-
121.《行路难三首》 唐·李白
金樽清酒斗十千,玉盘珍羞直万钱。
停杯投箸不能食,拔剑四顾心茫然。
欲渡黄河冰塞川,将登太行雪满山。
闲来垂钓碧溪上,忽复乘舟梦日边。 -
122.《山人劝酒》 唐·李白
苍苍云松,落落绮皓。
春风尔来为阿谁,蝴蝶忽然满芳草。
秀眉霜雪颜桃花,骨青髓绿长美好。
称是秦时避世人,劝酒相欢不知老。 -
123.《赠从孙义兴宰铭》 唐·李白
天子思茂宰,天枝得英才。
朗然清秋月,独出映吴台。
落笔生绮绣,操刀振风雷。
蠖屈虽百里,鹏鶱望三台。 -
124.《草创大还,赠柳官迪》 唐·李白
天地为橐籥,周流行太易。
造化合元符,交媾腾精魄。
自然成妙用,孰知其指的。
罗络四季间,绵微无一隙。 -
125.《经乱离后天恩流夜郎忆旧游书怀赠江夏韦太守良宰》 唐·李白
天上白玉京,十二楼五城。
仙人抚我顶,结发受长生。
误逐世间乐,颇穷理乱情。
九十六圣君,浮云挂空名。 -
126.《江夏赠韦南陵冰》 唐·李白
胡骄马惊沙尘起,胡雏饮马天津水。
君为张掖近酒泉,我窜三色九千里。
(三色 一作:三巴)
天地再新法令宽,夜郎迁客带霜寒。 -
127.《陈情赠友人》 唐·李白
延陵有宝剑,价重千黄金。
观风历上国,暗许故人深。
归来挂坟松,万古知其心。
懦夫感达节,壮士激青衿。 -
128.《送杨燕之东鲁》 唐·李白
关西杨伯起,汉日旧称贤。
四代三公族,清风播人天。
夫子华阴居,开门对玉莲。
何事历衡霍,云帆今始还。 -
129.《宣州谢脁楼饯别校书叔云/陪侍御叔华登楼歌》 唐·李白
弃我去者,昨日之日不可留;
乱我心者,今日之日多烦忧。
长风万里送秋雁,对此可以酣高楼。
蓬莱文章建安骨,中间小谢又清发。 -
130.《泾川送族弟錞》 唐·李白
泾川三百里,若耶羞见之。
锦石照碧山,两边白鹭鸶。
佳境千万曲,客行无歇时。
上有琴高水,下有陵阳祠。 -
131.《江上望皖公山》 唐·李白
奇峰出奇云,秀木含秀气。
清晏皖公山,巉绝称人意。
独游沧江上,终日淡无味。
但爱兹岭高,何由讨灵异。
默然遥相许,欲往心莫遂。
待吾还丹成,投迹归此地。 -
132.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
133.《答徐秀才》 唐·韦应物
铅钝谢贞器,时秀猥见称。
岂如白玉仙,方与紫霞升。
清诗舞艳雪,孤抱莹玄冰。
一枝非所贵,怀书思武陵。 -
134.《答徐秀才》 唐·韦应物
铅钝谢贞器,时秀猥见称。
岂如白玉仙,方与紫霞升。
清诗舞艳雪,孤抱莹玄冰。
一枝非所贵,怀书思武陵。 -
135.《汉武帝杂歌三首》 唐·韦应物
汉武好神仙,黄金作台与天近。
王母摘桃海上还,感之西过聊问讯。
欲来不来夜未央,殿前青鸟先回翔。 -
136.《寄青城龙谿奂道人》 唐·岑参
五岳之丈人,西望青瞢瞢。
云开露崖峤,百里见石棱。
龙谿盘中峰,上有莲华僧。
绝顶小兰若,四时岚气凝。 -
137.《云中行》 唐·薛奇童
云中小儿吹金管,向晚因风一川满。
塞北云高心已悲,城南木落肠堪断。
忆昔魏家都此方,凉风观前朝百王。 -
138.《酬裴员外以诗代书》 唐·高适
少时方浩荡,遇物犹尘埃。
脱略身外事,交游天下才。
单车入燕赵,独立心悠哉。
宁知戎马间,忽展平生怀。 -
139.《同群公题郑少府田家(此公昔任白马尉,今寄住滑台)》 唐·高适
郑侯应凄惶,五十头尽白。
昔为南昌尉,今作东郡客。
与语多远情,论心知所益。
秋林既清旷,穷巷空淅沥。
蝶舞园更闲,鸡鸣日云夕。
男儿未称意,其道固无适。
劝君且杜门,勿叹人事隔。 -
140.《自淇涉黄河途中作十三首》 唐·高适
川上常极目,世情今已闲。
去帆带落日,征路随长山。
亲友若云霄,可望不可攀。
于兹任所惬,浩荡风波间。