-
1.《清閒》 宋·姜特立
清閒自是神仙福,不是神仙不得閒。
我虽凡骨居尘世,十有三年守故山。 -
2.《次韵西山寺主僧清月》 宋·陈著
高占古松閒,尘埃笑却还。
禅机参翠竹,诗价重青山。
长与云分榻,时从鹤出关。
谁云寺门小,穷处足清閒。 -
3.《清晖亭》 宋·叶茵
半点嚣尘不敢留,清光野色自浮游。
一泉走石夜多雨,万竹围松风似秋。
剩喜有诗堪献佛,从教无骨可封侯。
上人回施清閒供,兰芷香中著茗瓯。 -
4.《送杨廷秀秘监赴江东漕》 宋·楼钥
平生杨诚斋,可仰不可见。
去年尺一书,老韩忽同传。
道山故仙伯,再上右文殿。
蓬莱几清浅,笔力愈雄健。 -
5.《次韵弟观用陶元亭归田园居韵》 宋·陈著
麻麦在东阡,桑枯在南陌。
鸟飞鱼在渊,生意各自适。
相逢如相知,非苟旦与夕。
此心乃平生,谁能开閒隙。
嗟彼何人斯,徒为形所役。
役役本无名,于何见劳绩。
富贵死之除,清閒终有益。 -
6.《似僧一宁》 宋·陈著
邂逅交情云水閒,茶瓯香鼎话清閒。
他年燕坐千峰上,认取一山山外山。 -
7.《十月三日秀亭二首》 宋·方回
天怜迟莫与清閒,閒上高山看远山。
世味已如玄酒淡,名场肯复左轮殷。
千争万竞尘埃里,古恨今愁莽苍间。
□□谁来问诗叟,应输老树识苍颜。 -
8.《次程斗山村居韵十首》 宋·杨公远
茅结两閒月,白云分半间。
利名俱拚舍,云月共清閒。
来辙元无俗,论交赖有山。
谢渠梁上燕,社后又飞还。 -
9.《题永丰吴尉当山亭》 宋·曾丰
家居所至与山对,官居所至与山背。
眼中悔失真峥嵘,得其似者宜加爱。
尉仙三令奸胆寒,突兀数椽答清閒。
谁横荒垒檐以外,自觉幽趣山之间。
有一段清无点俗,当山也是清题目。
不道尉仙心更清,杖屦当车蔬当肉。 -
10.《赠黄真护道人游茅山》 宋·楼钥
少年曾上三茅山,千岩万壑穷跻攀。
烟霏空翠不可状,弟兄联骑欣清閒。
回头五十有余载,至今梦境犹班班。
初从崇禧入仙境,元符玉晨纷幢幡。 -
11.《赠卢隐居》 宋·白玉蟾
日高丈五尚酣眠,心下无愁不管天。
野蔌山肴酬白醑,乾柴净米煮清泉。
不须求仕如藏用,且自烹茶学玉川。
时策短筇松竹下,清閒便是地行仙。 -
12.《送前水监王仲贤郎中赴阙》 宋·强至
素节清明照水台,夷涂行骋忽徘徊。
惊人险句何妨露,向阙丹心未可灰。
马勒春风朝弁集,鸡呼晓日禁门开。
从来早赐清閒对,不信君王肯弃才。 -
13.《挽思泉居士》 宋·王柏
犹记年时访故山,细聆旧话侍清閒。
汲泉倚仗临荒甃,寻塔呼僮斸野营。
回首恍如前日事,伤心已隔夜泉关。
手携菖歜歌清些,泪染含风细葛班。 -
14.《用适庄赐韵回祝》 宋·王柏
大椿蟠根双干矗,秀色各分元气足。
共占百五十二年,八千春秋从此卜。
西方无量不可思,南华寓言不须读。
造化发育自无已,天根月窟互相逐。 -
15.《矮斋杂咏二十首·幽居》 宋·华岳
独自清閒独自忙,杳无人迹到萧墙。
眠时不用呼童仆,自有清风为拂床。 -
16.《秋日》 宋·王铚
半落庭前叶,始知秋意新。
风严柳疏细。
霜薄水清匀。
句裹存佳景,诗成题未有,翰墨伴清閒。 -
17.《送张少卿赴召十首》 宋·李新
天子清閒问侍臣,当年张姓复其名。
金瓯已洒银钩字,庭下宣麻不用惊。 -
18.《再和雁湖十首》 宋·李壁
梦回檐溜响潺潺,断送群芳一夕间。
静见蜂须拈笔架,细看蛛网度窗环。
数行古篆留科斗,一穗沉烟起博山。
终岁掩关非避俗,自缘多病爱清閒。 -
19.《处守谢景思寄劝农诗次其韵》 宋·曾几
使君小队出田间,却拥旌旗鼓吹还。
走送劳农诗俊逸,悬知领客事清閒。
坐曹已白儿时鬓,置酒聊朱病后颜。
无路从公上烟雨,梦魂长绕处州山。 -
20.《初冬快晴陪宣卿叔夏游石头庵过三生藏穷深极》 宋·胡寅
宝楼香殿隘空山,都谢茨亭竹石间。
静有客棋真掩映,悄无僧话更清閒。