-
1.《游鹿田三洞》 宋·喻良能
东西两鹿田,上下三洞天。
苔径劣容足,石门低及肩。
乳窦断还滴,天窗皓仍玄。
何当出樊笼,悠哉聊永年。 -
2.《伏龙寺》 明·戚继光
梵宇萧条隐翠微,丹枫白石静双扉。
曾于山下挥长戟,重向尊前醉落晖。
衰草尚迷游鹿径,秋云空锁伏龙矶。
遥看沧海舒孤啸,百尺仙桥一振衣。 -
3.《径山道中次韵答周长官兼赠苏寺丞》 宋·苏轼
年来战纷华,渐觉夫子胜。
欲求五亩宅,洒扫乐清净。
学道恨日浅,问禅惭听莹。
聊为山水行,遂此麋鹿性。 -
4.《游三游洞游洞之日有亭吏乞诗既为留三绝句于》 宋·苏轼
一径绕山翠,萦纡去似蛇。
忽惊溪水急,争看洞门呀。
滑磴攀秋蔓,飞桥踏古槎。
三扉迎北吹,一穴向西斜。 -
5.《次韵王才元少地少师招游东山客有不至得遂已》 宋·李弥逊
我从西山居,不作东山梦。
联绵翠光浮,远目不暇送。
飘飘贵公子,万卷辄成诵。
高怀到林丘,杖愀邀我从。 -
6.《游玉仙诸洞戏题碧云石崖》 宋·王执礼
已从鹿岩游,更入龙洞去。
横足螃蟹行,连臂猿猱度。
滑径铿蜡屐,阴崖然桦炬。
振策扶颠隮,扪萝猛攀附。 -
7.《九月二十日率赵彥和王平叔刘谊夫游栖岩寺彥》 宋·郭印
少时苦爱山,藜杖春复秋。
峰峦如佳人,一顾销百忧。
野性不受羁,思与麋鹿游。
失脚名宦场,冠缨络人头。 -
8.《春夜梦游溪上如世传桃源与梵僧仙子偶具蟠桃》 宋·释文珦
随意作清游,唯与筇竹偶。
徘徊望原田,宛转赴林薮。
隔溪更幽奇,欲往兴弥厚。
渔人自知心,涉我不待叩。 -
9.《四明山记游八十韵》 宋·孙应时
平生抱遐尚,抚剑远行游。
迹谢声利牵,心与岩壑谋。
东征泛沧海,南惊逾丹丘。
西登峨峨啸,北望关陇愁。 -
10.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
11.《与无行禅师同游鹫岭瞻奉…杂言诗(一作慧净诗)》 唐·义净
观化祇山顶,流睇古王城。
万载池犹洁,千年苑尚清。
仿佛影坚路,摧残广胁gJ.七宝仙台亡旧迹,四彩天花绝雨声。 -
12.《述游》 明·傅汝舟
规步无捷径,匏系岂达情。
学稼力云疲,斧藻竟何成。
厌抑居人世,悲哉日月征。
大丙既非我,阴阳成寇兵。 -
13.《和绮翁游齐山寺次其韵》 宋·梅尧臣
苍山南望截云烟,中有绀宇通诸天。
长桥直度清溪水,寒湖收潦旷平田。
古木阴森大堤上,千峰浓淡高楼前。
龙笋未迸角出缩,虎石乱踞筋拳挛。 -
14.《同冯缙云游无为以吾独胡为在泥滓分韵赋诗得》 宋·李流谦
人言跃马妨杖藜,世士不可污丹梯。
人言解牛非割鸡,岂信截玉如截泥。
山林朝士弧矢睽,一物异用鹄之栖,妄生涛澜分畛畦。 -
15.《次韵吴襄阳寄示游楚山诗》 宋·项安世
汉江南北何萦纡,千山万山肩相扶。
中间伟然一丈夫,岘山之楚鹿门苏。
我行一舍到苏岭,忆与许子同奔趋。
楚山只在城南隅,一月不到何其迂。 -
16.《奉和圣制幸白鹿观应制》 唐·张说
洞府寒山曲,天游日旰回。
披云看石镜,拂雪上金台。
竹径龙骖下,松庭鹤辔来。
双童还献药,五色耀仙材。 -
17.《游茅山》 唐·许浑
步步入山门,仙家鸟径分。
渔樵不到处,麋鹿自成群。
石面迸出水,松头穿破云。
道人星月下,相次礼茅君。 -
18.《游茅山》 唐·杜荀鹤
步步入山门,仙家鸟径分。
渔樵不到处,麋鹿自成群。
石面迸出水,松头穿破云。
道人星月下,相次礼茅君。 -
19.《游茅山》 唐·杜荀鹤
步步入山门,仙家鸟径分。
渔樵不到处,麋鹿自成群。
石面迸出水,松头穿破云。
道人星月下,相次礼茅君。 -
20.《游安乐山》 宋·鲁某
苔径傍岩斜,林间是道家。
夜潭鱼戏月,春地鹿眠花。