-
21.《游洞霄》 宋·俞洵直
九折山围五洞天,中间玉殿倚祥烟。
隔云鸡犬闻清晓,锁径松篁认永年。
野鹿献花来石室,寒猿掷果饮溪泉。
玉皇弄笑飞金电,太上红颜雪满颠。 -
22.《次韵正辅同游白水山》 宋·苏轼
只知楚越为天涯,不知肝胆非一家。
此身如线自萦绕,左旋右转随缫车。
误抛山林入朝市,平地咫尺千褒斜。
欲従稚川隐罗浮,先与灵运开永嘉。 -
23.《寒食相将诸子游翟得园十诗》 宋·杨万里
鹿葱旧种菊新栽,幽径深行忘却回。
忽有野香寻不得,兰於石背一花閞。 -
24.《游山寺》 宋·王珪
寒日征骖懒复回,经宵仍喜驻岩隈。
径盘幽迹遥知鹿,林逗清香定有梅。
晓影瘦猿窥涧溜,夜声肥羜灹炉灰。
我心非动我非静,白足禅僧无妄猜。 -
25.《游武夷》 宋·杨时
函关崎嵚走秦鹿,天下并逐争群雄。
抉云翻空鳌足折,黔黎竄伏如寒蛩。
武夷山深水清泚,避世犹有高人踪。
龙泓东注海波涌,玉女翠拥秋云松。 -
26.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
27.《双声子·晚天萧索》 宋·柳永
晚天萧索,断蓬踪迹,乘兴兰棹东游。
三吴风景,姑苏台榭,牢落暮霭初收。
夫差旧国,香径没、徒有荒丘。
繁华处,悄无睹,惟闻麋鹿呦呦。 -
28.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
29.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
30.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
31.《七谏》 两汉·东方朔
初放
平生于国兮,长于原野。
言语讷譅兮,又无彊辅。
浅智褊能兮,闻见又寡。 -
32.《中秋西湖社集分韵得齐字一百韵》 明·虞淳熙
白月青莲社,文星远聚奎。
长庚秋映桂,太乙夜分藜。
峦色三台紫,峰形九曜低。
金牛须会女,张鹿不躔氐。 -
33.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
34.《哀时命》 先秦·庄忌
哀时命之不及古人兮,夫何予生之不遘时!
往者不可扳援兮,徠者不可与期。
志憾恨而不逞兮,杼中情而属诗。
夜炯炯而不寐兮,怀隐忧而历兹。 -
35.《锦里卜筑诗》 明·赵善瑛
锦里幽栖处,悠然远俗嚣。
地偏车马少,山近市城遥。
松竹连蹊径,藤萝掩屋茅。
闭门穷典籍,修业问刍荛。 -
36.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
37.《入广丰仓领米忆所遇》 宋·曾丰
创意入仓稽斗斛,乃逢两鹤三头鹿。
意者殆天假其衷,怜我清高堕于俗。
翛翛两鹤雄与雌,三鹿雄雌连一儿。
本生自有山林在,安用来游城市为。 -
38.《感旧陈情五十韵献淮南李仆射》 唐·温庭筠
嵇绍垂髫日,山涛筮仕年。
琴樽陈席上,纨绮拜床前。
邻里才三徙,云霄已九迁。
感深情惝怳,言发泪潺湲。 -
39.《感旧陈情五十韵献淮南李仆射》 唐·温庭筠
嵇绍垂髫日,山涛筮仕年。
琴樽陈席上,纨绮拜床前。
邻里才三徙,云霄已九迁。
感深情惝怳,言发泪潺湲。 -
40.《赠赵公旦》 宋·张嵲
少年意气隘九州,远别不为儿女愁。
只今摧颓落异县,跬步信宿生离忧。
况今送子又千里,使我别绪何能休。
忆昔石城初识面,两髦紒帻君才收。