-
521.《江陵道中作》 宋·陆游
山川杂吴楚,气候接秋冬。
水落鱼可拾,霜清裘欲重。
乡遥归梦短,酒薄客愁浓。
白帝何时到,高吟酹卧龙。 -
522.《行部决狱,宿新隆寺观邹至完题壁》 宋·杨万里
道乡千古一清风,雪壁银钩墨尚浓。
若爱殿前苍玉佩,断无身後碧纱笼。 -
523.《过胥口镇》 宋·杨万里
桄榔叶垂翠羽鲜,木绵花暖紫霞翻。
疾雷急雨急开霁,淡白云拂浓清山。 -
524.《赠盱江谢正之》 宋·杨万里
盱江天上银河冰,麻姑人间白玉京。
不生金珠不生玉,只生命代千人英。
前有泰伯後子固,後无来者前无古。
九州四海何同年,浓墨大字荐惠连。 -
525.《休日阅古堂小宴》 宋·宋祁
宴堂丛橑倚晨霏,客衽风清酒力微。
曲沼新荷能碍钓,霁林浓叶不通飞。
盘纷素脍鱼腴美,齿渍寒津蔗境肥。
一笑相欢无吏责,张扶应悟坐曹非。 -
526.《秋夜西岗联句》 宋·张耒
城南远人迹,虫响最先秋。
河汉横疑近,星辰烂不收。
露浓枝上月,风驶苑中筹。
下直身田野,相忘世马牛。 -
527.《素梅 五四》 元·王冕
独鹤高飞雪气浓,梅烟清浅月朦胧。
一声箫管归何处?人在琼楼玉宇中。 -
528.《题王有恒山房》 元·王冕
人世红尘涨碧空,薜窗萝几自清风。
朝来爽气归书润,夜静青云入梦浓。
壁上枯桐忘岁月,床头老剑识英雄。
丈夫要看好山色,不是关中即洛中。 -
529.《风》 宋·司马光
陇首红旌急,樽前悴幕重。
林端翻远刹,花外转疏钟。
夜寂清机发,春阑别意浓。
如何玉琴韵,并欲在青松。 -
530.《和秉国芙蓉五章》 宋·司马光
清晓霜华漫自浓,独凭爱日养残红。
劝君秉烛须勤赏,阊阖难禁一夜风。 -
531.《寒食许昌道中寄幕府诸君》 宋·司马光
原上烟芜淡复浓,寂寥佳节思无穷。
竹林近水半边绿,桃树连村一片红。
尽日解鞍山店雨,晚天回首酒旗风。
遥知幕府清明饮,应笑驱驰羁旅中。 -
532.《游瀍上刘氏园》 宋·司马光
日暖孤台迥,露浓幽径微。
茅斋举白饮,沙溆踏青归。
照水清满眼,穿林香湿衣。
莫言春尚浅,已有右花飞。 -
533.《和伯常自吨州见寄》 宋·司马光
西郊去岁揖行人,柳暗花浓又一春。
坐想高风清入骨,沈吟佳句健生神。
潺湲杳霭烟波古,散诞逍遥兴趣新。
应笑洛阳车马道,缁衣未免华红尘。 -
534.《邵尧夫许来石阁久待不至》 宋·司马光
淡日浓云合复开,碧嵩清洛远萦回。
林间高阁望已久,花外小车犹未来。 -
535.《和子骏洛中书事》 宋·司马光
西都自古繁华地,冠盖优游萃五方。
比户清风人种竹,满川浓渌土宜桑。
鉴龙山断开天阙,导洛波回载羽觞。
况有耆英诗酒乐,问君何处不如唐。 -
536.《新霜二首》 宋·欧阳修
荒城草树多阴暗,日夕霜云意浓淡。
长淮渐落见洲渚,野潦初清见洲渚,野潦初清收潋灩。
兰枯蕙死谁复吊, -
537.《鹦鹉螺》 宋·欧阳修
大哉沧海何茫茫,天地百宝皆中藏。
牙须甲角争光鋩,腥风怪雨洒幽荒。
珊瑚玲珑巧缀装,珠宫贝阙烂煌煌。
泥居壳屋细莫详,红螺行沙夜生光。 -
538.《登绛州富公嵩巫亭示同行者》 宋·欧阳修
群峰拥轩槛,竹树阴漠漠。
公胡苦思山,规构自心作。
惟予爱山者,初仕即京洛。
嵩峰三十六,终日对高阁。 -
539.《至喜堂新开北轩手植楠木两株走笔呈元珍表臣》 宋·欧阳修
为怜碧砌宜佳树,自斸苍苔选绿丛。
不向芳菲趁开落,直须霜雪见青◇。
披条泫转清晨露,响叶萧骚半夜风。
时扫浓阴北窗下,一枰闲且伴衰翁。 -
540.《隔浦莲近拍·新篁爷翠葆》 宋·周邦彦
新篁爷翠葆,曲径通深窈。
夏果收新脆,金丸落,惊飞鸟。
浓霭迷岸草。
蛙声闹,骤雨鸣池沼。
水亭小,浮萍破处,檐花帘影颠倒。
纶巾羽扇,困卧北窗清晓。
屏里吴山梦自到。
惊觉,依然身在江表!