-
21.《戊申岁暮咏怀三首》 唐·白居易
穷冬月末两三日,半百年过六七时。
龙尾趁朝无气力,牛头参道有心期。
荣华外物终须悟,老病傍人岂得知。 -
22.《戊申岁暮咏怀三首》 唐·白居易
穷冬月末两三日,半百年过六七时。
龙尾趁朝无气力,牛头参道有心期。
荣华外物终须悟,老病傍人岂得知。 -
23.《寄许浑秀才》 唐·殷尧藩
万木惊秋叶渐稀,静探造化见玄机。
眼前谁悟先天理,去后还知今日非。
树拥秣陵千嶂合,云开萧寺一僧归。
汉廷累下征贤诏,未许严陵老钓矶。 -
24.《漫书二首》 唐·司空图
剩欲逢花折,判须冒雨频。
晴明开渐少,莫怕湿新巾。
小蝶尔何竞,追飞不惮劳。
远教群雀见,宁悟祸梯高。 -
25.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
26.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
27.《七言》 唐·吕岩
周行独力出群伦,默默昏昏亘古存。
无象无形潜造化,有门有户在乾坤。
色非色际谁穷处,空不空中自得根。 -
28.《五言》 唐·吕岩
悟了长生理,秋莲处处开。
金童登锦帐,玉女下香阶。
虎啸天魂住,龙吟地魄来。
有人明此道,立使返婴孩。 -
29.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
30.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
31.《沁园春(寄张仲宗)》 宋·李弥逊
欹枕深轩,散帙虚堂,畏景屡移。
渐披襟临水,支床就月,莲香拂面,竹色侵衣。
压玉为醪,折荷当盏,卧看银潢星四垂。
人归后,伴饥蝉自语,宿鸟相依。 -
32.《沁园春》 宋·张元干
欹枕深轩,散帙虚堂,畏景屡移。
渐披襟临水,支床就月,莲香拂面,竹色侵衣。
压玉为醪,折荷当酉戋,卧看银潢星四垂。
人归后,任饥蝉自啸,宿鸟相依。 -
33.《青玉案(入梅用贺方回韵)》 宋·史浩
银涛渐溢江南路。
泛短棹、轻帆去。
破块跳珠知几度。
竹窗新粉,藕池香碧,应在云深处。
萧萧鹤发虽云暮。
曾得神仙悟真句。
久视长生亲见语。
离愁扫尽,更无慵困,怕甚黄梅雨。 -
34.《青玉案》 宋·陈著
青山流水迢迢去。
总是东风往回路。
送得春来春又暮。
莺如何诉。
燕如何语。
只有春知处。
时光渐渐春如许。
何用怜春怕红雨。
到处空飞无实据。
花开也好,花飞也好,此意须双悟。 -
35.《青玉案》 宋·陈著
青山流水迢迢去。
总是东风往回路。
送得春来春又暮。
莺如何诉。
燕如何语。
只有春知处。
时光渐渐春如许。
何用怜春怕红雨。
到处空飞无实据。
花开也好,花飞也好,此意须双悟。 -
36.《山市》 清·蒲松龄
奂山山市,邑八景之一也,然数年恒不一见。
孙公子禹年与同人饮楼上,忽见山头有孤塔耸起,高插青冥,相顾惊疑,念近中无此禅院。
无何,见宫殿数十所,碧瓦飞甍,始悟为山市。
未几,高垣睥睨,连亘六七里,居然城郭矣。 -
37.《朋党论》 宋·欧阳修
臣闻朋党之说,自古有之,惟幸人君辨其君子小人而已。
大凡君子与君子以同道为朋,小人与小人以同利为朋,此自然之理也。
然臣谓小人无朋,惟君子则有之。
其故何哉?小人所好者禄利也,所贪者财货也。 -
38.《五代史宦官传序》 宋·欧阳修
自古宦者乱人之国,其源深于女祸。
女,色而已,宦者之害,非一端也。
盖其用事也近而习,其为心也专而忍。
能以小善中人之意,小信固人之心,使人主必信而亲之。 -
39.《信陵君救赵论》 明·唐顺之
论者以窃符为信陵君之罪,余以为此未足以罪信陵也。
夫强秦之暴亟矣,今悉兵以临赵,赵必亡。
赵,魏之障也。
赵亡,则魏且为之后。 -
40.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。