-
281.《高昌老翁行》 明·孙蕡
高昌老翁背隆然,黄须高鼻毛发拳。
自言少小家幽燕,生长适值繁华年。
出身从戎事西边,十七八九南营田。
雕戈如云护中坚,流苏帐暖垂蜿蜒。 -
282.《高阳行》 明·屠应埈
君不见高阳酒徒气若虹,酒酣仗剑谒沛公。
褒衣侧注反遭骂,竖儒瞋目称而翁。
军门拾谒使者入,麾矛雪足来趋风。
儒冠自昔为人下,豪士累累走中野。 -
283.《牛首山》 明·王宠
终南望咸阳,少室迩京洛。
神宇壮维藩,佳气郁环崿。
兹山何崷崒,川岭丽绣错。
攒蹙亘千岩,萦纡盘万壑。 -
284.《至后三日雨雨连夜复三日》 明·王鸿儒
江南冬月气犹温,风雨潇潇至后繁。
钟阜云迷禅寺塔,秦淮潮上酒家门。
闲来访戴难乘兴,老去游吴易断魂。
何似乡关醉呼骑,短衣冲雪猎平原。 -
285.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
286.《松江道中纪事》 明·杨循吉
余生信多厄,浩叹命可嫌。
二年不出门,日白夜有蟾。
云何此举棹,风雨随相淹。
嗟人孰无友,钱子吾所欣。 -
287.《赠笔生施廷用》 明·虞堪
苕人艺者多艺笔,冯陆当年称第一。
冯陆之前谩有人,良工若个当俦匹。
吴兴遗老旧王孙,忆昔被诏游帝阍。
白玉堂中留补衮,冯也陆也此日其艺皆其抡。 -
288.《寄题玉山诗一百韵》 明·张仲举
治理逢熙运,钦明仰圣皇。
至仁侔覆载,上德配轩唐。
大业勤弘济,元臣协赞襄。
贤科收俊造,庭实粲珪璋。 -
289.《王维吴道子画》 宋·苏轼
何处访吴画,普门与开元。
开元有东塔,摩诘留手痕。
吾观画品中,莫如二子尊。
道子实雄放,浩如海波翻。 -
290.《次丹元姚先生韵(〔底本二首诗合为一首,今》 宋·苏轼
浮生知几何,仅熟一釜羹。
那于俯仰间,用此委曲情。
自怜无他肠,偶亦得此生,悬知当去客,中有不亡存。
但恐宿缘重,每为习气昏。 -
291.《入寺》 宋·苏轼
曳杖入寺门,辑杖挹世尊。
我是玉堂仙,谪来海南村。
多生宿业尽,一气中夜存。
旦随老鸦起,饥食扶桑暾。 -
292.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
293.《花落复次前韵》 宋·苏轼
玉妃谪堕烟雨村,先生作诗与招魂。
人间草木非我对,奔月偶桂成幽昏。
暗香入户寻短梦,青子缀枝留小园。
披衣连夜唤客饮,雪肤满地聊相温。 -
294.《三月二十日多叶杏盛开》 宋·苏轼
零露泫月蕊,温风散晴葩。
春工了不睡,连夜开此花。
芳心谁剪刻,天质自清华。
恼客香有无,弄妆影横斜。 -
295.《次韵穆父舍人再赠之什》 宋·苏轼
诏语春温昨夜班,屋头鸣鴃便关关。
游仙梦觉月临幌,贺雨诗成云满山。
怜我白头来仗下,看君黄气发眉间。
凤池故事同机务,火急开撙及尚闲。 -
296.《和王微之登高斋三首》 宋·王安石
干戈六代战血埋,双阙尚指山崔嵬。
当时君臣但儿戏,把酒空劝长星杯。
临春美女闭黄壤,玉枝自蕊繁如堆。
後庭新声散樵牧,兴废倏忽何其哀。 -
297.《和钱学士喜雪》 宋·王安石
手把诗翁忆雪诗,坐愁穷海瘴烟霏。
谁令天上苍茫合,忽见空中散漫飞。
阊阖与风生气势,姮娥交月借光辉。
山鸦瑟缩相依立,邑犬跳梁未肯归。 -
298.《赠侯喜》 唐·韩愈
吾党侯生字叔í,呼我持竿钓温水。
平明鞭马出都门,尽日行行荆棘里。
温水微茫绝又流,深如车辙阔容輈。 -
299.《观静江山水呈陈鲁叟漕使》 宋·戴复古
桂林佳绝处,人道胜匡庐。
山好石骨露,洞多岩腹虚。
峥嵘势相敌,温厚气无馀。
可惜登临地,春风草木疏。 -
300.《重游南岳》 宋·范成大
舍舟得马如驭气,步入青松三十里。
我从蛮岭瘴烟来,不怕雨云进岳趾。
忆昔南征款庙庭,往来无恙神所祉。
当时已有归田愿,帝临此习如白水。