-
1.《送温处士赴河阳军序》 唐·韩愈
伯乐一过冀北之野,而马群遂空。
夫冀北马多天下。
伯乐虽善知马,安能空其郡邪?解之者曰:“吾所谓空,非无马也,无良马也。
伯乐知马,遇其良,辄取之,群无留良焉。 -
2.《送温处士归黄山白鹅峰旧居》 唐·李白
黄山四千仞,三十二莲峰。
丹崖夹石柱,菡萏金芙蓉。
伊昔升绝顶,下窥天目松。
仙人炼玉处,羽化留馀踪。 -
3.《春暮过石龟谷题温处士林园(一作送温逸人)》 唐·钱起
隐几无名老,何年此陆沈。
丘园自得性,婚嫁不婴心。
岁计因山薄,霞栖在谷深。
设罝连草色,晒药背松阴。
触兴云生岫,随耕鸟下林。
支颐笑来客,头上有朝簪。 -
4.《题温处士山居》 唐·钱起
谁知白云外,别有绿萝春。
苔绕溪边径,花深洞里人。
逸妻看种药,稚子伴垂纶。
颍上逃尧者,何如此养真。 -
5.《温处士能画鹭鹚以四韵换之》 唐·郑谷
昔年吟醉绕江蓠,爱把渔竿伴鹭鹚。
闻说小毫能纵逸,敢凭轻素写幽奇。
涓涓浪溅残菱蔓,戛戛风搜折苇枝。
得向晓窗闲挂玩,雪蓑烟艇恨无遗。 -
6.《亚尹黄侯虑囚温处婺三州》 宋·戴表元
金华环秀抵仙都,雁宕石门天下无。
眼见朱幡出云雾,手提丹笔洗焦枯。
海鱼味爽休多食,岭马程艰合缓驱。
定有车前投贽者,幅巾麻褐是真儒。 -
7.《赠写真水监处士王温叔》 宋·杨万里
我不如森森千丈松,我不如濯濯春月柳。
髯疏鬓秃已雪霜,皮皱肉皴真老丑。
叶生画时颜尚朱,王生画时骨更臞。
一生爱山吟不就,两肩化作秋山瘦。