-
161.《早上凌霄第六峰入紫谿礼白鹤观祠》 唐·于鹄
路转第六峰,传是十里程。
放石试浅深,eg壁蛇鸟惊。
欲下先襞衣,路底避枯茎。
回途歇嵌窟,整带重冠缨。 -
162.《奉和圣制中元日题奉敬寺》 唐·崔元翰
妙道非本说,殊途成异名。
圣人得其要,俱以化群生。
凤吹从上苑,龙宫连外城。
花鬘列后殿,云车驻前庭。 -
163.《赋四相诗·中书令汉阳王张柬之》 唐·皇甫澈
周历革元命,天步值艰阻。
烈烈张汉阳,左袒清诸武。
休明神器正,文物旧仪睹。
南向翊大君,西宫朝圣母。
茂勋镂钟鼎,鸿劳食茅土。
至今称五王,卓立迈万古。 -
164.《酬李十一尚书西亭暇日书怀见寄十二韵之作》 唐·武元衡
鼎铉昔云忝,西南分主忧。
烟尘开僰道,旌节护蛮陬。
任重功无立,力微恩未酬。
据鞍惭齿发,责帅惧春秋。 -
165.《古兴》 唐·权德舆
月中有桂树,无翼难上天。
海底有龙珠,下隔万丈渊。
人生大限虽百岁,就中三十称一世。
晦明乌兔相推迁,雪霜渐到双鬓边。
沉忧戚戚多浩叹,不得如意居太半。
一气暂聚常恐散,黄河清兮白石烂。 -
166.《书绅诗》 唐·权德舆
和静有真质,斯人称最灵。
感物惑天性,触里纷多名。
祸机生隐微,智者鉴未形。
败礼因近习,哲人自居贞。 -
167.《与道者同守庚申》 唐·权德舆
洞真善救世,守夜看仙经。
俾我外持内,当兹申配庚。
斋心已恬愉,澡身自澄明。
沉沉帘帏下,霭霭灯烛清。 -
168.《古兴》 唐·权德舆
月中有桂树,无翼难上天。
海底有龙珠,下隔万丈渊。
人生大限虽百岁,就中三十称一世。
晦明乌兔相推迁,雪霜渐到双鬓边。
沉忧戚戚多浩叹,不得如意居太半。
一气暂聚常恐散,黄河清兮白石烂。 -
169.《书绅诗》 唐·权德舆
和静有真质,斯人称最灵。
感物惑天性,触里纷多名。
祸机生隐微,智者鉴未形。
败礼因近习,哲人自居贞。 -
170.《与道者同守庚申》 唐·权德舆
洞真善救世,守夜看仙经。
俾我外持内,当兹申配庚。
斋心已恬愉,澡身自澄明。
沉沉帘帏下,霭霭灯烛清。 -
171.《酬穆七侍郎早登使院西楼感怀》 唐·权德舆
耿耿宵欲半,振衣庭户前。
浩歌抚长剑,临风泛清弦。
晴霜丽寒芜,微月露碧鲜。
杉梧韵幽籁,河汉明秋天。 -
172.《朔旦冬至摄职南郊,因书即事》 唐·权德舆
大明南至庆天正,朔旦圆丘乐六成。
文轨尽同尧历象,斋祠忝备汉公卿。
星辰列位祥光满,金石交音晓奏清。
更有观台称贺处,黄云捧日瑞升平。 -
173.《奉和张仆射朝天行》 唐·权德舆
元侯重寄贞师律,三郡四封今静谧。
丹毂常思阙下来,紫泥忽自天中出。
军装喜气倍趋程,千骑鸣珂入凤城。 -
174.《马秀才草书歌(大理马正之二)》 唐·权德舆
伯英草圣称绝伦,后来学者无其人。
白眉年少未弱冠,落纸纷纷运纤腕。
初闻之子十岁馀,当时时辈皆不如。 -
175.《广陵诗》 唐·权德舆
广陵实佳丽,隋季此为京。
八方称辐凑,五达如砥平。
大旆映空色,笳箫发连营。
层台出重霄,金碧摩颢清。 -
176.《放歌行》 唐·权德舆
夕阳不驻东流急,荣名贵在当年立。
青春虚度无所成,白首衔悲亦何及。
拂衣西笑出东山,君臣道合俄顷间。 -
177.《题郡南山光福寺寺即严黄门所置…即郄拾遗之词也》 唐·羊士谔
传闻黄阁守,兹地赋长沙。
少壮称时杰,功名惜岁华。
岩廊初建刹,宾从亟鸣笳。
玉帐空严道,甘棠见野花。
碑残犹堕泪,城古自归鸦。
籍籍清风在,怀人谅不遐。 -
178.《月宫词》 唐·杨巨源
宫中月明何所似,如积如流满田地。
迥过前殿曾学眉,回照长门惯催泪。
昭阳昨夜秋风来。 -
179.《少年行四首》 唐·令狐楚
少小边州惯放狂,骣骑蕃马射黄羊。
如今年老无筋力,犹倚营门数雁行。
家本清河住五城,须凭弓箭得功名。
等闲飞鞚秋原上,独向寒云试射声。 -
180.《永贞行》 唐·韩愈
君不见太皇谅阴未出令,小人乘时偷国柄。
北军百万虎与貔,天子自将非他师。
一朝夺印付私党,懔懔朝士何能为。