-
321.《用欧阳文忠韵雪诗》 宋·张耒
密雪当残腊,冲风到荜门。
洒窗惊纸湿,入竹觉声繁。
天阔飘无界,城高积有痕。
气和归麦陇,水味到茶轩。 -
322.《寄南阳谢外舅》 宋·黄庭坚
谢公遂偃蹇,南阳无旧庐。
天与解缨绂,元非傲当涂。
庖丁释牛刀,众手斫大軱。
白云曲肱卧,青山满床书。 -
323.《己未过太湖僧寺得宗汝为书寄山蓣白酒长韵诗》 宋·黄庭坚
从学晚闻道,谋官无见功。
早衰观水鉴,内热愧邻邦。
比邻有宗侯,治剧乃雍容。
摩手抚鳏寡,蒿碪磔强梁。 -
324.《答阎求仁》 宋·黄庭坚
暮天携手步河梁,把酒淹留斜日光。
生当有别各异方,古人嗟此乐难当。
大梁嬉游少年场,春风花枝啭鹂黄。
节物谢徂岁渠央,来自江南登君堂。 -
325.《再和公择舅氏杂言》 宋·黄庭坚
外家有金玉,我躬之道术。
有衣食我家之德心,使我蝉蜕俗学之市,乌哺仁人之林。
养生事亲汔师古,炊玉爨桂能至今。
岁暮三十裘,食口三百指。 -
326.《次韵坦夫见惠长句》 宋·黄庭坚
温风撩人随处去,欲如膻羊蚁旋慕。
落英马前高下飞,牵挽忽与樽酒遇。
令行如水万夫长,倾盖不减平生故。
素方成缁面黧黑,笑说尘沙工点污。 -
327.《次韵子瞻赠王定国》 宋·黄庭坚
远志作小草,蛙衣生陵屯。
但为居移气,其实何足言。
名下难为人,丑好随手翻。
百年炊未熟,一垤蚁追奔。 -
328.《席君从於洛城种金橘今秋始结六实以其四献开》 宋·司马光
圆小香黄珠颗垂,结成洛邑重霜时。
相公和气陶群物,不是寒温变土宜。 -
329.《次韵和邻几秋雨十六韵》 宋·司马光
气象殊朝夕,兴居错晦月。
混元初不宰,霪雨浩无程。
垫隘宁天意,咨嗟固物情。
晏{温氵换日}方有望,蔚荟已随生。 -
330.《景仁将归颍昌辄为诗二十韵纪赠》 宋·司马光
秀发西南美,挺生河策灵。
雕龙蔚文采,老鹤莹仪形。
落笔高时隽,飞緌侍帝庭。
英声轶云汉,远势击沧溟。 -
331.《三月三十日微雨偶成诗二十四韵书怀献留守开》 宋·司马光
春尽少欢意,昏昏睡思添。
正忧花气索,更用雨声兼。
乍语莺喉涩,慵飞柳絮黏。
落英红没砌,茂草碧侵帘。 -
332.《菱溪大石》 宋·欧阳修
新霜夜落秋水浅,有石露出寒溪垠。
苔昏土蚀禽鸟啄,出没溪水秋复春。
溪边老翁生长见,疑我来视何殷勤。
爱之远徙向幽谷,曳以三犊载两轮。 -
333.《送白秀才西归》 宋·欧阳修
白子来自西,投我文与书。
升阶揖让席,言气温且舒。
万辙走声利,独趋仁义涂。
仁义荒已久,斤锄费耕除。 -
334.《新营小斋凿地炉辄成五言三十七韵》 宋·欧阳修
霜降百工休,居者皆入室。
墐户畏初寒,开炉代温律。
规模不盈丈,广狭足容膝。
轩窗共幽窳,竹柏助蒙密。 -
335.《汝瘿答仲仪》 宋·欧阳修
君嗟汝瘿多,谁谓汝士恶。
汝瘿虽云苦,汝民居自乐。
乡闾同饮食,男女相媒妁。
习俗不为嫌,讥嘲岂知怍。 -
336.《和运使陈学士游灵隐寺寓怀》 宋·林逋
山壑气相合,旦暮生秋阴。
松门韵虚籁,铮若鸣瑶琴。
举目群状动,倾耳百虑沉。
按部既优游,时此振衣襟。 -
337.《满庭芳·道释儒门》 宋·无名氏
道释儒门,三教归一,算来平等肩齐。
道分天地,万化总归基。
佛在灵山证果,六年后、雪岭修持。
儒家教,温良恭俭,万代帝王师。 -
338.《导引·重亲万寿》 宋·无名氏
重亲万寿,八帙衍新元。
礼典备文孙。
温温和气迎长日,宝册焕瑶琨。
徽音显号自尧门。
德行已该存。
更期昌算齐箕翼,愈久愈崇尊。 -
339.《洞仙歌·潭潭仙隐》 宋·无名氏
潭潭仙隐,婺宿光联地。
喜见门阑蔼佳气。
对芳辰,诮一似、王母会瑶池,又却是、夫人诞生明世。
普陀见真相,淑德温柔,更比嫦娥又何异。 -
340.《齐天乐·自清都别后》 宋·无名氏
自清都别后,人间梦中游戏。
性本玄虚,君临社稷,洪福齐天康济。
冬温夏清,任春水秋山,放怀如意。
外物多情,幻身无奈生憔悴。