-
1.《临江仙·千古武陵溪上路》 元·张弘范
千古武陵溪上路,桃花流水潺潺。
可怜仙契剩浓欢。
黄鹏惊梦破,青鸟唤春还。
回首旧游浑不见,苍烟一片荒山。
玉人何处倚阑干。
紫箫明月底,翠袖暮天寒。 -
2.《晚行阁道自对溪趋小柏宿》 宋·张嵲
高峰犹返照,绝壑已先晦。
苍波去不穷,青崖俨相对。
山回路欲断,溪豁双流汇。
阁道自委蛇,林影常澹{左氵右颓}。 -
3.《同王见可、刘子年循南溪,度西桥,登天柱冈》 宋·杨万里
偶因闲步散顽麻,倦唤胡床小歇些。
飞上山头人似鹤,回看溪畔路如蛇。
云烟极目知何处,松竹为门是我家。
下得山来饥更渴,也无麦饭也无茶。 -
4.《陪留宰游灌溪回饮县圃六绝》 宋·王炎
入眼山花尽笑迎,双凫飞处雨初晴。
二年踏遍桃溪路,携酒寻春只此行。 -
5.《山中梅花盛开戏作》 宋·王铚
化工难回天地春,下遣第一天仙人。
前驱飞雪助幽绝,千里隔尽埃与尘。
何心百卉擅独秀,寒入万物无精神。
绰约肌肤莹香玉,借与东皇立花国。 -
6.《游禹穴回出若邪》 唐·宋之问
禹穴今朝到,邪溪此路通。
著书闻太史,炼药有仙翁。
鹤往笼犹挂,龙飞剑已空。
石帆摇海上,天镜落湖中。
水低寒云白,山边坠叶红。
归舟何虑晚,日暮使樵风。 -
7.《登北山》 明·刘仔肩
薄言出东郭,纵步陟北岭。
油云冒崟崿,寒松杂修挺。
林翳景若暝,溪回路犹引。
崇基拟素志,澄渊鉴清影。
遵险既易常,临深亦逾谨。
朋游并登眺,妙趣心独领。
寄想烟霞滨,超然欲归隐。 -
8.《醉翁亭记》 宋·欧阳修
环滁皆山也。
其西南诸峰,林壑尤美,望之蔚然而深秀者,琅琊也。
山行六七里,渐闻水声潺潺而泻出于两峰之间者,酿泉也。
峰回路转,有亭翼然临于泉上者,醉翁亭也。 -
9.《如梦令·常记溪亭日暮》 宋·李清照
常记溪亭日暮,沉醉不知归路。
兴尽晚回舟,误入藕花深处。
争渡,争渡,惊起一滩鸥鹭。 -
10.《临江仙·忆旧》 元·张宏范
千古武陵溪上路,桃源流水潺潺。
可怜仙侣剩浓欢。
黄鹂惊梦破,青鸟唤春还。
回首旧游浑不见,苍烟一片荒山。
玉人何处倚栏干。
紫箫明月底,翠袖暮云寒。