-
1.《当涂赵炎少府粉图山水歌》 唐·李白
峨眉高出西极天,罗浮直与南溟连。
名公绎思挥彩笔,驱山走海置眼前。
满堂空翠如可扫,赤城霞气苍梧烟。
洞庭潇湘意渺绵,三江七泽情洄沿。 -
2.《题画山水障》 唐·张九龄
心累犹不尽,果为物外牵。
偶因耳目好,复假丹青妍。
尝抱野间意,而迫区中缘。
尘事固已矣,秉意终不迁。 -
3.《广陵秋日酬进士臧濆见寄》 唐·罗隐
驿西斜日满窗前,独凭秋栏思渺绵。
数尺断蓬惭故国,一轮清镜泣流年。
已知世事真徒尔,纵有心期亦偶然。
空愧荀家好兄弟,雁来鱼去是因缘。 -
4.《陈州与文郎逸民饮别携手河堤上作此诗》 宋·苏轼
白酒无声滑泻油,醉行堤上散吾愁。
春风料峭羊角转,河水渺绵瓜蔓流。
君已思归梦巴峡,我能未到说黄州。
此身聚散何穷已,未忍悲歌学楚囚。 -
5.《题董一之花木杪》 宋·方岳
君不见王子猷,剡溪夜雪之孤舟。
此翁百好不入眼,而雅与竹深相投。
君不见陶渊明,徽弦不具之古琴。
东篱把菊偶然耳,人或作图传至今。 -
6.《喜雨》 宋·杜范
凄其望云汉,旱饥何频年。
去岁秋后雨,沟壑仅少年。
春耕问菑畲,馌妇多嘉言。
夏耘喜优渥,驿驿生翠烟。 -
7.《十月三十日晴暖而梅意殊冷也》 宋·舒岳祥
良月今日尽,始见小春天。
明日为子正,阳复於此焉。
墙阴委宿莽,已觉青娟娟。
坏壁出冻蝇,亦解飞翾翾。 -
8.《重阳日陪元鲁山德秀登北城,瞩对新霁,因以赠别》 唐·萧颖士
山县绕古堞,悠悠快登望。
雨馀秋天高,目尽无隐状。
绵连滍川回,杳渺鸦路深。
彭泽兴不浅,临风动归心。 -
9.《寄崔二十六立之》 唐·韩愈
西城员外丞,心迹两屈奇。
往岁战词赋,不将势力随。
下驴入省门,左右惊纷披。
傲兀坐试席,深丛见孤罴。 -
10.《寄崔二十六立之》 唐·韩愈
西城员外丞,心迹两屈奇。
往岁战词赋,不将势力随。
下驴入省门,左右惊纷披。
傲兀坐试席,深丛见孤罴。 -
11.《送淡公》 唐·孟郊
燕本冰雪骨,越淡莲花风。
五言双宝刀,联响高飞鸿。
翰苑钱舍人,诗韵铿雷公。
识本未识淡,仰咏嗟无穷。 -
12.《长恨歌》 唐·白居易
汉皇重色思倾国,御宇多年求不得。
杨家有女初长成,养在深闺人未识。
天生丽质难自弃,一朝选在君王侧。
回眸一笑百媚生,六宫粉黛无颜色。 -
13.《无题》 唐·韩偓
小槛移灯灺,空房锁隙尘。
额波风尽日,帘影月侵晨。
香辣更衣后,钗梁拢鬓新。
吉音闻诡计,醉语近天真。 -
14.《送僧之京师》 唐·皎然
绵绵渺渺楚云繁,万里西归望国门。
禅子初心易凄断,秋风莫上少陵原。 -
15.《洞仙歌(柳)》 宋·蒋捷
枝枝叶叶,受东风调弄。
便是莺穿也微动。
自鹅黄千缕,数到飞绵,闲无事,谁管将春迎送。
轻柔心性在,教得游人,酒舞花吟恣狂纵。 -
16.《梅花曲》 宋·刘几
浅浅池塘。
深深庭院,复出短短垣墙。
年年为尔,若九真巡会、宝惜流芳。
向人自有,绵渺无言,深意深藏。 -
17.《祭妹文》 清·袁枚
乾隆丁亥冬,葬三妹素文于上元之羊山,而奠以文曰:呜呼!汝生于浙,而葬于斯,离吾乡七百里矣;当时虽觭梦幻想,宁知此为归骨所耶?汝以一念之贞,遇人仳离,致孤危托落,虽命之所存,天实为之;然而累汝至此者,未尝非予之过也。
予幼从先生授经,汝差肩而坐,爱听古人节义事;一旦长成,遽躬蹈之。
呜呼!使汝不识《诗》、《书》,或未必艰贞若是。
余捉蟋蟀,汝奋臂出其间;岁寒虫僵,同临其穴。 -
18.《应景乐·金陵故国》 宋·萧回
金陵故国。
极目长江浩渺,千重隔。
山无际,临湍怒涛碛。
俯春城苇寂。 -
19.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
20.《南轩》 宋·陆游
今年秋早凉,七月已萧然。
南轩修竹下,枕簟终日眠。
时将半残梦,听此欲断蝉。
推枕起太息,四序忽已迁。
功名堕渺莽,衰疾方沈绵。
新月独多情,窥窗澹娟娟。