(丙辰秋)》 明·文太青妻
南州初入便神清,步步新秋送水声。
金缕两行浓夹柳,滩云如染照山明。 -
487.《是日往观果刻本盖世贤招饮恐客不至故绐尔乃》 明·吴宽
出门骑马踏雪沙,玉堂吏散成空衙。
何人手剪吴江水,而我自眩梁园花。
客居长至叹寂寞,赖有东邻仙李家。
试开泥尊香泼蚁,却笑石本光翻鸦。 -
488.《咏阳山云泉庵大石奉和诸公同游联句之作》 明·杨循吉
伟哉此阳山,有石俟歌诵。
形将冰块截,势与莲花共。
仰观一何高,登涉不可鞚。
鸟飞必徊翔,云出自腾滃。 -
489.《松江》 明·张民表
竹护人家江绕城,稻苗麦穗夏初成。
凉舟荡过朱栏曲,暖浪吹他绛縠轻。
积树细开山滤色,浓云骤破水交明。
长流见底清人胆,阔处风多快意行。 -
490.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
491.《绿竹引赐都督孙忠》 明·朱瞻基
蓟门八月霜华浓,何时种竹能成丛。
凤城之阳禁苑东,琅玕万树凌青空。
光摇太液波心月,高出三山顶上松。
祥飚拂拂来天上,鸣金戛玉声玲珑。 -
492.《雨中看牡丹三首》 宋·苏轼
明日雨当止,晨光在松枝。
清寒入花骨,肃肃初自持。
午景发浓艳,一笑当及时。
依然暮还敛,亦自惜幽姿。 -
493.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
494.《定惠院寓居月夜偶出》 宋·苏轼
幽人无事不出门,偶逐东风转良夜。
参差玉宇飞木末,缭绕香烟来月下。
江云有态清自媚,竹露无声浩如泻。
已惊弱柳万丝垂,尚有残梅一枝亚。 -
495.《次韵子由柳湖感物》 宋·苏轼
忆昔子美在东屯,数间茅屋苍山根。
嘲吟草木调蛮獠,欲与猿鸟争啾喧。
子今憔悴众所弃,驱马独出无往还。
惟有柳湖万株柳,清阴与子供朝昏。 -
496.《申王画马图?或谓为蔡肇作?》 宋·苏轼
天宝诸王爱名马,千金争致华轩下。
当时不独玉花骢,飞电流云绝潇洒。
两坊岐薛甯与申,凭陵内厩多清新。
肉??汗血尽龙种,紫袍玉带真天人。 -
497.《和欧阳少师寄赵少师次韵》 宋·苏轼
朱门有遗啄,千里来燕雀。
公家冷如冰,百呼无一诺。
平生亲友半迁逝,公虽不怪旁人愕。
世事如今腊酒浓,交情自古春云薄。 -
498.《八月十七日天竺山送桂花分赠元素》 宋·苏轼
月缺霜浓细蕊乾,此花无属桂堂仙。
鹫峰子落惊前夜,蟾窟枝空记昔年。
破裓山僧怜耿介,练裙溪女斗清妍。
愿公采撷纫幽佩,莫遣孤芳老涧边。 -
499.《庚辰岁正月十二日天门冬酒熟予自漉之且漉且》 宋·苏轼
自拨床头一瓮云,幽人先已醉浓芬。
天门冬熟新年喜,曲米春香并舍闻。
?杜子美诗云,闻道云安曲米春,盖酒名也。
?菜圃渐疏花漠漠,竹扉斜掩雨纷纷。 -
500.《蜜酒歌》 宋·苏轼
真珠为浆玉为醴,六月田夫汗流泚。
不如春瓮自生香,蜂为耕耘花作米。
一日小沸鱼吐沫,二日眩转清光活。
三日开瓮香满城,快泻银瓶不须拨。