-
181.《松江道中纪事》 明·杨循吉
余生信多厄,浩叹命可嫌。
二年不出门,日白夜有蟾。
云何此举棹,风雨随相淹。
嗟人孰无友,钱子吾所欣。 -
182.《清明约友游昆山(二十四韵)》 明·易恒
是日期而至者五人,不期而至者一人,期而不至者二人,袁校书子英、余道士复初。
实洪武十五年壬戌闰二月十六日。
老逢节序感流年,聊复追游愧昔贤。 -
183.《己酉赴试白下病归得杂咏五首》 明·郑胤骥
生年不贯病,疟鬼或见嬲。
赖子气颇王,疟每亦解娆。
饮啖但如常,遂谓采藐。
乃者试一病,奄然遂如蔈。 -
184.《送长蘅偕计北上二首》 明·郑胤骥
平生少年时,嬉游爱冬至。
痴儿三五群,狂纵无复忌。
尔来渐老大,遂觉情怀异。
不惜事业赊,不惜居诸费。 -
185.《夜泛西湖五绝》 宋·苏轼
新月生魄迹未安,才破五六渐盘桓。
今夜吐艳如半璧,游人得向三更看。
三更向阑月渐垂,欲落未落景特奇。
明朝人事谁料得,看到苍龙西没时。 -
186.《寄周安孺茶》 宋·苏轼
大哉天宇内,植物知几族。
灵品独标奇,迥超凡草木。
名従姬旦始,渐播桐君录。
赋咏谁最先,厥传惟杜育。 -
187.《鳆鱼行》 宋·苏轼
渐台人散长弓射,初啖鳆鱼人未识。
西陵衰老繐帐空,肯向北河亲馈食。
两雄一律盗汉家,嗜好亦若肩相差。
?莽、操皆嗜鳆鱼。 -
188.《送李公恕赴阙》 宋·苏轼
君才有如切玉刀,见之凛凛寒生毛。
愿随壮士斩蛟蜃,不愿腰间缠锦绦。
用违其才志不展,坐与胥吏同疲劳。
忽然眉上有黄气,吾君渐欲收英髦。 -
189.《咏怪石》 宋·苏轼
家有粗险石,植之疏竹轩。
人皆喜寻玩,吾独思弃捐。
以其无所用,晓夕空崭然。
碪础则甲斮,砥砚乃枯顽。 -
190.《西蜀杨耆二十年前见之甚贫今见之亦贫所异于》 宋·苏轼
驿舍闻泣者甚怨问之乃昔富而今贫者乃作一诗今以赠杨君?一题赠杨耆,而以现题为引。
?孤村渐?一作微?雨逐秋凉,逆旅愁人怨夜长。
不寐相看惟枥马,愁吟?一作悲歌?互答有寒螀。
天寒滞穗犹横亩,岁晚空机尚倚墙。 -
191.《送钱藻出守婺州得英字》 宋·苏轼
老手便剧郡,高怀厌承明。
联纡东阳绶,一濯沧浪缨。
东阳佳山水,未到意已清。
过家父老喜,出郭壶浆迎。 -
192.《上清词》 宋·苏轼
南山之幽,云冥冥兮。
孰居此者?帝侧之神君。
君胡为兮山之幽,顾宫殿兮久淹留。
又曷为一朝去此而不顾兮,悲此空山之人也。 -
193.《送司勋子才丈赴梓州》 宋·苏轼
别日已苦迫,见日未可期。
曷不惜此日,相从把酒卮。
人生初甚乐,譬若枰上棋。
纵横听汝手,聚散岂吾知。 -
194.《子由将赴南都与余会宿于逍遥堂作两绝句读之》 宋·苏轼
达天资近道又得至人养生长年之诀而余亦窃闻其一二以为今者宦游相别之日浅而异时退休相従之日长既以自解且以慰子由云(诗前原有苏辙原诗,今删。
)别期渐近不堪闻,风雨萧萧已断魂。
犹胜相逢不相识,形容变尽语音存。
但令朱雀长金花,此别还同一转车。 -
195.《金沙台》 宋·苏轼
雨後东风渐转和,扣门迁客一经过。
王孙采地空珪璧,长者芳声动薜萝。
正尔谪居怀北阙,聊同笑语说东坡。
山林台阁原无异,促席论心酌叵罗。 -
196.《秋娘诗并序》 唐·杜牧
杜秋,金陵女也。
年十五为李锜妾。
后锜叛灭,籍之入宫,有宠于景陵。 -
197.《和平甫舟中望九华山二首》 宋·王安石
谁谓九华远,吾身未尝檐。
唱篇每起予,予口安能箝。
忆在秋浦北,空江上新蟾。
光洁写一镜,回环两堤奁。 -
198.《酬王檐叔奉使江南访茶法利害见寄》 宋·王安石
余闻古之人,措法贻厥後。
命官惟贤材,职事又留狃。
止能权轻重,王府则多有。
岂尝搉其子,而为民父母。 -
199.《新邻招集强往便归》 宋·范成大
乐天渐老欲谋欢,大似蒸砂不作团。
已觉笙歌无暖热,仍嫌风月太清寒。
气衰况复三而竭,心赏尤於四者难。
却恐人嫌情太薄,聊将花作雾中看。 -
200.《鲜于子骏使君生日》 宋·秦观
惟昔高堂梦,熊罴兆吉占。
气锺西蜀秀,时应仲秋严。
江汉挥犀尾,风云下笔尖。
微辞追屈宋,精义到黄炎。