-
1.《和贺子忱喜雪》 宋·曹勋
蕴玉梅初艳,埋青麦自丰。
渐冰留水研,时喜拂窗风。
能赋怀王粲,开樽忆孔融。
警寒方认鹤,扫迳屡嗔童。 -
2.《芙蓉楼送辛渐二首》 唐·王昌龄
寒雨连江夜入吴,平明送客楚山孤。
(连江 一作:连天)
洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶。
丹阳城南秋海阴,丹阳城北楚云深。
高楼送客不能醉,寂寂寒江明月心。 -
3.《与独孤渐道别长句兼呈严八侍御》 唐·岑参
轮台客舍春草满,颍阳归客肠堪断。
穷荒绝漠鸟不飞,万碛千山梦犹懒。
怜君白面一书生,读书千卷未成名。 -
4.《送从叔阳冰祇召赴都》 唐·李嘉祐
自小从游惯,多由戏笑偏。
常时矜礼数,渐老荷优怜。
见主承休命,为郎贵晚年。
伯喈文与篆,虚作汉家贤。 -
5.《鱼上冰》 唐·王公亮
春生寒气减,稍动久潜鱼。
乍喜东风至,来看曲岸初。
出冰朱鬣见,望日锦鳞舒。
渐觉流澌近,还欣掉尾馀。
噞喁情自乐,沿溯意宁疏。
倘得随鲲化,终能上太虚。 -
6.《荐冰》 唐·陈至
凌寒开涸沍,寝庙致精诚。
色静澄三酒,光寒肃两楹。
形盐非近进,玉豆为潜英。
礼自春分展,坚从北陆成。
藉茅心共结,出鉴水渐明。
幸得来观荐,灵台一小生。 -
7.《鱼上冰(一作王公亮诗)》 唐·纪元皋
春生寒气灭,稍动伏泉鱼。
乍喜东风至,来观曲浦初。
近冰朱鬣见,望日锦鳞舒。
渐觉流澌退,还忻掉尾馀。
噞喁情自乐,沿溯意宁疏。
倘得随鲲化,终能戾太虚。 -
8.《芙蓉楼送辛渐》 唐·王昌龄
寒雨连江夜入吴,平明送客楚山孤。
洛阳亲友如相问,一片冰心在玉壶。 -
9.《打冰词》 清·吴伟业
北河风高水生骨,玉垒银桥堆几尺。
新戍云中千骑马,横津直渡无行迹。
下流湍悍川途开,吹笳官舫从南来。
帆樯山齐排浪进,牵船百丈声如雷。 -
10.《折红梅·喜冰澌初泮》 宋·吴感
喜冰澌初泮,微和渐入、东郊时节。
春消息,夜来顿觉,红梅数枝争发。
玉溪仙馆,不是个、寻常标格。
化工别与、一种风情,似匀点胭脂,染成香雪。